در دهم خردادماه 1334، نزدیک به دو سال پس از کودتای 28 مرداد علیه دولت محمدمصدق، محموله طلای 11 تنی ایران که از زمان جنگ دوم جهانی در اختیار شوروی بود، توسط دولتمردان کرملین به ایران تحویل شد.
هرچند که این رویداد برای دولتمردان وقت بسیار دلگرمکننده بود، اما به نظر میرسید چندان در تصویری که در ذهن بسیاری از ساکنان کشور از همسایه شمالیشان وجود داشت تغییری ایجاد نکرد.
چه عواملی سبب بدبینی دامنهدار تاریخی ایرانیان از روسها شده است؟ گفته میشود که در دنیای دیپلماسی دوست و دشمن دائمی وجود ندارد! آیا این گزاره درباره روابط ایران و روسیه نیز قابل تعمیم است؟ اصولا با توجه به منافع متفاوت دو کشور، امکان همپیمانی استراتژیک درازمدت میان تهران و مسکو قابل تصور است؟
برای یافتن پاسخ این پرسشها مجله تاریخی اکوایران میزبان جواد مرشدلو استاد تاریخ دانشگاه تربیت مدرس، متخصص تحولات قفقاز و مترجم کتاب تاریخ بیزانس شده است.
