پلن A پوتین شکست خورد، غرب مانع پیروزی پلن ‌B می‌شود؟

به گزارش اکوایران، تغییر در نقشه جنگی توسط کرملین، به واسطه ناکامی در جبهه شمال، این پرسش را به میان آورده که سرنوشت جنگ به چه سمت‌وسویی جهت پیدا خواهد کرد. فرید زکریا، تحلیل‌گر برجسته مسائل بین‌الملل با انتشار یادداشتی در روزنامه واشنگتن‌پست تحلیل کرده که ناکام ماندن کرملین در تحقق اهداف اولیه اش در جنگ و شکست پلن A ولادیمیر پوتین نباید اذهان را از پلن ‌B او منحرف کند.

یک خطر رو به رشد

واکنش شجاعانه و درخشان اوکراین به حمله روسیه به درستی در سراسر جهان تجلیل می شود. اما ممکن است باعث از نظر افتادن یک خطر رو به رشد شود. در حالی که حمله به کی‌یف و مناطق اطراف آن با شکست مواجه شده، این احتمال وجود دارد استراتژی مسکو در جنوب و شرق اوکراین موفق شود.

اگر این طرح عملی شود، روسیه اوکراین را به یک کشور درهم‌شکسته از نظر اقتصادی و محصور در خشکی تبدیل خواهد کردکه از سه طرف مورد تهدید قدرت نظامی روسیه قرار داشته و بیش از گذشته در برابر تهاجم دیگری از سوی مسکو آسیب‌پذیر خواهد بود. بدین ترتیب تنها کمک‌های نظامی بسیار بیشتری از سوی غرب باعث خواهد شد که این نتیجه فاجعه بار محقق نخواهد شد.

دو جنگ متمایز در اوکراین

همانطور که کان کاساپ‌اوغلو، یک محقق و استراتژیست نظامی، در چند هفته اول جنگ در مقاله‌ای برای موسسه هادسون پیش‌بینی کرده، دو جنگ متمایز در اوکراین در حال وقوع است، یکی در شمال و دیگری در جنوب، و دومی برای مسکو «بسیار موفق‌آمیزتر» خواهد بود.

روسیه توانسته نیروها و تدارکات خود را از پایگاه‌های خود در کریمه خارج کند و شهرهای ملیتوپل و خرسون را تصرف کند. ماریوپل در حال حاضر محاصره شده و توسط نیروهای روسی مورد هجوم قرار گرفته و نمی‌توان نیروهای اوکراینی که در آنجا به دام افتاده‌اند را پشتیبانی کرد. دسترسی اوکراین به دریای آزوف مسدود شده و کاسا‌پ‌اوغلو خاطرنشان می‌کند، نیروهای روسیه یک کریدور زمینی از کریمه به عمق دونباس ایجاد کنند. آن‌ها همچنین سعی می‌کنند از سمت خرسون به اودسا و به سمت غرب حرکت کنند.

پوتین مصمم به ادامه جنگ

اودسا یک پیروزی بزرگ است. این شهر به عنوان بندر اصلی که اوکراین از آن‌جا با جهان تجارت می‌کند، مهم‌ترین شهر اوکراین از نظر اقتصادی به شمار می‌رود. هم‌چنین شهری است سرشار از اهمیت نمادین. در سال 1905 در این شهر، شورش در کشتی جنگی پوتمکین (که به واسطه فیلم سرگئی آیزنشتاین معروف شد) سرآغاز مشکلات روسیه تزاری شد. اگر اودسا سقوط می‌کرد، اوکراین عملا محصور در خشکی می‌شد و دریای سیاه اساساً به دریاچه روسیه تبدیل می‌شد -که تقریباً به طور قطع مسکو را وسوسه می‌کرد تا قدرت نظامی خود را تا مولداوی –به عنوان منطقه‌ای با جمعیت روسی‌زبان قابل توجه- گسترش دهد. ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، می‌تواند این واقعه را به عنوان یک پیروزی بزرگ –به عنوان آزادسازی روس‌زبانان، دستیابی به شهرها و بنادر حیاتی، و تبدیل اوکراین به یک کشور دست نشانده ناپایدار- معرفی کند.

