شش ماه پس از ریاست‌جمهوری: میلی می‌تواند آرژانتین را نجات دهد؟

به گزارش اکوایران، سال گذشته زمانی که خاویر میلی رئیس جمهور آرژانتین در کمپین انتخاباتی بود یک اَره‌‌برقی را به نشانه عزم خود برای کاهش هزینه‌های عمومی به دست گرفت. حالا شش ماه پس از ریاست جمهوری او، شوک درمانی او برای دولت و اقتصاد کشور چگونه بوده است؟

براساس گزارشی از بی‌بی‌سی، آقای میلی در مدت کوتاهی پس از انتخاب شدن اعلام کرد: کشور ما به تغییرات زیادی نیاز دارد است، و جایی برای تغییرات تدریجی وجود ندارد.

اقدامات او واقعا هم سریع بود. در اولین بسته اقدامات، او تا 50 درصد از ارزش پزو را کاهش داد، یارانه‌های دولتی برای سوخت را کم کرد و تعداد وزرای دولتی را به نصف رساند.

کاهش سریع در هزینه‌های عمومی به آرژانتین کمک کرد تا از کسری مالی (تفاوت میان هزینه‌های دولت و درآمدها) 2 تریلیون پزویی (معادل 120 میلیارد دلار) در سپتامبر سال گذشته به مازاد مالی 264.9 میلیارد پزویی در ماه آوریل برسد.

آرژانتین در ماه‌های ژانویه، فوریه و مارس مازاد مالی را گزارش کرد، که از سال 2012 اولین بار است که به این هدف ماهانه دست پیدا می‌کند.

با اینحال، آقای میلی، که خود را یک «لیبرتارین» توصیف می‌کند، کاهش تورم را هدف اصلی خود معرفی می‌کند، او سال گذشته در گفت‌وگو با خبرگزاری بی‌بی‌سی گفت که تورم، مالیاتی است که بیشترین ضرر را به مردم وارد می‌کند.

تورم آرژانتین کاهش یافته است. در ماه آوریل تورم ماهانه به 8.8 درصد کاهش یافت، بطوری که برای اولین بار از ماه اکتبر تک رقمی شد. این معیار تورم از سوی کشورهایی چون آرژانتین که مدت‌های زیادی تورم بالا داشته‌اند به دقت دنبال می‌شود.

اما وقتی نوبت به تورم سالانه می‌رسد نرخ آن در ماه آوریل 289.4 درصد بوده است. برای درک این موضوع، نرخ تورم سالانه در انگلستان 2.3 درصد است.

باوجودی که ارقام رسمی از رشد اقتصادی آرژانتین در دوره آقای میلی هنوز در دسترس نیست، شواهدی وجود دارد که اقتصاد آرژانتین به شدت دچار رکود شده است، بطوری که هزینه مصرف کنندگان در سه ماه نخست سال بشدت کاهش یافته است.

در همین حال، وعده‌های دیگر آقای میلی چون جایگزینی پزو با دلار و بستن بانک مرکزی اخیرا کمتر مورد نظر بوده است.

مشکل او این است که ائتلاف La Libertad Avanza coalition او اکثریت را در کنگره آرژانتین در اختیار ندارد. و قراردادهای میان حزبی نیز برای او سخت بوده است.

آقای مایلی از کنگره می‌خواهد به او اجازه دهد تا بیش از دوجین شرکت دولتی، از جمله خطوط هوایی دولتی، راه‌آهن، خدمات پستی و شرکت ملی آب را خصوصی کند.

لایحه اولیه او که شامل طرح‌های خصوصی‌سازی و صدها اقدام اقتصادی دیگر بود، در ماه فوریه مورد تایید کنگره قرار نگرفت. یک نسخه ساده شده که در آوریل مجدداً به کنگره ارائه شد، مورد تایید مجلس عوام قرار گرفت اما هنوز توسط سنا تأیید نشده است.

او همچنین با مخالفت شدید اتحادیه‌های کارگری روبروست که برای اعتراض به خیابان‌ها آمدند و اعلام کردند که مقررات زدایی از اقتصاد به حقوق آنها آسیب زده است.

خوان کروز دیاز، مدیر یک شرکت مشاور ریسک ژئوپلیتیکی معتقد است که سیاست‌های اقتصادی آقای مایلی در مقام ریاست جمهوری به همان اندازه که در طول مبارزات انتخاباتی وعده داده شده بود رادیکال است، اما تا حدودی به تأخیر افتاده است. به گفته او، دولت میلی مجبور شده است این اصلاحات را با توجه به موانع سیاسی و اجتماعی که با آن روبرو بوده است، آرام کند.

با اینحال، صندوق بین‌المللی پول، که طی دهه‌ها بیش از هر کشور دیگری به آرژانتین وام داده است، در ماه می به دولت امتیازات بالایی داد و گفت که عملکرد آن «بهتر از حد انتظار» بوده است و برنامه اقتصادی‌‌اش به مسیر بازگشته است.

