​این روزها اخبار زیادی درباره مهاجرت پزشکان و پرستاران در کشور منتشر می‌شود. فروردین امسال، ایرنا خبرگزاری رسمی دولت در گزارشی به نقل از سازمان نظام پزشکی کشور نوشت که آمار تعداد پزشکانی که برای خروج از کشور گواهی گود استندینگ گرفته‌اند از حدود 750 نفر در سال 97 به بیش از 6 هزار نفر در سال 1401 رسیده است که این افزایش 8 برابری را نشان می‌دهد.

مهاجرت پزشکان این روزها یک نگرانی جدی برای جامعه ایرانی به همراه آورده و این سوال مطرح است که آیا در آینده با کمبود پزشک مواجه می‌شویم؟ نسبت جمعیت به تعداد پزشک در حال حاضر چگونه است؟ این نسبت در دنیا چه وضعیتی دارد؟

گزارش وضعیت اجتماعی مرکز آمار ایران که به تازگی منتشر شده، می‌گوید که نسبت پزشکان عمومی در ده هزار نفر جمعیت در سال 1402 که در دانشگاه‌های علوم پزشکی شاغلند، حدود 2.05 بوده است که نسبت به سال 1401 افزایش و نسبت به سال 1400 کاهش پیدا کرده است.

تعداد پزشکان متخصص شاغل در دانشگاه علوم پزشکی اما در سال 1402 نسبت به سال 1401 کمتر شده است.

نتایج جدول دیگری که تعداد پزشکان در آن وجود دارد هم می‌گوید که تعداد دندانپزشکان و داروسازان نسبت به سال 1401 کمتر شده اما آنهایی که فوق تخصص دارند، در سال 1402 افزایش داشتند.

اما این نسبت برای چه رشته‌هایی است؟ یک پژوهش که سال 1396 در فصلنامه تخصصی اپیدمیولوژی ایران منتشر شده بود نشان می‌داد که بهترین وضعیت پراکندگی پزشکان متخصص در سال 1395 در بین رشته‌های تصویربرداری، بیهوشی و فوق تخصص‌ها، کودکان و فوق تخصص‌ها و داخلی و فوق تخصص‌ها و نورولوژی است. در این میان بدترین وضعیت پراکندگی متعلق به پزشکی قانونی، طب اورژانس، زنان و زایمان و جراحی مغز و اعصاب بود.

در این ویدیو آمارهای تازه را با کمک پژوهش‌های قبلی و آمارهای جهانی بررسی می‌کنیم.