خروج مشکوک اسرائیلی‌ها از غزه؛ نتانیاهو پای آمریکا را به جنگ لبنان باز می‌کند؟

به گزارش اکوایران، جو بایدن دستیاران ارشد خود را با هدف مهمی به خاورمیانه اعزام کرده است: جلوگیری از وقوع یک جنگ تمام عیار بین اسرائیل و حزب‌الله لبنان.

به نوشته واشنگتن‌پست، اسرائیل گفته که تبادل آتش روزانه بین نیروهای خود و حزب‌الله در امتداد مرز را غیرقابل تحمل می‌داند و ممکن است به زودی عملیات نظامی بزرگی را در لبنان آغاز کند. مقامات ایالات متحده نگرانند که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل ممکن است نبرد گسترده در لبنان را کلیدی برای بقای سیاسی خود بداند.

شانسِ کمِ اسرائیل

دولت آمریکا در گفتگوهای خصوصی به اسرائیل نسبت به تشدید تنش در لبنان هشدار داده است. ارزیابی محرمانه جدید آژانس اطلاعات دفاعی (DIA) نشان می‌دهد که در صورت اتخاذ چنین تصمیمی، موفقیت ارتش اسرائیل دشوار خواهد بود، زیرا دارایی‌ها و منابع نظامی آن با توجه به درگیری در غزه بسیار پراکنده خواهد بود.

به گفته مقامات آمریکایی، حزب الله، با جنگجویانی آموزش دیده و ده‌ها هزار موشک و راکت، می‌خواهد از تشدید تنش اجتناب کند. نصرالله در سخنرانی روز جمعه خود متعهد شد به تجاوزات اسرائیل پاسخ دهد و در عین حال به آمادگی برای مذاکره درباره تعیین مرز با اسرائیل اشاره کرد.

آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، قرار است روز دوشنبه وارد اسرائیل شود و در آنجا درباره گام‌های مشخصی برای «جلوگیری از تشدید تنش» گفتگو کند.

متیو میلر، سخنگوی وزارت امور خارجه گفت: «این به نفع هیچ‌کس نیست - نه اسرائیل، نه منطقه و نه جهان - که این درگیری فراتر از غزه گسترش یابد». اما از این دیدگاه به طور فراگیر در کابینه اسرائیل استقبال نشده است.

عواقب حمله پیش‌دستانه

مقامات آمریکایی گفته‌اند که از زمان حمله ماه اکتبر حماس، مقامات اسرائیلی درباره حمله پیش‌دستانه به حزب‌الله بحث کرده‌اند. این طرح با مخالفت مستمر ایالات متحده روبرو شده است.

حزب‌الله در این صورت ممکن است عمیق‌تر از قبل به اسرائیل حمله کند و اهداف حساسی مانند کارخانه‌های پتروشیمی و راکتورهای هسته‌ای را هدف قرار دهد و گروه‌های دیگر در سراسر منطقه نیز ممکن است فعال شوند.

تهدید درگیری گسترده‌تر روز شنبه افزایش یافت، زمانی که حزب‌الله در پاسخ به ترور صالح عاروری، رهبر ارشد حماس و شش تن دیگر در یک حمله هوایی در حومه بیروت، پایتخت لبنان، حدود 40 موشک به سمت اسرائیل پرتاب کرد.

به گفته مقامات آمریکایی، در هفته‌های اخیر، تبادل آتش منظم اسرائیل با حزب‌الله در امتداد مرز، تهاجمی‌تر شده است و انتقادهای خصوصی واشنگتن را به دنبال داشته است.

هدف گرفتن ارتش لبنان

طبق اطلاعات ایالات متحده، ارتش اسرائیل از 7 اکتبر بیش از 34 بار به مواضع نیروهای مسلح لبنان (LAF) تحت حمایت مالی و آموزش دیده توسط ایالات متحده حمله کرده است. ایالات متحده ارتش لبنان را به عنوان وزنه تعادلی کلیدی در برابر نفوذ حزب‌الله می‌داند.

شورای امنیت ملی کاخ سفید تأیید کرده که واشنگتن به اسرائیل اعلام کرده که حملات به نیروهای ارتش لبنان و غیرنظامیان لبنانی «کاملا غیرقابل قبول» است.

به گفته یک مقام ارشد، زمانی که مقامات اسرائیلی برای اولین بار ایده حمله به حزب‌الله را در روزهای آغازین درگیری غزه مطرح کردند، مقامات آمریکایی بلافاصله اعتراض خود را مطرح کردند.

به گفته دو مقام ارشد آمریکایی، مقامات اسرائیل ابتدا باور داشتند که این گروه لبنانی پشت حمله حماس قرار دارد و اطلاعات نادرستی دریافت کرده بودند که احتمال حمله حزب‌الله در روزهای پس از 7 اکتبر وجود دارد. ترس عمیقی در اسرائیل وجود داشت که مقامات نشانه‌های وقوع یک حمله دیگر را نادیده بگیرد.

