مورخان و جامعهشناسان درباره پروژه تختقاپو کردن عشایر در دوره رضاشاه تحلیلهای متفاوتی ارائه کردهاند، برخی این تصمیم را یکی از نمودهای بارز تجدد آمرانه دانسته و با توجه به نتایج آن در شهریور 20 و مقایسه آن با اقدامات محمدرضا شاه در این زمینه، تاکید میکنند این اقدام نشانهای از عدم درک و شناخت رضاشاه و بخش عمده دولتمردان آن از جوهره مدرنیته بوده است.
در مقابل اما برخی دیگر با اشاره به وضعیت امروز همسایگان شرقی و غربی ایران تاکید میکنند که این اقدامات خشن و آمرانه برای توسعه ایران ناگزیر بوده است و عملا یکی از بزرگترین موانع پیشرفت ایران را از میان برداشته است.
در این زمینه سیدحمید متقی پژوهشگر تاریخ ایران معاصر با علی قربانپور دشتکی استاد علوم سیاسی دانشگاه حکیم سبزواری به بحث نشسته است.
