به گزارش اکوایران؛ فعالان اقتصادی دو طرف معتقدند مشکلات نقل و انتقال پول که هزینه‌ها و ریسک‌های بالایی دارد از دیگر مشکلات در مسیر تجارت دو کشور محسوب می‌شود که باید به دنبال رفع آن از طریق راه‌حل‌هایی مانند تاسیس شعبی از بانک‌های هند در منطقه چابهار و یا تعریف سازوکاری برای تبادل مالی بر مبنای ارزهای محلی ایران و هند باشیم. توافقنامه تجارت ترجیحی را میان‌بری برای توسعه مناسبات تجاری میان دو کشور محسوب می‌شود که با گذشت 6 سال مذاکره هنوز به نتیجه نرسیده و این امر موجب شده تا بسیاری از آن با عنوان توافقنامه‌ای که فراموش شده یاد کنند.   حسین سلاح ورزی رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در نشست سفیر هند در تهران با اشاره به این توافق عنوان کرد: امضای توافقنامه تجارت ترجیحی میان ایران و هند یکی از اقدامات مؤثر در رفع این مشکلات تجاری میان دو کشورمحسوب می‌شود اما این توافق‌نامه با گذشت 6 سال مذاکره هنوز به نتیجه نرسیده است، این توافقنامه، دست‌کم در مورد محصولات کشاورزی باید سریع‌تر به نتیجه برسد.

 سلاح ورزی معتقد است، تعرفه واردات طیف عمده‌ای از محصولات خارجی به هند برای بسیاری از کشورها صفر است و این باعث می‌شود کالاهای ایرانی توسط کشورهای ثالث خریداری شده و به اسم این کشورها به هند صادر شود.

 او با بیان اینکه اقتصاد ایران و هند مکمل یکدیگر هستند و دو کشور در حوزه‌های دارو و تجهیزات پزشکی، محصولات دانش‌بنیان و محصولات کشاورزی ظرفیت‌های زیادی برای همکاری دارند، افزود: سعی می‌کنیم در ارتباط فعال‌تر با اتاق بازرگانی هند، از طریق مبادله هیات‌های تجاری، برگزاری نمایشگاه و تبادل اطلاعات مورد نیاز شرکت‌ها و معرفی ظرفیت‌های تجاری، به تجارت بخش‌های خصوصی دو کشور تحرک بیشتری بدهیم.

تنوع‌بخشی تجارت با هند

رودرا گاوراو شرست، سفیر هند در تهران نیز در این دیدار با بیان اینکه تحریم‌های ایران با وجود محدودیت اما فرصت تنوع‌بخشی به تجارت دو کشور را فراهم کرده است، گفت: علاوه بر تجارت و سرمایه‌گذاری‌های دو جانبه، هند علاقه‌مند به استفاده از ظرفیت ترانزیت تجاری ایران با توجه به موقعیت جغرافیایی آن است.

او با تأکید بر تلاش برای تسریع در عملیاتی شدن توافقنامه تجارت ترجیحی دو کشور ادامه داد: مشکلات نقل و انتقالات مالی نیز با فعال شدن دوباره سیستم پرداخت ریال -روپیه که پیش از تحریم‌ها برقرار بود قابل حل هستند.

گاوراو شرست معتقد است، باید تلاش کنیم در حوزه‌هایی که مشمول تحریم نیستند از جمله حوزه‌های کشاورزی، دارو و غذا تجارت خود را افزایش دهیم تا پول به اندازه کافی به این سیستم تزریق شود و ایران علاوه بر صادرات محصولات خود، با اتکا به آن اقلام مورد نیاز خود را از هند وارد کند. علاوه بر این‌ها باید بر افزایش سرمایه‌گذاری‌های مشترک نیز متمرکز شویم که این امر در نهایت به افزایش حجم مبادلات تجاری منجر خواهد شد. شرکت‌های هندی علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در حوزه‌های انرژی و محصولات کشاورزی در چابهار هستند.

سفیر هند همچنین برای افزایش میزان سرمایه‌گذاری این کشور در ایران از اتاق بازرگانی خواست تا به شرکت‌های هندی برای یافتن همتایان مناسب خود در ایران کمک کند.

او تأکید کرد: من باور دارم پایین بودن سطح تعاملات تجاری دو کشور بیش از مسئله تحریم، ناشی از فقدان اطلاعات شرکت‌های دو طرف از ظرفیت‌های موجود و نبود ارتباط بین آن‌هاست. اتاق ایران و سفارت هند در همکاری با هم می‌توانند به شناخت بیشتر بخش‌های خصوصی دو کشور از ظرفیت‌های یکدیگر کمک کنند.

سفیر هند همچنین بر تسهیل صدور روادید تجار ایرانی با معرفی‌نامه اتاق ایران در راستای افزایش رفت‌وآمدهای تجاری دو کشور تأکید کرد.

سریع‌ترین راه افزایش مبادلات تجاری ایران و هند

ابراهیم جمیلی، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و هند نیز در این نشست، تأکید کرد: سریع‌ترین اقدام برای افزایش تعاملات تجاری دو کشور تهاتر محصولات کشاورزی است. کیفیت خشکبار، بادام، سیب، کیوی و زعفران ما قابل مقایسه با نمونه مشابه این محصولات در هیچ یک از کشورهای دیگر نیست. ما هم کمبود برنج و چای بازار ایران را می‌توانیم در ازای صادرات این محصولات از بازار هند جبران کنیم.

او با طرح پیشنهاد همکاری‌های سه‌جانبه، گفت: می‌توان همکاری‌های سه‌جانبه‌ای میان ایران، هند و کشور ثالث تعریف کرده و اقدامات سودآوری برای هر سه کشور رقم زد.

جمیلی افزود: ما دوباره تأسیس شهرک مشترک ایران و هند را در دستور کار دبیرخانه مکران قرار دادیم و امیدواریم سفارت به عملیاتی شدن این امر کمک کند.