آنا آخماتووا، شاعر بزرگ روس، در یکی از تاریکترین و پرآشوبترین دورههای تاریخ کشورش زیست؛ دورانی که سانسور، سرکوب سیاسی و جنگ، نَفَسِ شاعران و نویسندگان را بند آورده بود. با این همه، او صدای شاعرانهاش را حفظ کرد و به یکی از مهمترین چهرههای «عصر نقرهای شعر روسیه» بدل شد.
در این گفتوگو با احمد پوری، نویسنده و مترجم، و روشنک آرامش، شاعر و مترجم، به زندگی و شعر آخماتووا پرداختهایم؛ از تجربههای تلخ او در دل تاریخ روسیه تا راههای خلاقانهاش برای عبور از سد سانسور؛ از ویژگیهای زبانی و تصویری شعرش که همچنان برای مخاطب امروز زنده و تأثیرگذارند، تا شباهتها و تفاوتهای تجربه او با شاعران زن معاصر ایرانی.
مهمانان برنامه همچنین از مواجههی شخصیشان با آثار آخماتووا گفتند و لحظههایی از شعر او را که برایشان ماندگار بوده، با ما در میان گذاشتند.
این گفتوگو تلاشی است برای یافتن پاسخی به این پرسشها:
چگونه میتوان در دل سرکوب، صدای شاعرانه را حفظ کرد؟
چرا شعر آخماتووا هنوز با ما سخن میگوید؟
و چه درسهایی میتوان از زندگی و شعر او برای امروز آموخت؟
