مرور شکل‌گیری بحران دارو نشان می‌دهد، به دنبال حذف ارز دارو ، عدم تامین نقدینگی تامین کنندگان دارو در کنار قیمت‌گذاری کُند آن از مهمترین عوامل شکل‌گیری این بحران بوده است. روندی که کماکان وجود دارد. نه بانک‌ها به تامین کنندگان دارو وام می‌دهند و نه تامین اجتماعی بدهی تامین کنندگان را تسویه می‌کند. از طرفی قیمت گذاری دارو از سوی سازمان غذا و دارو کُند است.

در این باره ناصر ریاحی، رئیس هیأت مدیره اتحادیه واردکنندگان دارو می‌گوید: پس از حذف ارز دارو ، 6 دستگاه قرار بود طرح دارویار را اجرا کنند، اما به غیر از سازمان غذا و دارو هیچ دستگاهی دستور العمل‌های این طرح را اجرا نکردند.

او می‌افزاید: بانک‌ها به دستور بانک مرکزی گوش نمی‌د‌هند و وام پرداخت نمی‌کنند. اما بانک مرکزی می تواند مستقیم به این موضوع ورود کند و 90 درصد مشکلات نقدینگی تامین‌کنندگان دارو را حل کند.

ریاحی می گوید: سازمان برنامه و بودجه هم موظف است مابه التفاوت قیمت دارو را به بیمه واریز کند و بیمه پول تامین کنندگان را بدهد. اما این پول به موقع پرداخت نمی‌شود و ما نقدینگی نداریم. الان تقریبا متوسط تاخیر به پرداخت‌ها به یکسال رسیده است. اگر فقط 10 هزار میلیارد تومان بودجه در اختیار بیمه قرار بگیرد تا مطالبات فعالان اقتصادی را بپردازد، دیگر تامین کنندگان اعم از واردکننده و تولیدکننده نیازی به وام ندارند و دچار مشکل هم نمی‌شوند.

او ادامه می‌دهد: مشکل دیگر ما قیمت گذاری دارو توسط سازمان غذا دارو بود که روند آن همچون گذشته کُند بود. فعال اقتصادی تا دارویی قیمت نداشته باشد، نمی تواند بفروشد و طبیعتا تا کالایی را نفروشد نمی‌تواند، کالای جدید وارد بازار نمی‌کند.