به باور کارشناسان گلدمن ساکس، سه عامل کلیدی میتوانند موتور محرک این رشد بزرگ باشند: افزایش ورود سرمایه به صندوقهای ETF طلا، تداوم خرید بیسابقه طلا توسط بانکهای مرکزی جهان و کاهش جذابیت اوراق خزانهداری آمریکا. جالب اینجاست که برای نخستین بار از سال ۱۹۹۶، میزان طلای ذخیرهشده در بانکهای مرکزی از حجم اوراق خزانهداری آنها بیشتر شده است.
در حالی که اکثر کشورها در حال افزایش ذخایر طلای بانکهای مرکزی خود هستند، ایالات متحده بیش از ۵۰ سال است که به ذخایر طلایش دست نزده و سهم این کشور از ذخایر جهانی از ۵۳ درصد در سال ۱۹۵۰ به حدود ۲۰ درصد در سال ۲۰۲۵ کاهش یافته است؛ پایینترین میزان در ۹۰ سال گذشته.
نکته قابلتوجه این است که در حالی که آمریکا سرمایهگذاری زیادی روی شرکتهای تکنولوژیمحور انجام داده، کشورهای آسیایی و شرق آسیا نظیر چین، روسیه و هند به بازار طلا وارد شدهاند و توانستهاند بازدهی بیشتری را بهواسطه رشد قیمت انس جهانی طلا برای خود به ارمغان آورند.
