به گزارش اکوایران، اورانیوم به صورت طبیعی و زمانی‌که از زمین استخراج می‌شود، قابل استفاده نیست. فرایندی روی آن صورت می‌گیرد تا برای تولید انرژی و موارد دیگر، کاربردی شود.

در عنصر اورانیوم، دو ایزوتوپ وجود دارد. یکی از آن‌ها u-۲۳۸ است که حدود ۹۹ درصد از این عنصر را تشکیل می‌دهد اما به‌رغم وفور، کاربردی ندارد.

ایزوتوپ دیگر، u-۲۳۵ است که کمتر از یک درصد از کل عنصر اورانیوم را تشکیل می‌دهد و کاربردهای فراوانی دارد. فرایند غنی‌سازی، در حقیقت فرایندی است که در آن، تعداد ایزوتوپ‌های کاربردی را افزایش می‌دهند.

اقدام به غنی‌سازی از مسیر سانتریفیوژ‌هایی صورت می‌گیرد که با چرخش خود، ایزوتوپ‌های سبک را از سنگین جدا و در یک بخش جمع می‌کنند.

با پیشرفت علم و فناوری، روش‌های جدیدی برای غنی‌سازی اورانیوم معرفی شده است. یکی از این روش‌ها از طریق «لیزر» است که البته هنوز چندان رایج نیست.

در ویدیوی بالا به تازه‌ترین روش‌ها برای غنی‌سازی اورانیوم و همچنین مزایا و چالش‌های آن پرداخته شده است.