در مورد اینکه آیا آقای میلی می‌تواند سیاست‌های بیشتری را مورد موافقت پارلمان قرار دهد باید گفت درحالی که برخی از بخش‌های اپوزیسیون آماده گفت‌وگو با دولت هستند، احزاب چپ به‌طور کامل با دستور کار او مخالفند.

در این زمینه، توانایی دولت برای مذاکره و ایجاد اجماع هر روز در بوته آزمایش است؛ آزمونی که خود میلی اغلب با طغیان‌های خاص و اظهارات غیرضروری مانع آن می‌شود. در واقع، بسیاری از آرژانتینی‌ها شخصیت پرهیجان آقای میلی را بیشتر به عنوان یک مانع می‌بینند تا کمک.

شرکت مشاوره سیاسی Zuban Córdoba در آخرین نظرسنجی خود دریافت که 54 درصد از پاسخ دهندگان فکر می‌کنند که رئیس جمهور بیشتر به تصویر سیاسی جهانی خود توجه می‌کند تا حل مشکلات آرژانتین.

یک اقتصاددان بازارهای نوظهور در گروه تحقیقاتی کپیتال اکونومیکس می‌گوید مشکل اصلی آقای میلی این است که باید بر «سال‌ها سوء مدیریت اقتصادی» در آرژانتین غلبه کند. یکی از عوامل مهم این است که دولت «برای دهه‌ها» فراتر از توان خود هزینه کرده است، و این کسری از طریق چاپ پول بانک مرکزی برای تامین مالی هزینه‌های دولت تامین شده است.

آرژانتین، هشتمین کشور بزرگ جهان، بیش از یک قرن است که در حال افول بوده است و سقوط آن داستانی هشدار دهنده درباره «چگونگی از بین بردن ثروت یک ملت» است.

قبل از جنگ جهانی اول، آرژانتین یکی از 10 کشور ثروتمند جهان بود. اما رکود تدریجی اقتصادی پس از آن به‌طور قابل توجهی توسط سیاست‌های پوپولیستی، و هزینه‌های بیش از حد خوان پرون، که از سال 1946 تا 1955 در قدرت بود، تسریع شد.

برخی اصلاحات کوتاه مدت در بازار آزاد در دهه 1990 در زمان کارلوس منم انجام شد. او بسیاری از شرکت‌هایی را که پرون ملی کرده بود خصوصی کرد و تلاش‌های جدی برای بازگرداندن ایمان به پول آرژانتین انجام داد.

اما اوضاع در پایان سال 2001، زمانی که کشور دچار بحران اقتصادی فاجعه‌بار و بدهی عظیم 102 میلیارد دلاری شد، تغییر کرد.

آرژانتین با تثبیت پزو در برابر دلار اساساً خود را در یک رژیم ارزی محبوس کرده بود که به آن هیچ انعطافی نمی‌داد. این امر، همراه با هزینه‌های بیش از حد دولت، آن را در معرض اقتصاد آمریکا قرار داده بود و در سال 2001 زمانی که بانک‌های آرژانتین با بحران خالی شدن حساب‌ها مواجه شدند ناتوان ماند.

در دو دهه پس از آن بحران، این کشور عمدتاً توسط حمایت‌گرایان چپ اداره می‌شد که اساساً بدون رسیدگی به مشکلات ریشه‌ای آرژانتین، بدون برنامه پیش می‌رفتند.

اکنون، با روی کار آمدن یک دولت لیبرتارین جناح راست، کشور تلاش می‌کند مسیر جدیدی را ترسیم کند و امور مالی دولت را روی پایه‌ای سالم قرار دهد.

برای کمک به دولت میلی در دستیابی به این هدف، شرکت تحقیقاتی Consensus Economics می‌گوید دولت بر صادرات گسترده کشاورزی آرژانتین از غلات، سویا، گوشت و نوشیدنی متمرکز شده است، چراکه امیدوارند ذخایر ضعیف بانک مرکزی را افزایش داده و در نتیجه اعتبار مالی دولت را بالا ببرند.

با اینحال، به اعتقاد اقتصاددان کپیتال اکونومیکس، اقتصاد آرژانتین در حال حاضر در "نقطه عطف" قرار دارد و آقای میلی با وجود پیروزی در انتخابات نمی‌تواند به حمایت عمومی تکیه کند.

از منظر او، باوجود کاهش ارزش پزو، ارز همچنان بیش از حد ارزش گذاری شده است. نرخ ارز به‌جای اینکه کاملا  آزادانه افزایش یا کاهش یابد همچنان مدیریت می‌شود، و این مساله مانع رشد می‌شود و به رقابت‌پذیری آسیب می‌زند.

به اعتقاد او، در مورد آرژانتین احتمالا خوش بینی از بین خواهد رفت و اقتصاد با مشکل مواجه خواهد شد.