به گزارش اکوایران، با نزدیک شدن به پایان سال ۲۰۲۵، مدیران شرکتهای بزرگ صنعتی در آمریکا از بهبود تدریجی تقاضا در بازار خبر میدهند؛ موضوعی که با وجود تداوم چالشهای ساختاری مانند کمبود نیروی کار و بیثباتی در سیاستهای تعرفهای، موجی از امیدواری را در میان فعالان این حوزه ایجاد کرده است.
شرکت Steel Dynamics در تازهترین گزارش عملکرد خود اعلام کرده است که انتظار دارد سود سهماهه سوم سال، در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته و فصل دوم ۲۰۲۵، بهبود قابلتوجهی داشته باشد. این رشد عمدتاً به کاهش هزینه مواد اولیه (بهویژه ضایعات فلزی)، افزایش حجم فروش و حفظ حاشیه سود در بخشهای مختلف از جمله فولاد و ساخت قطعات فلزی مرتبط اعلام شده است.
مدیران این شرکت همچنین از گسترش تقاضا در بخشهای مختلف صنعتی از جمله مراکز داده، انرژی، ساختوساز تجاری، خودروسازی، انبارداری و بهداشت و درمان خبر دادهاند. به باور آنها، افزایش سرمایهگذاری در تولید داخلی، روند رو به رشد بازگرداندن زنجیرههای تأمین (reshoring) و اجرای برنامههای زیرساختی در آمریکا، تقاضا برای محصولات فولادی را طی ماههای آینده تقویت خواهد کرد.
موج خوشبینی در میان دیگر بازیگران صنعت
این موج مثبت تنها مربوط به گزارش Steel Dynamics نیست. در کنفرانسهای سرمایهگذاری اخیر، مدیران چند شرکت بزرگ صنعتی هم از نشانههای بهبود در بازار خبر داه اند:
ایوو جورک، مدیرعامل Gates Industrial، اعلام کرد که بخش صنایع متنوع این شرکت، پس از دورهای از رکود، به ثبات نسبی رسیده و احتمال بهبود بیشتر در سال ۲۰۲۶ وجود دارد.
سورندرالال کارسانبهی، مدیرعامل Emerson Electric، هم با اشاره به شرایط ناپایدار در بازارهای جهانی، تأکید کرد که ایالات متحده از ابتدای سال جاری میلادی روندی صعودی را تجربه کرده است.
جنی پارمنتیر، مدیرعامل Parker Hannifin، با اشاره به افزایش فعالیت در پروژهها و رشد درخواستهای قیمتگذاری، فضای پیشرو را امیدوار کننده توصیف کرد.
ویسنته رینال، مدیرعامل Ingersoll Rand، گفت اگرچه تصمیمگیری مشتریان با تأخیر همراه است، اما لغو پروژهها مشاهده نمیشود؛ عاملی که نشانهای از ثبات نسبی تقاضا تلقی میشود.
دو مانع پایدار بر سر راه رشد
با وجود این خوشبینیها، دو مشکل اساسی همچنان صنعت را تحت فشار قرار دادهاند:
۱. بیثباتی تعرفهای: بسیاری از مشتریان به دلیل نبود شفافیت در سیاستهای تعرفهای، تصمیمگیری در مورد سرمایهگذاریهای کلان را به تعویق انداختهاند. موضوعی که از سوی اغلب مدیران حاضر در کنفرانسها بهعنوان عامل بازدارنده اصلی مطرح شد.
۲. کمبود نیروی کار ماهر: مشکلی قدیمی که هنوز هم بسیاری از پروژهها را با تأخیر مواجه میکند. جودیت مارکس، مدیرعامل Otis Worldwide، در اینباره گفت: «مشکلات تأخیر در پروژهها ناشی از کمبود نیروی انسانی در مشاغل تخصصی مکمل است، نه ضعف در عملکرد شرکتها.»
با در نظر گرفتن این شرایط، به نظر میرسد اگرچه چالشهای ساختاری پابرجا هستند، اما بهبود تقاضا در بخشهای کلیدی میتواند بخشی از فشارها را کاهش دهد و زمینه را برای بازگشت اطمینان به صنعت و اقتصاد فراهم کند.
