به گزارش اکوایران،‌ او تاکید کرده ایجاد یک مغز متفکر واحد بسیاری از مسائل و مشکلات را حل خواهد کرد، از سویی بسیاری از رشته‌های علوم انسانی مانند مدیریت، حقوق، جامعه شناسی و روانشناسی می‌توانند در حوزه مبارزه با فساد دخیل باشند و در این موضوع فعالیت کنند.

به گفته رمضانی، فساد حوزه‌های مختلفی دارد اما مبارزه با فساد در موضوعات اجتماعی مدنظر است، در این صورت تقریبا تعاریفی که شده و مقبولیت جهانی دارد می‌تواند پاسخگو باشد.

او با بیان اینکه فساد در جایی شکل می‌گیرد که کسی به دنبال این باشد منفعتی را ناعادلانه از طریق مناصب دولتی کسب کند، افزود: برای شروع مبارزه با فساد باید حداقل پایبند به چارچوب کنوانسیون باشیم، البته کنوانسیون برای فراگیر شدن و پذیرش بیشتر، در همه بندهایش بر چارچوب اصول اساسی و قوانین داخلی کشورها تاکید کرده است.

به گفته عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین (ع)، اگر مغز متفکر برای مبارزه با فساد شکل بگیرد، یکی از منابع اصلی آن کنوانسیون و آموزه‌های دینی، اسلامی و اخلاقی خواهد بود، با استفاده از این منابع می‌توان طرح جامعی طراحی کرد که داخل آن مدل‌های حکمرانی و مبارزه با فساد، ساختارها، قوانین و برنامه‌های اجرایی مورد نظر باشد.

 او با بیان اینکه جمهوری اسلامی استراتژی مشخصی برای مبارزه با فساد ندارد، تاکید کرد: هنوز سیاست‌های کلی مبارزه با فساد بعد از ۴۰ و چند سال تدوین نشده و رویکردها مشخص نیست.

طبق اظهارات رمضانی، کنوانسسیون مبارزه با فساد هنوز در ایران اجرا نشده و تنها بخش‌هایی از آن مانند قانون ارتقای سلامت اداری یا برخی لوایح دولت از آن الهام گرفته شده است.

عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین (ع) اظهار کرد: اکنون کسی نمی‌تواند برای سوت زنی فعالیت کند و فرد باید نگران باشد که او را محکوم کنند.

رمضانی درباره شفافیت گفت: شفافیت را طوری تعریف می‌کنند که اگر کسی در جایگاهی خواستار اطلاعات درباره موضوعی باشد، ممکن است به او بدهند یا ندهند، در صورتی که این اطلاعات باید در رسانه‌ها منتشر شود و همه مردم از آن خبر داشته باشند.

او افزود: نیاز به مغز متفکری داریم که صفر تا ۱۰۰ فساد از کلیات تا اجرائیات را در نظر بگیرد و خود را بازسازی و اصلاح کند، از تجارب شخصی نیز در مجموعه استفاده شود، دیگر وقت آزمون و خطا گذشته است.