اما این جنگ و حوادث بعد از آن نشان داد که همه اینها بهانه است. اصل ماجرا، جلوگیری از پیشرفت کشور است. اگر جلسه شورای امنیت سازمان ملل را با دقت دنبال میکردید، صحبتهای نمایندگان سه کشور اروپایی و آمریکا کاملاً روشن بود: هدف، توقف و متوقفسازی کشور است. همه این مسائل، صرفاً بهانهاند.
در همین جنگ، اسرائیل اولین نقطهای را که در اصفهان هدف حمله موشکی قرار داد، کارخانه تولید سوخت صفحهای بود؛ کارخانهای که متعلق به تهران است و در حوزه تولید رادیودارو فعالیت میکند. یعنی دقیقاً همان بخشی که برای مردم، برای سلامت جامعه و برای پیشرفت کشور اهمیت دارد و نماد فعالیت صلحآمیز است. این نخستین هدف حمله قرار گرفت.
مفهوم این اقدام روشن است: اصلاً بحث انسانیت، حقوق بشر یا ادعاهای اخلاقی مطرح نیست. اگر ما بهعنوان جامعه پزشکی و در حوزه انرژی اتمی از این منبع عظیم الهی استفاده نمیکردیم و این فناوریها را برای تشخیص و درمان به کار نمیگرفتیم، قطعاً مردم ما محروم میشدند و نظام بهداشت و درمان کشور از چنین ظرفیتی بیبهره میماند. اما آنها بدون هیچ رحمی، بیرحمانه عمل میکنند.
در سند استراتژی امنیت ملی آمریکا که در ماه نوامبر منتشر شده، بهصراحت سه محور اساسی پیشرفت ذکر شده است:
هوش مصنوعی، فناوری هستهای و فناوری کوانتومی.
اگر این سه حوزه برای پیشرفت ضروری است، این ضرورت فقط مختص یک کشور نیست؛ برای همه کشورهاست. نمیشود برای یک کشور مجاز باشد و برای کشور دیگر ممنوع. این همان منطق «جنگل» و قانون زور است که ایجاب میکند چنین بنویسند، چنین تحلیل کنند و چنین اقدام کنند.
در همان سند، بهصراحت آمده که منافع آنها باید از طریق نظام حقوق بینالملل پیگیری شود. این یکی از شفافترین و آشکارترین اسنادی است که منتشر شده و چشم بسیاری از کشورهای دنیا را باز کرده است. به همین دلیل هم برخی کشورها شروع به موضعگیری کردهاند.
نکته مهم این است که برای تنویر افکار عمومی باید این واقعیت روشن شود که مسئله اصلی، پیشرفت است؛ نه سلاح هستهای. اتهام اصلی که به ایران زده میشود، صرفاً یک بهانه است.
