زباله های بیمارستانی با این خودروها جا به جا می شوند

به گزارش اکوایران ،رضا محمدی، مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران   درباره به‌روزرسانی خودروها و تجهیزات پسماند توضیح می‌دهد:  از سال 92 به بعد تقریبا هیچ‌گونه نوسازی در ماشین آلات خدمات شهری انجام نشده بود. البته به‌ندرت با تغییر پیمانکار و از آنجا که هزینه خودروی فرسوده از فایده آن بیشتر شده بود، خودروی جدیدتری خریده شده اما این شکل نوسازی، کم‌تر از انگشتان دست بود ...یکی از ثمرات قراردادهای جدید ما این بود که پیمانکاران بخش خصوصی  خودشان رفتند و ماشین‌آلات‌شان را نوسازی کردند. البته نه همه ماشین‌ها را بلکه  به میزانی که صنعت کشور ما بتواند پاسخگو باشد. با  این وصف، به سرعت، چیزی حدود 485 دستگاه از 700 دستگاه ماشین‌آلات خدمات شهری نوسازی شدند. میانگین معدل ماشین‌آلات ما از مدل 92 به مدل 99 رسید و بعد ما یکسری الزاماتی گذاشتیم. مثلا اعلام کردیم دیگر از مدل 90 به قبل هیچ ماشینی را به داخل مرکز راه نمی‌دهیم و آن سامانه‌ هوشمند وقتی ماشین مدل پایین بیاید، اجازه نمی‌دهد که وارد شود. این کار را پله پله انجام دادیم. واقعیت این است که با محدودیت‌هایی که در کشور داریم و محدودیت‌هایی که در این صنعت وجود دارد، نمی‌توان این کار را به یکباره انجام داد. درحال حاضر بیش از 50 درصد ماشین‌آلات خدمات شهری نوسازی شده است و من فکر می‌کنم با همین روشی که جلو می‌رویم، بتوانیم مثلا در یک سال آینده به وضعیتی برسیم که تقریبا صددرصد ماشین‌آلات خدمات شهری را نوسازی کنیم.

محمدی درخصوص نوماد و درخصوص انتقادهایی که دراین حوزه وجود دارد، آگاهی‌نداشتن شهروندان از این سامانه، گلایه کاربران از تاخیر در مراجعه، قیمت‌گذاری اندک و... هم می‌گوید: جمع آوری هوشمند زباله یک اصل ثابت شده در دنیا است و برای ما هم مهم بود که این زیرساخت‌ها ایجاد شود و تا امروز هم بیشتر درگیر ایجاد زیرساخت بودیم. تا به امروز موفق شدیم اقداماتی انجام دهیم تا بخشی از این زیرساخت ایجاد شود. هدف‌گذاری اولیه این بود که  تا آخر خرداد بتوانیم 50 هزار کاربر فعالِ همراه با خودمان داشته باشیم. از روز اول اردیبهشت‌ماه 1403  شروع جدی‌ این کار بود که تا امروز، حدود 24 تا 25 هزار نفر کاربر موفق را جذب کردیم. هدف‌گذاری ما تا پایان خرداد، تا 50 هزار نفر و تا پایان سال تا 500 هزار نفر است. در این راه نقص‌هایی وجود دارد که اگر رفع نشود، حتما بلای جان پروژه خواهد شد و اگر رفع شود، حتما کمک می‌کند تا یک مقدار شیب ما تندتر بشود و بتوانیم به آن عدد 500 هزار نفر کاربر برسیم.

مدیرعامل پسماند درخصوص گاز متان هم می‌گوید:  بیش از 70 سال است که زباله‌ها در مجموعه آرادکوه دفن می‌شود و قطعا نیاز است نسبت به گازهای آلاینده‌شان اقداماتی انجام شود. در طرح جامع به عنوان یک تکلیف، مقرر شده تا نسبت به استحصال گازهای متان اقدام شود. در اقدامات و اعتبارات و بودجه سال 1402 دیدیم و گفتیم با مشارکت بخش خصوصی کار را انجام بدهیم و اقدامات‌مان را انجام دادیم و مشاور انتخاب کردیم و مشاور شرح خدمات را تنظیم کرد.  برای سال قبل نرسیدیم و کار سختی بود. در دهه 80 سازمان مدیریت پسماند یک مرحله اقدام کرد و نسبت به استحصال گاز متان موفق نشد و برای این که بار دیگر به چنین مشکلی برخورد نکنیم، مشاور ذیصلاح انتخاب کردیم و او شش، هفت ماه است که کار می‌کند و شرح خدماتش آماده شده است.   تنها پروژه موفق طرح متان در سراسر ایران، در مشهد بوده که در دهه 80 با سرمایه‌گذاری و هزینه شهرداری مشهد افتتاح شد و هنوز هم این پروژه فعال است. همزمان با این که فراخوان سرمایه‌گذاری را منتشر کردیم، از کارگروه راهبری طرح جامع اجازه گرفتیم تا همزمان اسنادی را آماده کنیم که اگر هم سرمایه‌گذار نیامد، امسال بتوانیم از شهرداری اعتبار بگیریم تا پروژه را در آرادکوه اجرا کنیم. به عبارتی دیگر، ما تکلیف داریم هم سرمایه‌گذار جذب کنیم و هم اگر سرمایه‌گذار نیامد با سرمایه خود شهرداری استحصال گاز متان را انجام بدهیم.

