به گزارش اکوایران، اسماعیل بقائی، با استقبال از فراخوان عبدالله اوجالان، رئیس گروه مسلح حزب کارگران کردستان ترکیه (پ.ک.ک)، برای کنار گذاشتن سلاح، این تصمیم را گامی مهم در جهت نفی خشونت دانست. او تصریح کرد که جمهوری اسلامی ایران از هر روندی که موجب توقف تروریسم و تقویت امنیت در کشور همسایه ترکیه شود، استقبال می‌کند و امیدوار است که این تحول در سطح منطقه نیز آثار مثبت به همراه داشته باشد..

در خبری دیگر، وزارت خارجه عراق نیز از درخواست رهبر حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) از اعضای این حزب برای کنارگذاشتن سلاح استقبال کرد و آن را گامی مثبت و مهم به منظور تحقق ثبات در منطقه به شمار آورد.

بر اساس بیانیه وزارت خارجه عراق، این وزارتخانه، در ادامه این ابتکار را گامی بسیار مهم در راستای تقویت امنیت نه تنها در عراق و مراکز حضور عناصر مسلح این حزب در مناطق مختلف کردستان عراق و شهرهای دیگر بلکه در تمام منطقه دانست.

همچنین آنالنا بائربوک، وزیر امور خارجه آلمان، روز جمعه در واکنش به بیانیه عبدالله اوجالان از درخواست او برای زمین گذاشتن سلاح و انحلال این گروه استقبال و در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ما از فراخوان امروز عبدالله اوجالان به پ.ک.ک و گروه‌های نزدیک به آن برای زمین گذاشتن سلاح و انحلال پ.ک.ک استقبال می‌کنیم.»

او این پیام را فرصتی تاریخی دانست و تأکید کرد که چنین اقدامی می‌تواند به توقف چرخه ترور، خشونت و انتقام‌جویی کمک کند؛ چرخه‌ای که طی چندین دهه جان ده‌ها هزار نفر را گرفته است.

او افزود: «پایان دادن به خشونت، گام نخست و مهمی است، اما برای رسیدن به یک راه‌حل پایدار برای مردم ترکیه، گام‌های بیشتری باید برداشته شود.» وی تصریح کرد که این روند باید شامل تضمین و احترام به حقوق فرهنگی و دموکراتیک کردهای ترکیه باشد.

عبدالله اوجالان، رئیس گروه مسلح موسوم به «حزب کارگران کردستان ترکیه» (پ.ک.ک) که از سال ۱۹۹۹ در زندان امرالی در حالت انزوای کامل نگهداری می‌شود، در بیانیه‌ای که روز پنج‌شنبه در کنفرانس مطبوعاتی نماینده حزب دموکراسی و برابری خلق‌های ترکیه در استانبول قرائت شد، اعلام کرد که حزب کارگران کردستان باید خود را منحل کند.

او در این بیانیه از تمام گروه‌ها خواست که سلاح‌های خود را زمین بگذارند و از حزب کارگران کردستان خواست تا با برگزاری یک کنفرانس عمومی، تصمیم به انحلال خود بگیرد.

اوجالان در ادامه تاکید کرد: «زبان عصر، صلح است و جامعه دموکراتیک نیاز به توسعه دارد.» او افزود: «راهی جز دموکراسی و گفت‌وگوی دموکراتیک وجود ندارد و بقای جمهوری جز از طریق دموکراسی برادرانه ممکن نیست.»