به بیان نیلی، قاعدتا سیاست‌مدار دوست دارد خودش را موثر نشان دهد. بنابراین گرایش ذاتی او به این است که خرج کند و پروژه تعریف کند. اما جهان توسعه‌یافته بر این گرایش لجام زده؛ سیاستمدار نمی‌تواند از جیب آینده و با چاپ پول این هدفش را دنبال کند (موضوع بُرش شماره ۱).

بنابراین او تنها یک گزینه دارد و آن هم افزایش درآمد دولت از طریق افزایش مالیات است. امری که می‌تواند عدم محبوبیت سیاست‌مدار را در پی داشته باشد. این‌طور است که تعادلی بین دخل و خرج برقرار می‌شود. در این تعادل برخی به سمت فشار کم‌تر مالیاتی و لاجرم مخارج کم‌تر دولت سوق پیدا می‌کنند و برخی برعکس، مالیات بیشتر را به‌خاطر امکان‌هایی که به دولت می‌دهد ترجیح می‌دهند.

بسیاری از احزاب سیاسی در کشورها دقیقا حول همین شکاف شکل می‌گیرند؛ و این‌قدر این شکاف مهم هست و تاثیرگذار هست که بسیاری از کشورها را به دو حزبی شدن سوق داده است.

 

بُرش‌های دیگر این سخنرانی:

۱. چه چیزی مانعِ حرکت سیاست‌مدار به سمت چاپ پول می‌شود؟ مسعود نیلی توضیح می‌دهد

 

کامل این برنامه را اینجا ببینید: