به گزارش اکوایران، آتش‌بس که بمباران بی‌رحمانه اسرائیل علیه لبنان را متوقف می‌کند، خوشایند و دیرهنگام است. با این حال، همچنان مشخص نیست که آیا این توافق واقعاً مؤثر خواهد بود، زیرا طبق این توافق، اسرائیل ۶۰ روز فرصت دارد تا نیروهای خود را از خاک لبنان خارج کند. تا زمانی که نیروهای اسرائیلی پای در خاک لبنان داشته باشند، خطر از سرگیری درگیری، چه عمدی و چه غیرعمدی، همچنان قابل‌توجه خواهد بود.

به نوشته تریتا پارسی، معاون اجرایی موسسه کوئینسی، ریسپانسبل استیت‌کرفت، اگر دولت بایدن از نفوذ خود استفاده کرده و منافع ایالات متحده را در اولویت قرار داده بود، درگیری لبنان هیچ‌گاه به این سطح نمی‌رسید. به طرز جالبی، اگرچه این توافق توسط تیم بایدن منعقد شده، به نظر می‌رسد طرف‌های درگیر بیشتر با توجه به خواسته علنی دونالد ترامپ برای پایان‌دادن به جنگ پیش از آغاز ریاست‌جمهوریش، به آن تن داده‌اند.

بر خلاف سخنان بایدن در کنفرانس مطبوعاتی دیشب، به نظر می‌رسد متن توافق متعادل‌تر باشد. اسرائیل و حزب‌الله هر دو توافق کرده‌اند که علیه یکدیگر هیچ اقدام تهاجمی انجام ندهند، در حالی که حق هر دو طرف، اسرائیل و لبنان، برای استفاده از زور در دفاع از خود را به رسمیت می‌شناسند.

این توافق دولت لبنان که حزب‌الله نیز در آن حضور دارد را مسئول نظارت و کنترل هرگونه فروش، تأمین و تولید سلاح یا مواد مرتبط با سلاح قرار می‌دهد. همچنین کمیته‌ای «قابل‌قبول برای اسرائیل و لبنان» برای نظارت و اطمینان‌یافتن از اجرای توافق تشکیل شده است.

نتانیاهو که از سوی دیوان کیفری بین‌المللی به اتهام جنایات جنگی تحت تعقیب بوده، پیروزی خود را اعلام کرده است. در داستان نتانیاهو حقیقتی وجود دارد. با پذیرش این توافق، حزب‌الله موقعیتی کلیدی را واگذار کرده است؛ یعنی مخالفت با قطع ارتباط غزه با لبنان.

اما از سوی دیگر، نتانیاهو وعده داده که حزب‌الله را نابود کند که به این هدف نرسیده است. اگرچه این سازمان تضعیف شده، اما توانایی آن برای شلیک به اسرائیل، از جمله نفوذ به سامانه‌های دفاع هوایی این رژیم همچنان دست‌نخورده باقی مانده است. همین روز گذشته، آن‌ها بیش از ۲۵۰ راکت و دیگر پرتابه‌ها را به سوی اسرائیل شلیک کردند.

در واقع، ممکن است توانایی حزب‌الله برای واردکردن ضربه به اسرائیل یکی از دلایل اصلی باشد که نتانیاهو به این توافق رضایت داده است. اگر کمپین او علیه حزب‌الله موفق‌تر بود، احتمالاً کمتر به متوقف‌کردن جنگ تمایل می‌داشت.

برخی گزارش‌ها مدعیند که تهران حزب‌الله را تحت فشار قرار داده تا با شرایط آتش‌بس موافقت کند، اگرچه پذیرش توافق در تضاد با موضع قبلی حزب‌الله است. تهران دلایل متعددی برای انجام این کار دارد. ایران از همان ابتدا با گسترش درگیری مخالف بود. در حالی که ایران درگیر جنگ با اسرائیل است، زمان‌بندی این جنگ بیشتر به نفع این رژیم خواهد بود تا ایران.

اما شاید تهران این موضوع را هدیه‌ای به ترامپ بداند تا توانایی خود در کمک به کاهش تنش‌ها را نشان داده و تمایلش برای رسیدن به توافقی با ترامپ و نه بازگشت به وضعیت تنش‌های فزاینده واشنگتن-تهران را ابراز کند.