صنعت سیمان ایران در تنگنای رکود ساختمان و افت تقاضا اسیر شده است. در نیمه نخست سال ۱۴۰۴، تولید حدود ۹.۶ درصد کاهش یافته و صادرات نیز نسبت به سه سال پیش، ۲۶ درصد از نظر حجم و ارزش دلاری سقوط کرده است. این در حالی است که قیمت سیمان در بهار ۱۴۰۴ نسبت به سال قبل بیش از دو برابر شد. اما این جهش قیمت، ریشه در بهبود تقاضا نداشته، بلکه واکنش موقتی به شوکهای عرضه مانند قطعی برق و اختلال تولید بوده است.
بخش ساختمان به عنوان موتور محرک اصلی مصرف سیمان، خود در رکودی عمیق فرو رفته و در نیمه اول امسال رشد منفی را تجربه کرده است. نتیجه این شرایط، وضعیت پارادوکسی برای صنعت است: قیمتها بالا رفته، اما همزمان با افت فروش داخلی و خارجی، حجم مبادلات کاهش یافته و هزینه تولید نیز افزایش پیدا کرده است.
بنابراین، افزایش قیمت نتوانسته به بهبود سودآوری پایدار منجر شود. با تداوم رکود ساختمان و محدودیتهای انرژی، چشمانداز این صنعت با ابهام و فشار بر سودآوری همراه خواهد بود.
