بازار انحصاری را میتوان بازار مطلوب تمام تولیدکنندگان از جمله خودروسازان قلمداد کرد، زیرا در بازار انحصاری نه تنها خبری از رقیب نیست بلکه شرکتهای خودروساز نیازی به هزینهکرد در بخش تحقیق و توسعه خود ندارند و می توانند همان محصولات پیشین را به بازار عرضه کنند و مشتریان هم چارهای ندارند و مجبورند همان محصولات را خریداری کنند.
این اتفاق در دوران تحریم برای دو خودروساز بزرگ کشور افتاده است؛ اما این مساله در درازمدت به ضرر خودروسازان خواهد بود زیرا همیشه در روی یک پاشنه نمیچرخد و دیر یا زود تحریمها رفع خواهد شد و آنها مجبور هستند با رقبای قدری رقابت کنند، اما به دلیل حضور در یک بازار انحصاری توانی برای رقابت کردن نخواهند داشت. این مساله میتواند حیات خودروسازان را تهدید کند.
