سی و شش سال پیش فروریختن یکباره دیوار برلین، نماد پیروزی اقتصاد آزاد بر جهان بسته کمونیسم بود. جایی که لیبرالیسم کلاسیک مبتنی بر حکومت قانون، احترام به فرد، مالکیت خصوصی، بازارهای باز، دولت کوچک، آزادی سیاسی، مبادله بدون مانع کالاها و نیروی انسانی بر اقتصاد دستوری، توتالیتاریسم حزبی و فردی، دولت حداکثری و مالکیت جمعی پیروز شد. جایی که فقر و بدبختی و آینده بدون چشمانداز صدهامیلیون انسان به یکباره با پیوند خوردن با اقتصاد جهانی دگرگون شد.
«حالا وقت تکنرخی شدن ارز نیست!» این جملهای است که برخی میتوانند همیشه برایش استدلال بیاورند: یک روز تحریم آمریکا، روز دیگر تحریم شورای امنیت، روزی افت درآمد نفتی، صباحی دیگر تورم بالا و… . واقعیت این است که از منظر این گروه هیچ زمانی وقت تکنرخی شدن ارز نیست.
اکوایران: فردای روزی که دیوار برلین فرو ریخت، فقط دولت آلمان شرقی نبود که محو شد. رسانه های دنیا مخابره کردند که تودور ژیوکوف مستبد بلغارستان نیز سقوط کرد.
علم اقتصاد با انسان عقلایی سرکار دارد. هرچند اقتصاد رفتاری، کنشهای انسانی را با چشمپوشی از این فرض تحلیل میکند، اما همچنان پایه و محور این علم مبتنی بر عقلانیت است. عقلانیت مثلا درمورد مصرف بهطور خلاصه و با چشمپوشی از جزئیات، به این معناست که آدمی با توجه به بودجه خود، مطلوبیتش را از مصرف کالاها به حداکثر میرساند.
دفاع از سرزمین، پیروزی بزرگی است. باید آنانی را که در این راه جانفشانی کردند قدر دانست و برای حفظ استقلال و کیان مملکت سجده شکر گذاشت. حال اما زمان آن است تا رویکردها و راههای رفته را مورد سنجش و آزمون قرار داد.
اکوایران: در آستانه توافقی که میتواند فضای بینالمللی اقتصاد ایران را دگرگون کند، همه نگاهها به بازار ارز دوخته شده است؛ بازاری که بیش از یکدهه، زیر بار فشار تحریمها، مقررات متناقض، رانتهای گسترده و سیاستهای پرنوسان، شکل طبیعی و عقلانی خود را از دست داده است.
اکوایران: هر سال وقتی به این روزها میرسیم، به سنت «حول حالنا الی احسن الحال» دنبال ردپایی از تغییر در وضعیت معیشت و شرایط اقتصاد کلان میگردیم و هر سال امیدمان نسبت به قبل برای تغییر کمرنگتر میشود.
اکوایران: بریتانیا تا قبل از سده هجدهم از تمام کشورهای اروپایی عقبتر بود. حتی در کشتیرانی که بعدها کسی نتوانست در اروپا جای آن را بگیرد، تا قبل از این قرن عقبتر از هلند و اسپانیا و پرتغال بود؛ اما چه شد که از قرن هجدهم و پس از انقلاب شکوهمند ورق برای انگلوساکسونها برگشت؟
