به گزارش اکوایران، بیش از  دو دهه است که فعالان آب و محیط زیست مستمرا نسبت به وقوع بحران آب در ایران هشدار می‌دهند. در مقطع کنونی به باور  اغلب کارشناسان، ایران از مرحله ابر بحران آب عدول کرده و به مرحله ورشکستگی آب دچار شده است.  به باور برخی دیگر نیز هنوز به مرحله ورشکستگی نرسیده و در ابر بحران دست و پنجه نرم می کند. با همه این تفاسیر در حال حاضر حال منابع آبی ایران اصلا خوب نیست و در واقع بد است. در این بین منابع خاک ایران نیز مدت‌هاست درحال تخریب است و تاکنون هیچ سیاستگذاری به صورت جدی به این مسائل نپرداخته است. موضوعی که اخیر محمد بازرگان، دبیر کارگروه آب و محیط زیست کمیته کشاورزی مجمع تشخیص مصلحت نظام نسبت به آن هشدار داده است. به گفته بازرگان در صورت ادامه وضعیت کنونی، تا سال ۲۰۵۰ مردم از استان‌های جنوبی مجبور به مهاجرت به استان‌های شمالی‌تر می‌شوند و این مهاجرت موجب تشدید مشکلات برای بخش دیگری از سرزمین می‌شود و ما به جایی خواهیم رسید که دیگر جای خواب برای انسان نیست، چه برسد به غذا!. 

البته به باور برخی کارشناسان این حرکت مدتی آغاز شده است و در تا 2050 بخش‌هایی از ایران خالی از سکنه خواهد شد.

تفکر مخرب حاکمیت دولت بر آب

به نقل اقتصاد آنلاین، دبیر کارگروه آب و محیط زیست کمیته کشاورزی مجمع تشخیص مصلحت نظام شرایط نامناسب کنونی منابع آب را ناشی از نگاه دولت‌ها بر مدیریت منابع آبی کشور می‌داند و می‌گوید: با توجه به قانون توزیع عادلانه آب، قانون جامع آب و دستورالعمل‌ها و صورت جلسات، مدیریت منایع آبی با دولت است اما، تفکر آن‌ها در سال‌های اخیر حکمرانی و مالکیت بر آب بوده است. 

بازرگان معتقد است: وقتی دولت‌ها خود را مالک منابع بداند، هرطور بخواهد رفتار می کنند، بدون اینکه جایگاهی برای پاسخگویی قائل شوند.  

به گفته بازرگان، در کشور ۶۰۹ دشت وجود دارد که از میان آن‌ها ۴۳۰ دشت وضعیت فوق بحرانی دارند که از میان دشت های فوق بحرانی در ۱۳۰ دشت دیگر آبخوانی وجود ندارد.  

او  می‌افزاید: ما در ۱۵۰ سال گذشته ۵۰ میلیارد مکعب منابع آب زیر زمینی خود را از دست داده‌ایم و این به معنی از دست رفتن ذخایر آبی برای آیندگان است. 

بازرگان عملکرد وزارت نیرو در سال‌های اخیر را نیز به شدت مورد انتقاد قرار می‌کند و می‌گوید: بر اساس تفکر حاکمیت دولت بر آب، وزارت نیرو در دولت‌های مختلف هیچ‌گاه خود را ملزم نداسته‌‌ که به طور شفاف اطلاعات مدیریت منابع و مصارف را ارائه دهد. 

بازرگان معتقد است، در سال‌های اخیر وزارت نیرو در حوزه‌های مهم آبریز اشتباهات بزرگ و فاحشی کرده است. 

او همچنین با اشاره به شرایط نگران کننده "ردپای اکولوژیک" در ایران، اظهار می‌کند: در ایران رد پای اکولوژیک ۱۷ ماه است به این معنی که به دلیل اثر مخرب انسان بر زمین، در ایران ۱۷ ماه زمان نیاز است که غذای ۱۲ ماه مردم تهیه شود، این یک فاجعه است و هر روز این رقم بیشتر می شود. 

بازرگان می‌افزاید: اگر به راهکارهای کارشناسان برای گذر از بحران توجه شود، شاید در ۲۰ سال آینده امکان گذر از بحران را داشته باشیم در غیر این صورت فاجعه اتفاق خواهد افتاد و دیگر قابل جبران نیست.