وی درباره برجام گفت: برجام صرفاً یک چرتکه از داده و ستانده نبود که بگوییم چه دادیم و چه گرفتیم؛ بلکه نخستین پروژه بینالمللگرایی ایران بود. ایران در این توافق تلاش کرد اهداف هستهای خود را از مسیر هنجارهای بینالمللی دنبال کند و در مجموع، تجربه موفقی هم بود.
تاجیک با انتقاد از غلبه نگاه جناحی بر منافع ملی افزود: متأسفانه در کشور ما گاهی منافع جناحی بر منافع ملی مقدم میشود، در حالی که در اغلب کشورهای دنیا، منافع ملی اصل است و جناحها حول آن رقابت میکنند. در موضوع برجام نیز تا بهمن ۱۴۰۰ پیشنویسی برای توافق با دولت بایدن آماده بود، اما به دلیل ملاحظات جناحی از بین رفت و به منافع ملی لطمه زد.
او با اشاره به تحولات اخیر منطقه گفت: اتفاقات سال گذشته در خاورمیانه باعث شد بخشی از قدرت بازدارندگی ایران تضعیف شود و برخی بازیگران، ایران را در موضع ضعف ببینند و تصور کنند میتوانند امتیازات بیشتری بگیرند. در حال حاضر آمریکا نیز احساس نیاز چندانی به مذاکره با ایران ندارد.
تاجیک تأکید کرد: ما میتوانیم از مسیر اقتصادی نیز امنیت ایجاد کنیم. اگر منافع اقتصادی میان دو کشور در هم تنیده شود، هر دو طرف پاسدار مرزهای مشترک خواهند بود، نه دشمن آن.
او افزود: زمانی که رویکرد سیاست داخلی نظامی باشد، طبیعتاً تبعات خاص خود را دارد؛ اما اداره کشور باید بر عهده سیاستمداران باشد، چراکه ذات سیاست بر بدهبستان و تعامل است.
تاجیک در پایان گفت: تا زمانی که اقدام تحریکآمیزی از سوی ما صورت نگیرد، جنگ تازهای در منطقه رخ نخواهد داد. ما باید در سیاست خارجی خود شهامت و جسارت بیشتری داشته باشیم؛ صرف گفتن اینکه به دیپلماسی اعتقاد داریم کافی نیست، وزیر خارجه باید از پوسته محافظهکارانه خود بیرون بیاید و فعالانهتر عمل کند.