او درباره گمانه‌زنی‌ها برای جذب سرمایه‌گذار می‌گوید: تاکنون کسی استقبال نکرده است. یک شرکت استقبال کرد که می‌گوید باید چاهک‌هایی بزنند و با اتصال لوله‌هایی به صورت مشبک، گاز را جمع‌آوری کنند و دستگاهی دارند که در آن، گاز ترش را به سوخت تبدیل می‌کند و ژنراتور کار می‌کند و به برق تبدیل می‌شود. می‌گویند قسمت انتهایی را سرمایه‌گذاری می‌کنیم، ولی بابت چاهک و لوله‌گذاری که حدود 300 400 میلیارد هزینه لازم دارد، خودتان هزینه کنید. اگر سرمایه‌گذار قانع شود و زمان بهره‌برداری بیشتری به او بدهیم که خودش این کار را انجام بدهد، بهتر است. قطعا تا پایان شهریور امسال در این زمینه تعیین تکلیف خواهیم کرد؛ یعنی یا قرارداد با سرمایه‌گذار منعقد می‌شود یا قرارداد مشارکتی می‌بندیم؛ یعنی بخشی ما هزینه می‌کنیم و بخشی هم سرمایه‌گذار هزینه می‌کند.

 محمدی درباره چالش قدیمی زباله‌های بیمارستانی هم توضیح می دهد: زباله‌های بیمارستانی، زباله‌هایی است که اگر پروتکل‌هایش به لحاظ آلودگی‌های زیست‌محیطی رعایت نشود، مشکلات جدی ایجاد می‌کند. یک نوع تفاهم این است که بیمارستان‌ها نسبت به بی‌اثرکردن آلایندگی‌های محیطی ملزم شوند و ما زباله بی‌اثر و بی‌خطر را دفن کنیم. به اینها زباله‌های ویژه می‌گویند؛ یعنی باید یک مرحله آلایندگی‌اش را از بین برد. تقریبا تمام بیمارستان‌ها دستگاه اتوکلاو دارند و وزارت بهداشت ملزم شده و پای کار است و هزینه هم می‌دهد. ما باید زباله‌ای تحویل بگیریم که بیمارستان آن را اتوکلاو کرده و به زباله ویژه تبدیل شده است. زباله‌های ویژه باید در رده خاص خودش دفن شود چرا که همچنان زباله عادی نیست اما با  این شیوه خیلی از مشکلات زیست‌محیطی‌اش از بین می‌رود. از نگاه وزارت بهداشت، خطر این زباله‌ها از زباله‌های عادی هم کمتر است؛ ولی نگاه تخصصی حوزه محیط زیست می‌گوید اینها باید ویژه دفن شوند و ویژه دفن می‌شوند. مرکز دفن زباله بیمارستانی در آرادکوه جداست و آهک‌پاشی و پروتکل‌های دفن‌اش انجام می‌شود. ما در این مسیر ممکن است مشکلاتی با درمانگاه‌ها داشته باشیم که البته تا حدی در حال حل شدن است. دستگاه اتوکلاو چند میلیارد تومان است و یک درمانگاه نمی‌تواند آن را تهیه کند، در حالی که وزارت بهداشت آنها راهم ملزم کرده و ما هم الزاماتی که داریم تا زباله‌ها را تحویل بگیریم. در این راه، البته درمانگاه‌ها با بیمارستان‌ها قرارداد بسته‌اند و زباله‌های‌شان را در بیمارستان‌ها اتوکلاو می‌کنند و تحویل می‌گیرند. یعنی نسبت به چند سال قبل در موضوع زباله‌های بیمارستانی اتفاق خیلی خوبی افتاده است. البته به این نکته هم باید اشاره کنم که در حمل این زباله‌ها مشکلات جدی داشتیم چرا که اگر ماشین‌آلات حمل این زباله‌ها کوچک‌ترین نشتی داشته باشند، مشکلاتی در شهر ایجاد می‌شود. سال گذشته برای حل این مشکل، اقدام کردیم و امروزه، تمام ماشین‌آلاتی که زباله حمل می‌کنند مدل 1401 هستند. در واقع یک پیمانکار جذب شد و ماشین‌آلات صفر کیلومتر مدل 1401 را وارد کرد و ناوگان نوسازی شد. ما برای کنترل و نظارت در این حوزه، خیلی سخت گرفتیم چرا که معتقدیم این بخشی نیست که بتوان به سادگی از کنار آن گذشت.