روایت «صنعت» در ایران؛ مسیری که ما رفتیم و مسیری که دیگران رفتند

نتایج بررسی‌های این مدرس دانشگاه نشان می دهد مسیر طی شدۀ صنعت ایران، طی دو دهه منتهی به ۱۴۰۰، رو بهبود نبوده است. صنعت ایران در انتهای دهه ۱۴۰۰، حدودا ۲۵ درصد کوچکتر از سال ۱۳۸۶ و نسبت ارزش افزوده صنعت به تولید ناخالص داخلی نیز حدود ۶ واحد درصد کمتر از آن سال بوده است. بنابراین، نه تنها اندازه مطلق صنعت کوچکتر شده، بلکه از آن مهمتر، مقدار آن به نسبت کل اقتصاد هم کاهش یافته است. علاوه بر آن، ترکیب رشته فعالیتهای صنعتی نیز تغییراتی بزرگ و نابهنجار داشته است.

محمودزاده با تحلیل برآیند دو زیرمجموعه اصلی تشکیل دهنده صنعت ایران نشان می‌دهد بخشی از صنعت با ارز حاصل از صادرات نفت و بخشی دیگر، با انرژی و خوراک برآمده از گاز فعالیت می کنند.

ارائه محمودزاده با طرح دو سوال مهم به پایان می رسد. سوال اول اینکه چرا روند تحولات همۀ ۱۲ شاخص مورد بررسی در این فصل، نامطلوب است؟ و سوال دوم: روند طی شده در صنعت ایران، در ادامه به کجا خواهد رسید؟ بخش مهم تر و عمیق تر سوال اول اینست که چرا اقتصادی که بیش از ۶ دهه سابقه سرمایه‌گذاری‌های گسترده صنعتی دارد و در همه اسناد بالادستی سیاست‌گذاری آن، بر صنعتی شدن تاکید شده است، در حال افول صنعتی است؟

***

سخنرانی مسعود نیلی در این همایش را می‌توانید اینجا ببینید:

خبر مرتبط

چرا ایرانِ صنعتی ساخته نشد؟

مسعود نیلی، اقتصاددان در همایش «چالش های صنعتی شدن در ایران» با اشاره به مطالعه ای که در این زمینه انجام شده، اظهار کرد: پیدایش این طرح به شکل گیری بنیاد توسعه صنعتی مهندس خلیلی گره خورده است. در نهایت ماموریت اصلی این نهاد حمایت از پژوهش های مرتبط با صنعتی شدن ایران است.