به گزارش اکوایران، تجزیه‌وتحلیل اخیر‌ِ‌ دندان‌های مربوط به وایکینگ‌ها با قدمت حدود هزار سال نشان می‌دهد که پیشرفت‌های مربوط به مراقبت از دندان در آن زمان، پیشرفته‌تر از آنچه که قبلا تصور می‌شد، بوده است.

به نوشته ساینس الرت، محققان دانشگاه گوتنبرگ، 3 هزار و 293 دندان از 171 وایکینگ را بررسی کردند. این مطالعه با استفاده از ارزیابی‌های دندان‌پزشکی مدرن از جمله اسکن اشعه ایکس، شواهدی از تغییر یافتن دندان‌ها در میان وایکینگ‌ها را کشف کرد.

این دندان‌ها که قدمت آن‌ها به قرن‌های 10 تا 12 پس از میلاد برمی‌گردد، از یک حفاری باستان‌شناسی در سوئد جمع‌آوری شده است. از بین دندان‌های بررسی‌شده از واینکینگ‌های بزرگ‌سال، 13 درصد دارای نشانه‌هایی از پوسیدگی دندان اغلب در سطح ریشه بود، در حالی که بزرگسالان به‌جز دندان عقل، به‌طور متوسط 6 درصد از دندان‌های خود را از دست داده بودند. جالب اینجاست که کودکان زیر 12 سال هیچ نشانه‌ای از پوسیدگی دندان نداشتند.

این مطالعه همچنین شواهدی از درمان‌های دندان‌پزشکی، مانند تلاش برای پر کردن سوراخ‌های ایجاد شده در دندان‌های آسیاب را نشان داد که احتمالا برای کاهش درد ناشی از عفونت بوده است. کارولینا برتیلسون، متخصص ودنتولوژی از دانشگاه گوتنبرگ، به شباهت این درمان‌ها با روش‌های دندان‌پزشکی معاصر اشاره کرده است.

همچنین پر کردن عامدانه دندان‌های جلویی در یکی از نمونه‌ها، نشان‌دهنده اهداف بالقوه برای متمایز کردن افراد با سایرین بوده است. محققان اعلام کردند که دندان‌های مورد بررسی قرارگرفته، بینش‌های ارزشمندی را در مورد جمعیت‌های باستانی ارائه می‌دهند. جالب اینجاست که در سن 40 سالگی، از دست دادن دندان برای وایکینگ‌ها، علی‌رغم استفاده از خلال‌دندان و درمان‌های ابتدایی، به‌عنوان یک مسئله مهم‌تر از پوسیدگی دندان برای آن‌ها بوده است.

کارولینا برتیلسون تاکید کرد که این یافته‌ها بینش جدیدی در مورد سلامت دهان وایکینگ‌ها ارائه و نشان می‌دهد که سلامت دندان‌ در جامعه وایکینگ‌ها،‌ یک اهمیت فرهنگی داشته است. این مطالعه نشان می‌دهد که دندان‌پزشکی عصر وایکینگ احتمالا پیچیده‌تر از آنچه قبلا تصور می‌شد، بوده است.