به‌ گزارش اکوایران، بیش از دو سال است کمبود انرژی برق و گاز به چالشی بزرگ برای صنایع فلزی وغیر فلزی تبدیل شده است.  موضوعی که نقدهای بسیاری را به دنبال داشت. رضا محتشمی‌‌‌پور، معاون امور معادن و صنایع معدنی وزارت صمت این موضوع را تایید می‌کند و با اشاره به محدودیت انرژی طی سال‌های اخیر و ریسک‌‌‌های این حوزه می‌گوید: به دلیل محدودیت‌های سرمایه‌گذاری در بخش انرژی، بخش فلزات آهنی با محدودیت‌های زیادی روبه‌روست و کمبود انرژی گلوگاه این حوزه شده است.

او افزود: مثلا در حوزه فولاد، انرژی اهمیت زیادی دارد و به دلیل محدودیت‌های موجود، بیش از دوبرابر میزان تولید، ظرفیت غیرفعال داریم. اما در بخش غیرآهنی شدت مصرف انرژی پایین‌‌‌تر و حجم فعالیت کمتر است؛ به همین دلیل حساسیت انرژی در این بخش کمتر است و با نگرانی و ریسک کمتری می‌‌‌توان این صنعت را توسعه داد.

طهمورث جوانبخت، مدیرعامل فولاد خراسان نیز درباره اثر کسری انرژی می‌گوید: ما در سال گذشته 100روز قطعی گاز داشتیم و 60 روز قطعی برق. در این شرایط چه انگیزه‌ای برای توسعه می‌ماند؟ تامین زیرساخت‌ها وظایف دولت است. اما امروز شرکت‌های فولادی مجبور شده‌اند به سراغ تامین برق و آب و راه و... بروند؛ در حالی که می‌توانستند این هزینه را صرف توسعه کنند.

او معتقد است: در این شرایط قیمت‌گذاری دستوری نیز فشار را بر این گروه بیشتر کرده است. در ایران، صنعتی که حاشیه سودش کمتر از 21 تا 22‌درصد باشد، دچار زیان پنهان است و در حال حاضر صنعت فولاد به این درد دچار شده است. امروز با قیمت‌گذاری دستوری فولادسازان در زیان پنهان هستند. این موضوع انگیزه را از صنعتگران در این حوزه گرفته است.

یک منبع آگاه به اکوایران می‌گوید: در سال جاری نیز به دلیل کمبود انرژی خواب صنعت را دوباره تجربه خواهیم کرد. شاید همچون سال گذشته 60 روز و شاید کمی کمتر در تابستان صنعت فولاد به خواب اجباری خواهد رفت.