به گزارش اکوایران؛ مرکز پژوهش‌های مجلس در جدیدترین گزارش خود پیرامون تجارت سیمان در ایران و جهان بر لزوم اصلاح استراتژی صادراتی ایران در حوزه سیمان تاکید کرده است.

 آخرین اطلاعات موجود از ظرفیت تولید و میزان فروش سیمان نشان می‌دهد، در حال حاضر برای حدود ۲۰ میلیون تن از ظرفیت تولید سیمان کشور از مجموع ۸۵ میلیون تن، بازار داخلی وجود نداشته و تنها امکان صادرات وجود دارد. به عبارت دیگر می‌توان گفت؛ بازار داخلی کشور در حال حاضر اشباع بوده و بین کارخانجات سیمانی با توجه به منطقه آنها تقسیم شده است.

 ازاین رو استراتژی صادرات سیمان باید ناظر بر سود واقعی از صادرات سیمان، وضعیت رقبای منطقه، کشش بازار داخل و بازار صادراتی و درعین حال در نظر گرفتن موضوع ناترازی انرژی باشد.

در سال ۲۰۲۱ ارزش صادرات سیمان و کلینکر جهان حدود 12.8 میلیارد دلار بود که از این مقدار 34.7 درصد کلینکر، 5.5 درصد سیمان سفید و مابقی 59.8 درصد انواع سیمان‌های تیپ بودند. ویتنام با حدود 1.6 میلیارد دلار و ترکیه با 1.3 میلیارد دلار صادرات سیمان، اصلی‌ترین بازیگران حوزه صادرات سیمان در جهان هستند.

ازسوی دیگر آمریکا و چین هرکدام با 1.8 و 1.6 میلیارد دلار واردات سیمان، اصلی‌ترین متقاضیان محصولات سیمانی در جهان هستند.

 براساس داده‌ها و اطلاعات موجود کشورهای توسعه‌یافته، در حال فاصله گرفتن از تولید محصولات سیمانی به خصوص کلینکر در کشور خود هستند. در میان کشورهای آسیایی، کویت رشد قابل توجهی در واردات محصولات سیمانی داشته و بازار بنگلادش نیز ظرفیتی بیش از دو برابر درآمد کشور از صادرات سیمان داشته است.

مهمترین محصول زنجیره، سیمان پرتلنداست؛ در سال  2021، این محصول 53.1 درصد مجموع محصولات صادراتی سیمان را به خود اختصاص داده است. پس از آن کلینکر با سهمی 34.7 درصدی قرار داد.

 سهم کلینکر در 11 سال گذشته از مجموع سبد محصولات صادراتی سیمانی 5.3 درصد رشد پیدا کرده است. سیمان سفید و سایر سیمان‌ها، سهم ناچیزی به ترتیب 5.52 و 4.74 درصد از کل زنجیره را دارند. سهم آنها در 11 سال گذشته ثابت بوده است.

 این درحالی است که روند صادرات مصنوعات سیمانی در بازه زمانی مدنظر افزایشی بوده است. با توجه به آمار، سهم ارزش صادرات سیمان کشور در سال ۱۴۰۱ حدود ۳۳۲ میلیون دلار بوده است که کمتر از ۱ درصد ارزش کل صادرات غیرنفتی کشور بوده است. در این میان کلینکر اصلی‌ترین محصول در سبد صادراتی کشور بوده است که به رغم داشتن سهم 6۸ درصدی از کل حجم صادراتی، ۶۰ درصد درآمد دلاری را به کشور وارد کرده است.

ایران 1/1 درصد از بازار صادراتی سیمان پرتلند را در سال 2021 در اختیار داشته است. این درحالی است که درآمد صادراتی سیمان برای ایران در 11 سال گذشته به صورت میانگین حدود 14.7 درصد کاهش پیدا کرده و جای خود را به کلینکر داده است.

سهم قابل توجه کلینکر در سبد صادراتی کشور بیشتر ناشی از مزیت دسترسی آسان به منابع انرژی است؛ موضوعی که در چند سال اخیر با مواجهه کشور با ناترازی در تولید و مصرف انواع حامل‌های انرژی، زیر سؤال رفته است.

 درخصوص سیمان سفید، ایران 2.9 درصد از بازار صادراتی آن را در سال 2021 در اختیار داشته است. براساس برآوردهای انجام شده، درآمد صادراتی سیمان سفید برای ایران در  11 سال گذشته به صورت میانگین حدود 4 درصد افزایش پیدا کرده است.