اوکراینی‌های آگاه به این موضوع به شدت برای جلوگیری از این سناریو می‌جنگند. در شرق اوکراین، روس‌ها تلاش می‌کنند از سمت خرسون، از طریق شهر میکولایف پیشروی کنند، اما شجاعت خارق‌العاده ساکنان شهر -که بنا بر گزارش‌ها پلی را که شهر را به اودسا متصل می‌کند منفجر کرده و راه‌آهن را تخریب کرده‌اند- مانع از این مسئله شده‌اند.

این هفته، نیروهای اوکراینی ادعا کردند که توانسته‌اند موشک‌های نپتون را -که پیش از این به کار نبرده بودند- را مستقر و رزمناو موشکی روسیه مسکوا را غرق کنند. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشیم، قبل از تهاجم، روسیه در هزینه‌های دفاعی نسبت به اوکراین برتری 10 به 1 داشت – و به نظر می‌رسد پوتین مصمم است که بدون توجه به هزینه‌ها، به جنگ ادامه دهد.

غرب در چه اندیشه‌ای است؟

در این شرایط آمریکا و غرب در چه فکری هستند؟ اوکراین به تسلیحات بیش‌تری نیاز دارد، به ویژه آن‌هایی که به در جنگ نامتقارن برتری بزرگی می‌بخشند. ژنرال بازنشسته مارک هرتلینگ، که تشخیص دقیقی از نقاط ضعف روسیه و نقاط قوت اوکراین دارد، معتقدست که اوکراین به تجهیزات بیش‌تری نیاز دارد که این امکان را فراهم کند تا به سرعت در اطراف نیروهای سفت و سخت روسیه مانور دهد. این به معنای هلیکوپترها، نفربرهای هاموی‌ مسلح، سیستم‌های موشکی چندپرتابی و پهپادها از هر نوع است. پهپادهای ترکیه سلاحی شگفت‌انگیز در این درگیری هستند. هرتلینگ اصرار دارد که اوکراین هم‌چنین پهپادهای آمریکایی «کامیکاز» و پهپادهای اطلاعاتی نیاز دارد.

نیروی دریایی روسیه که در دریای سیاه جمع شده، هم‌چنان خطر بزرگی برای اودسا ایجاد می‌کند که یا آن را محاصره کند و یا یک فرود آبی خاکی در پشت خطوط اوکراین انجام دهد. با وجود موفقیت ادعایی موشک‌های نپتون، اوکراین توانایی توقف نیروی دریایی روسیه را ندارد.

در این شرایط ممکن است ناتو کاری مشابه آن‌چه در طول جنگ‌های بالکان در دهه 1990 صورت داد، انجام دهد. بر این اساس شاید تحریمی را در اطراف این آب‌ها اعمال کند و از ورود نیروهای روسی برای حمله به شهرهای اوکراین یا پشتیبانی مجدد نیروهای روسیه جلوگیری کند. در این شرایط کشتی‌های ناتو فعال در آب‌های بین‌المللی به کشتی‌ها نزدیک‌شده و «اخطار به دریانوردان» می‌دهند که نیروهای ناتو در منطقه فعال هستند و به آن‌ها هشدار می‌دهند که وارد آن نشوند.

در انتظار نتیجه پلن B

دریاسالار بازنشسته جیمز استاوریدیس، فرمانده سابق عالی متحدان ناتو، از اقداماتی که دولت بایدن انجام داده حمایت می کند، اما خواستار واکنش تهاجمی‌تر غرب در همه جبهه‌ها است. او در توییتر نوشت: «به اوکراین هواپیماهای جنگنده و سیستم‌های دفاع هوایی بدهید و در حملات سایبری به آن کمک کنید و موشک‌های ضدکشتی را برای «غرق کردن کشتی‌های روسی در دریای سیاه» به این کشور بدهید».

ایالات متحده از زمان حمله به اوکراین حدود 16 میلیارد دلار به اوکراین کمک کرده است. این در حالی است که انتظار می رود جهان در سال جاری 320 میلیارد دلار برای انرژی روسیه به روسیه بپردازد. تا زمانی که این شکاف وجود دارد، تحریم‌های اقتصادی پوتین را مجبور به پایان دادن به جنگ نمی‌کند. تنها فشاری که روسیه را به پای میز مذاکره مجبور می‌کند، شکست نظامی در جنوب است. پلن A پوتین شکست خورد، آیا غرب اجازه می‌دهد پلن B او موفق شود.