یک مقام ارشد دولت آمریکا گفته بایدن تا سه بار در روز تلفنی با مقامات اسرائیلی صحبت می‌کرد و در تلاش بود تا اسرائیل را از حمله به حزب‌الله منصرف کند. به گفته یکی از مقامات ارشد، ترس عمیق اسرائیلی‌ها از این تهدید از دلایل تصمیم بایدن برای سفر به تل‌آویو کمتر از دو هفته پس از حمله حماس بود.

خروج مشکوک نیروها از غزه

مقامات کاخ سفید و وزارت امور خارجه گفتند، خطر حمله بلندپروازانه اسرائیل به حزب‌الله از بین نرفته است، اما در هفته‌های اخیر نگرانی گسترده‌تری در مورد تشدید تنش وجود داشته است، به‌ویژه در 1 ژانویه، زمانی که اسرائیل خروج موقت چند هزار نیرو از غزه را اعلام کرد- تصمیمی که می‌تواند منابع را برای عملیات نظامی در شمال آزاد کند.

یک مقام آمریکایی گفت: «آنها دست بازتری برای تشدید تنش دارند.»

یکی دیگر از مقامات آمریکایی گفت که نیروهایی که اسرائیل از غزه خارج کرده است، می‌توانند پس از گذشت زمان کافی برای استراحت و آماده شدن برای موج دیگری از نبرد، به شمال اعزام شوند. اما این مقام، با توضیح ارزیابی آژانس اطلاعات دفاعی گفت: «اما نیروی هوایی اسرائیل نیز که از زمان آغاز جنگ در ماه اکتبر حملات مستمری انجام داده است، فرسوده شده است.»

این مقام گفت خلبان‌ها خسته هستند و هواپیماها باید تعمیر و نگهداری شوند. آن‌ها در لبنان با مأموریت‌های خطرناک‌تری روبرو خواهند شد، نسبت به غزه که در آن حماس توانایی زیادی برای دفاع ضد هوایی برای سرنگونی هواپیماهای مهاجم ندارد.

روز پنجشنبه، بایدن، آموس هوخشتاین، فرستاده ویژه خود را به اسرائیل فرستاد تا بر روی توافقی برای کاهش تنش در مرز لبنان و اسرائیل کار کند. هدف کوتاه مدت، ایجاد فرآیندی برای شروع مذاکره در مورد توافقنامه تعیین مرز است که می‌تواند مشخص کند که دو طرف کجا و چگونه نیروهایشان را در امتداد مرز مستقر می‌کنند.

به گفته دو نفر آشنا به گفتگوها، مقامات آمریکایی و فرانسوی در حال مذاکره با دولت لبنان بر سر پیشنهادی هستند که بر اساس آن دولت لبنان به جای حزب الله کنترل بخشی از مرزهای لبنان و اسرائیل را به دست گیرد.

مقامات آمریکایی اذعان می‌کنند که در حالی که تعداد زیادی فلسطینی در نتیجه عملیات نظامی اسرائیل در غزه کشته یا زخمی می‌شوند، بعید است حزب الله با توافق مرزی موافقت کند.

عدم تمایل به راه‌حل مذاکره

در داخل دولت بایدن، تصورات متفاوتی در مورد تمایل نتانیاهو به یک راه‌حل مذاکره‌ای برای مناقشه با حزب‌الله وجود دارد. یکی از مقامات ارشد آمریکایی گفت: «وعده رهبر اسرائیل برای ایجاد یک "تغییر اساسی" برای رسیدگی به جنگ مرزی با حزب الله، صرفاً یک بلوف با هدف گرفتن امتیاز از گروه لبنانی است.» برخی دیگر گفتند که اگر جنگ غزه فردا پایان یابد، دوره سیاسی نتانیاهو با آن پایان خواهد یافت، که او را تشویق می‌کند تا درگیری را گسترش دهد.

بلال صعب، کارشناس مسائل لبنان در موسسه خاورمیانه، گفت: «منطق سیاسی نتانیاهو این است که پس از شکست تاریخی 7 اکتبر یک کامبک انجام دهد و نوعی موفقیت را به عموم اسرائیلی‌ها نشان دهد. بعیدست رفتن به دنبال حزب الله راه درستی برای انجام آن باشد، زیرا این کارزار بسیار چالش برانگیزتر از کارزار غزه خواهد بود.»

یک مقام ارشد کابینه اسرائیل در پاسخ به این سوال که آیا انگیزه‌های سیاسی باعث جاه‌طلبی‌های نظامی نتانیاهو می‌شود، تنها گفت که «نخست وزیر به اقدامات لازم برای تامین امنیت اسرائیل و آینده آن ادامه خواهد داد.»

بلینکن قبل از پرواز به اردن گفت که کاهش تنش در مرز «چیزی است که ما به طور فعال روی آن کار می‌کنیم. این به وضوح یک منفعت مشترک قوی میان کشورهای منطقه است.»