آخرین اخبار آمریکا و چین

نسریه هفتگی اکونومیست در سرمقاله شماره جدید خود به نسبت میان جنگ اوکراین و «نظم جهانی جایگزین» پرداخته و استدلال می‌کند که «جنگ در اوکراین تعیین خواهد کرد که چین چگونه جهان را می‌بیند و سیاست‌های آن چقدر تهدید کننده خواهد شد».
ترس از دشمن، نه ایمان به دوستان، بستر نظم هر دوره را تشکیل می‌داد و اعضا با تعریف خود در تقابل با آن دشمن، مجموعه‌ای از هنجارهای مشترک را ایجاد کردند. خوب یا بد، رقابت با چین نظم بین المللی جدیدی را شکل می دهد و ترس از چین، نیروی محرکه شکل‌گیری نظم نوین جهانی است.
چین در حال حاضر جایگاه رفیعی را در نظام بین‌الملل اشغال کرده است؛ چین بزرگترین قدرت تجاری جهان و بزرگترین منبع وام جهانی است، دارای بزرگترین جمعیت و ارتش جهان بوده و به مرکز جهانی نوآوری تبدیل شده است. اکثر تحلیلگران پیش بینی می‌کنند که تولید ناخالص داخلی واقعی چین تا سال 2030 از تولید ناخالص داخلی ایالات متحده پیشی خواهد گرفت تا این کشور به بزرگترین اقتصاد جهان تبدیل شود. با این حال، بسیاری از…
چین در حال حاضر جایگاه رفیعی را در نظام بین‌الملل اشغال کرده است؛ چین بزرگترین قدرت تجاری جهان و بزرگترین منبع وام جهانی است، دارای بزرگترین جمعیت و ارتش جهان بوده و به مرکز جهانی نوآوری تبدیل شده است. اکثر تحلیلگران پیش بینی می‌کنند که تولید ناخالص داخلی واقعی چین تا سال 2030 از تولید ناخالص داخلی ایالات متحده پیشی خواهد گرفت تا این کشور به بزرگترین اقتصاد جهان تبدیل شود. با این حال، بسیاری از…
در شرایطی که بحران اوکراین توجهات را معطوف به تنش ها میان غرب و روسیه کرده، اظهارات جدید سفیر چین در واشنگتن پیرامون احتمالی درگیری نظامی میان آمریکا و چین با واکنش تحلیلگران مواجه شده است.
تحولات اخیر منطقه‌ای توسط پویایی‌های محلی و منطقه‌ای هدایت می‌شود، نه رقابت قدرت‌های بزرگ! اما نقش چین در خاورمیانه مطمئناً افزایش خواهد یافت.
استناد به رقابت ایالات متحده و چین به عنوان یکی از ویژگی های تعیین کننده جهان امروز، اکنون امری عادی است و تحلیلگران و سیاست گذاران در سراسر طیف‌های سیاسی از تغییر جهت ایالات متحده از تعامل به سمت رقابت حمایت می کنند که نقطه توافق نادری بین دولت ترامپ و بایدن است. با این حال، غفلتی آشکار در سیاست جدید وجود دارد: یک هدف. رقابت، صرفاً توصیفی از روابط ایالات متحده و چین است، نه یک هدف. عدم وجود یک…
واقعیت آشکار این است که دیپلمات های اروپایی و آمریکایی در مذاکرات هسته ای اهرم خود را در برابر ایران از دست داده اند و واکنش روسیه و چین در صورت شکست مذاکرات وین، برای تندروهای غربی نگران کننده تر از هر چیز دیگر است. این بزرگترین تفاوت بین سال 2015 و امروز است.
گفت‌وگوهای بی‌ثمر می‌تواند تمام خطرات دوره قبل از توافق 2015 را با بدترین نگرانی‌های سال‌های ترامپ ترکیب کند.
اکوایران: اگر ایالات متحده –طبق ادعای بایدن- قصد دارد به یک رقابت مدیریت شده دست یابد، باید یاد بگیرد که به خطوط قرمز مخالفان خود احترام بگذارد.