اکوایران: رشد در خاورمیانه دوباره جان گرفته، اما همه در این مسیر یکسان پیش نمی‌روند. گزارش جدید بانک جهانی از رونق در کشورهای خلیج فارس و رکود در اقتصاد ایران حکایت دارد؛ رکودی که نتیجه تحریم‌ها و درگیری‌های منطقه‌ای است.

به گزارش اکوایران، بانک جهانی چشم‌انداز رشد خود را برای منطقه خاورمیانه، شمال آفریقا، افغانستان و پاکستان برای سال ۲۰۲۵ افزایش داد، هرچند پیش‌بینی خود را برای سال آینده با اشاره به درگیری و کاهش تولید نفت در ایران و لیبی کاهش داد.

براساس گزارشی از رویترز، بانک جهانی انتظار دارد رشد تولید ناخالص داخلی (GDP) در سراسر اقتصادهای منطقه خاورمیانه، شمال آفریقا، افغانستان و پاکستان در سال جاری میلادی به‌طور میانگین در سطح 2.8 درصد باشد، که بالاتر از رشد 2.6 درصدی است که در چشم‌انداز رشد این نهاد در آوریل منتشر شد. این افزایش در رشد ناشی از افزایش فعالیت‌های اقتصادی کشورهای حوزه خلیج فارس پس از کاهش سریع‌تر از حد انتظار تولید نفت و رشد بخش غیرنفتی بوده است.

بهبود وضعیت کشورهای واردکننده نفت 

بانک‌ جهانی در گزارش خود که در روز سه‌شنبه (15 مهر) منتشر شد،‌ اعلام کرد که چشم‌انداز رشد اقتصادی همچنین در کشورهای وارکننده نفت بهبود یافته است؛ موضوعی که علت آن به مصرف و سرمایه‌گذاری خصوصی و احیای بخش‌های کشاورزی و گردشگری آن‌ها مربوط می‌شود.

با این‌حال، بانک جهانی اعلام کرد که انتظار دارد به‌دنبال اختلالات ناشی از مناقشات و بازبینی کاهشی در آمار تولید نفت، کشورهای صادرکننده نفت که در حال توسعه هستند با افت شدید رشد اقتصادی روبه‌رو شوند.

چشم‌انداز تیره اقتصاد ایران در سایه تحریم‌ها و جنگ

این نهاد پیش‌بینی می‌کند اقتصاد ایران در سال جاری میلادی 1.7 درصد و سال آینده 2.8 درصد کوچک شود؛ آماری که تضاد شدیدی با پیش‌بینی این بانک در آوریل دارد، که برآورد کرده بود اقتصاد ایران در سال 2026 به میزان 0.7 درصد رشد کند.

بانک جهانی اعلام کرد: «این کاهش نشان دهنده کاهش در صادرات نفت و فعالیت غیرنفتی در میانه تحریم‌های سختگیرانه‌تر است، از جمله اعمال مجدد تحریم‌های سازمان ملل و اختلال ناشی از جنگ ایران و اسرائیل در ماه ژوئن.»

کل منطقه از پیامدهای درگیری‌ها در سوریه، یمن، لبنان، کرانه باختری و غزه و همچنین افغانستان که منجر به بحران‌های انسانی، آوارگی گسترده و رکود شدید اقتصادی شده، آسیب دیده است.

براساس این گزارش، «کشورهای همسایه نیز از طریق اختلال اقتصادی، هجوم پناهندگان و افزایش ناامنی، تحت تاثیر تبعات منغی جنگ قرار می‌گیرند.»