اکونومیست| ظهور دوم ترامپ در ۲۰۲۲

به گزارش اکو ایران، جیمز آستیل، رئیس دفتر اکونومیست در واشنگتن در مطلبی از مجموعه مقالات «جهان پیش رو در ۲۰۲۲»، درباره تحرکات سیاسی بالقوه دونالد ترامپ در سال آینده میلادی گمانه‌زنی کرده، و آن را «دومین ظهور دونالد ترامپ»توصیف می‌کند که این بار نه به عنوان کاندیدا، بلکه برای حمایت از کاندیداهای نزدیک به خود در انتخابات کنگره آمریکا وارد میدان خواهد شد.

آستیل معتقد است: «بسیاری در جناح راست ترامپ را بیشتر از دموکراسی دوست دارند».

 رئیس دفتر اکونومیست در واشنگتن در یادداشت خود آورده است: روال معمول روسای جمهور سابق این است که در پس زمینه غرق شوند، با مهربانی از انتقاد از جانشین خود خودداری کنند و یک کتابخانه طراحی کنند

اما دونالد ترامپ در پس‌زمینه بودن، لطف و کتاب را نمی‌شناسد. در راهپیمایی ها، مصاحبه ها و سخنرانی های فی البداهه در مجالس عروسی در مار-آ-لاگو، ملکش در فلوریدا، از جو بایدن، رئیس جمهور، رسانه ها و تعداد معدودی از جمهوری خواهانی که جرأت کرده اند قبول کنند که وی در انتخابات سال 2020 شکست خورده است، انتقاد می‌کند.

او بارها و بارها احتمال بازگشت را مطرح کرده و در سال 2022 این امر به طور فزاینده ای اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.

در حال حاضر به نظر می رسد که تنها یک بحران سلامتی می تواند آقای ترامپ را از دومین انحراف در ریاست جمهوری که به وضوح مایل به شرکت در آن است، محروم کند. اکثر رای دهندگان جمهوری خواه خواهان کاندیداتوری مجدد او هستند. او فقط با اشاره به اینکه این کار را خواهد کرد بیش از 100 میلیون دلار جمع آوری کرده است. و اگر تشکیلات جمهوری خواه به سوی او غلت نخوردند، تنها به این دلیل بود که در حال حاضر بیش از حد مستعد ایجاد انحراف بود.

تشویق‌کننده‌های ترامپ مانند لیندسی گراهام از روزی که او دفتر را ترک کرد، شروع به تشویق او برای حفظ فرماندهی حزب خود کردند. تنها رقبای جدی آقای ترامپ برای نامزدی، مانند فرماندار فلوریدا، ران دیسانتیس و مایک پمپئو، وزیر امور خارجه سابق او، مقلدان او هستند. همه نشانه ها میگوید که جمهوری خواهان جنس واقعی و اصل را ترجیح می دهند.

به نظر می‌رسد که آقای ترامپ سیاست بازگشت خود را از قبل تنظیم کرده است - از طریق ادعای او مبنی بر اینکه یک دستگاه فاسد از او پیروزی انتخاباتی علیه بایدن را ربوده است.

حدود 80 درصد از رای دهندگان جمهوری خواه می گویند که آن دروغ را باور دارند. این توضیح می دهد که چرا قانونگذاران جمهوری خواه تلاش برای انجام تحقیقات جدی در مورد شورش 6 ژانویه در کاپیتول هیل را که الهام گرفته از آن بود، خنثی کردند. و همچنین چرا تعداد انگشت شماری از جمهوری خواهانی که در برابر آن مقاومت کردند، مانند لیز چنی، مورد سرکوب قرار گرفته اند.

قانون‌گذاران و نامزدهای جمهوری‌خواه در هر سطحی زنگ خطر «صداقت انتخاباتی» را به صدا در می‌آورند. پیامد در بسیاری از ایالت‌های تحت کنترل جمهوری‌خواهان، جایی که این توهم بیشتر آشکار است، این است که دموکرات‌ها نمی‌توانند به طور مشروع پیروز شوند – و بنابراین برای جلوگیری از پیروزی آن‌ها به تدابیر خاصی نیاز است.

