به گزارش اکوایران، گمرگ ایران امروز -30 فروردین- اعلام کرد که صادرات محصولات شیلات در سال ۱۴۰۳ به ۱۹۶ هزار تن به ارزش ۳۷۲ میلیون دلار رسید که این میزان نسبت به سال قبل آن یعنی ۱۴۰۲، به لحاظ وزن ۲۹ درصد و از حیث ارزش ۱۷ درصد افزایش داشته است.
عمدهترین محصولات شیلات صادر شده در این مدت شامل انواع میگو، ماهی تن و انواع ماهی کپور بوده است که ۶۴ درصد از وزن و ۶۵ درصد از ارزش کل صادرات در بین گروه محصولات شیلات را به خود اختصاص دادند.
به گزارش برنا، اصلیترین خریداران محصولات شیلات صادراتی ایران شامل کشورهای چین، عراق و امارات متحده عربی بوده است.
مقایسه با سالهای گذشته
برای درک بهتر رشد صادرات شیلات در سال ۱۴۰۳، نگاهی به آمار سالهای قبل مفید است. بر اساس دادههای گمرک ایران، در سال ۱۴۰۱، صادرات شیلات به ۱۶۱ هزار تن با ارزش ۳۲۲ میلیون دلار رسید که میگو با ۳۱,۵۰۰ تن و ارزش ۱۱۴ میلیون دلار، بیشترین سهم را داشت. در سال ۱۴۰۰ نیز صادرات شیلات ۹۷ هزار تن با ارزش ۱۶۴ میلیون دلار گزارش شده بود. مقایسه این ارقام نشان میدهد که صادرات شیلات ایران طی سه سال گذشته روند صعودی چشمگیری داشته است، بهویژه در سال ۱۴۰۳ که هم از نظر وزن و هم ارزش، رکورد جدیدی ثبت شده است.
به گزارش روزنامه ایران، این رشد میتواند به عوامل متعددی از جمله افزایش تولید آبزیپروری، بهبود زیرساختهای صید و انجماد، و گسترش بازارهای صادراتی نسبت داده شود. بهویژه، خودکفایی ۹۸ درصدی در تولید خوراک میگو و ۸۰ درصدی در تجهیزات پرورش ماهی در قفس، بهعنوان دستاوردهای سالهای اخیر، نقش مهمی در تقویت این صنعت داشتهاند.
چین مشتری اصلی محصولات ایران
به گزارش آمارفکت از وبسایت گمرک جمهوری اسلامی ایران، در این میان، چین بهعنوان بزرگترین مشتری محصولات شیلاتی ایران برجسته است. این کشور به دلیل تقاضای بالای بازار خود برای محصولات دریایی، بهویژه میگو و ماهی تن، مقصد اصلی صادرات شیلات ایران بوده است. عراق و امارات نیز به دلیل نزدیکی جغرافیایی و روابط تجاری قوی با ایران، از مشتریان کلیدی محسوب میشوند.
چین در سالهای گذشته نیز یکی از پنج مشتری برتر کالاهای صادراتی ایران بوده است. در سال ۱۴۰۰، چین به همراه عراق، امارات، ترکیه و افغانستان، بیشترین حجم صادرات ایران را به خود اختصاص داده بودند. تداوم حضور چین در صدر فهرست خریداران محصولات شیلاتی نشاندهنده اهمیت استراتژیک این بازار برای ایران است.
