بررسیها نشان میدهد در سال ۱۴۰۲، خانوارهای شهری استانهای بوشهر و سمنان به ترتیب بیشترین و کمترین متوسط هزینه سالانه را برای کالا و خدمات آموزشی پرداخت کردهاند. اختلاف هزینه آموزشی بین این دو استان به شکل دور از انتظاری بالا بوده است.
سهم خوراکیها از سبد مصرف خانوار در استان ایلام از تمامی استانهای دیگر بالاتر است. این شاخص میتواند نشان دهنده رفاه پایین در استان ایلام باشد.
بررسیها نشان میدهد متوسط هزینه سالانه خانوارهای شهری استان اردبیل در یک سال تقریبا دو برابر شده، این در حالی است که همین آمار برای خانوارهای شهری استان آذربایجان غربی تقریبا ثابت بوده است.
در سال ۱۴۰۲ درصد خانوارهای شهری که از «یخچال» و «فریزر» استفاده کردهاند، نسبت به سال ۱۴۰۱ کاهش یافته است. این اتفاق میتواند به دلیل جایگزینی آنها با «یخچال فریزر» بوده باشد.
از سال ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۲ روند درآمد اسمی خانوارهای شهری اکیدا صعودی بوده، ولی روند درآمد حقیقی در برخی سالها کاهشی بوده که نشان دهنده بیشتر بودن سرعت افزایش تورم از سرعت افزایش درآمد در این زمانها است.
بررسیها نشان میدهد از ابتدای دهه ۹۰ تا سال ۱۴۰۱ حداقل یک سوم هزینههای خانوارهای شهری و حداقل یک ششم هزینههای خانوارهای روستایی صرف مسکن شده است.
دادههای مرکز آمار ایران از وضعیت بودجه خانوار در سال ۱۴۰۱ نشان میدهد، اگرچه درآمد شهرنشینان در این سال با رشد ۴۸٫۵ درصدی داشت، اما رشد هزینهها نیز به همین نسبت(۴۸٫۳ درصد) بود.