به نظر می رسد تعداد کمی از 75 میلیون رای دهنده ای که آقای ترامپ را در سال 2020 انتخاب کردند توسط شورش 6 ژانویه دفع شدند.

حداقل 18 مجلس ایالتی تحت کنترل جمهوری خواهان قوانین انتخاباتی را تصویب کرده اند که رای دادن را دشوارتر می کند، که به نظر می رسد بسیاری از آنها آفریقایی-آمریکایی ها و دیگر گروه های سنتی دموکرات را هدف قرار می دهند.

احتمالاً بدتر از آن، بسیاری از این مجالس قانونگذاری حامی ترامپ کنترل اداره‌های انتخاباتی ایالت های خود را نیز به دست گرفته اند.

این امر به ویژه با توجه به اینکه تلاش آقای ترامپ برای دزدی انتخابات در سال 2020 هماهنگ بود، نگران کننده است. اگر تعداد انگشت شماری از مقامات دولتی دست و پا می زدند، ممکن بود هرج و مرج بیشتری ایجاد کند. یا احتمالاً در تلاش برای سرقت خود موفق شده بود. و این تعداد انگشت شمار قبلاً کاهش یافته است.

به عنوان مثال، برد رافنسپرگر، وزیر امور خارجه جمهوری خواه جورجیا که آقای ترامپ او را برای "یافتن 11780 رای" دعوت کرد، نتوانست نقش خود را در دفاع از دموکراسی دوباره ایفا کند. قوه مقننه جمهوری خواه این ایالت اختیار این کار را از او سلب کرده است.

انتخابات مقدماتی کنگره جمهوری خواهان که عمدتاً در نیمه اول سال 2022 برگزار می شود، نشان می دهد که حزب تا چه حد در برابر این افراط گرایی تسلیم شده است.

 از 212 نماینده جمهوری خواه مجلس نمایندگان، 10 نفر به استیضاح ترامپ به دلیل شورش رای دادند که یکی از آنها با استناد به تهدید به مرگ، قبلاً قصد خود را برای کناره گیری از سیاست اعلام کرده است. 9 نفر دیگر، از جمله خانم چنی، با رقبای اولیه مورد حمایت ترامپ روبرو خواهند شد.

اگر اکثر آنها شکست بخورند، همانطور که به نظر می رسد محتمل است، کنترل آقای ترامپ بر حزبش سخت تر خواهد شد و بدبینی انتخاباتی به عنوان یک استراتژی پیشرفته تر مطرح خواهد بود. (و اگر برنده شوند، ترامپیست ها فریاد خواهند زد که می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد.)

انتخابات میان‌دوره‌ای در نوامبر 2022، نشانه‌شناسی مهم‌تری خواهد بود. آنها نشان دهنده اولین فرصت برای جمهوریخواهان ترامپ خواهند بود تا توطئه های انتخاباتی خود را به عموم رای دهندگان القاء کنند. نقش رهبری که آقای ترامپ در کمپین انتخاباتی آنها خواهد داشت، آنها را تشویق به انجام این کار خواهد کرد.

پس سؤال بزرگ این است که آیا رای دهندگان راست میانه به اندازه کافی این موضوع را باطل تلقی خواهند کرد که آن را به یک استراتژی بازنده تبدیل کنند؟

اگر این کار را انجام دهند، ضربه سنگینی به چشم انداز آقای ترامپ برای بازپس گیری ریاست جمهوری خواهد بود. اما به نظر می رسد دلیل کمی برای امید به آن وجود دارد. به طور قابل توجهی تعداد کمی از نزدیک به 75 میلیون رای دهنده ای که آقای ترامپ را در سال 2020 انتخاب کردند، با انکار انتخاباتی او یا خشونت در کاپیتول هیل دفع شده اند. اگر آنها با غرایز اقتدارگرایانه او همراه نشوند، به نظر می رسد که جدی گرفته نخواهند شد. آمریکا ممکن است در نقطه‌ای به این موضوع اعتراض کند.