همچنین ایران 2.2 درصد بازار صادراتی سایر سیمان‌ها را نیز در اختیار دارد که درآمد حاصل از آن در سال‌های گذشته 9.5 درصد افزایش نشان می‌دهد.

 مقصد اصلی صادرات سیمان ایران در سال 1401 کشورهای همسایه بوده‌اند. مشتری‌های اصلی محصولات سیمانی به دنبال کلینکر بوده‌اند که در سایه مزیت بهره‌گیری از انرژی ارزان قیمت و ارائه قیمت‌های بسیار پایین صورت مانند عراق و کویت، عمدتا گرفته است.

از طرفی عراق، قطر، امارات و روسیه مشتریان اصلی سیمان سفید کشور بوده‌اند. کویت، افغانستان، پاکستان و ترکمنستان نیزمشتریان اصلی انواع سیمان‌های تیپ کشور بوده‌اند.

برای مقایسه حاشیه سود ناخالص فروش داخلی یا صادرات سیمان یا کلینکر، باید توجه کرد که در اکثر کارخانجات سیمانی، محصولات سیمانی به صورت تحویل در مرز به مشتری‌های خارجی فروخته می‌شود. درحالی که فروش داخلی از طریق بورس کالا انجام شده و درب کارخانه تحویل مشتری می‌شود.

بنابراین هزینه حمل محصول تا مرز به عنوان یکی از مؤلفه‌های اصلی در هزینه‌های فروش به شمار می‌رود.

در حال حاضر برای صادرات انواع کالا، ازجمله سیمان، نرخ مشخصی در گمرک تصویب شده است که اشخاص باید ارز صادراتی خود را برمبنای آن نرخ در سامانه یکپارچه عرضه کنند. در بررسی‌ها مشخص شد که در تمامی شرکت‌های صادرکننده حاشیه سود ناخالص فروش داخلی از حاشیه فروش صادراتی بیشتراست. این به آن معنی است که فروش صادراتی در آنها برای حفظ سطح تولید و درآمد شرکت و ایجاد درآمدهای ارزی برای استفاده در واردات تجهیزات انجام می‌شود و توجیه اقتصادی صرفا از جنبه سودآوری نسبت به فروش داخلی ندارد.

3 پیشنهاد ویژه برای اصلاح بازار سیمان

در حال حاضر بیشترین تقاضا در منطقه و جهان برای کلینکر و سیمان پرتلند است. اما با توجه به پایین بودن قیمت صادراتی کلینکر باید سهم صادرات کلینکر و سیمان پرتلند در صادرات محصولات سیمانی، به مرور کاهش یافته و سهم محصولات نهایی ازجمله سیمان سفید و سیمان‌های آمیخته در سبد صادراتی کشور افزایش یابد. زیرا این محصولات حاشیه سود مناسب‌تری دارند.

به باور کارشناسان مرکز پژوهشهای مجلس دولت هم می‌تواند از پیمان‌سپاری ارز حاصل از صادرات این اقلام بهره بیشتری ببرد. به این صورت که برای محصولاتی مانند کلینکر پیمان‌سپاری 100 درصدی و محصولات با ارزش افزوده بالاتر مانند مصنوعات سیمان مشمول پیمان‌سپاری کمتری پیش‌بینی شود.

بازوی پژوهشی مجلس با اشاره به اینکه در حال حاضر ظرفیت بسیار مناسبی در حوزه مصنوعات سیمانی و محصولات پایین دستی آن در بازار منطقه وجود دارد؛ پیشنهاد می‌دهد، شرکت‌های سیمانی از این ظرفیت استفاده کنند و به سمت زنجیره پایین دست حرکت کنند تا محصولات متنوع‌تری را به بازار جهانی عرضه کنند. تولید مصنوعات سیمانی و بتنی صادراتی، به علاوه بر ایجاد ظرفیت‌های جدید در حوزه صادرات، رقابت موجود در صادرات سیمان و کلینکر را نیز کاهش داده و ارزش آنها را در بازارهای صادراتی افزایش خواهد داد.

از طرفی اضافه ظرفیت تولید کلینکر و سیمان در کشوربه جای صادرات با حاشیه سود پایین به کشورهای منطقه می‌تواند به محصولات نهایی تبدیل شده و در بازار کشور مصرف شود.

درحال حاضر مصنوعات سیمانی و محصولات پایین دستی  ارزشی بیش از ۱۸۰ میلیون دلار دارند و حضور ایران در این بازار کمتر از ۳ درصد است.

کارشناسان مرکز پژوهش‌های مجلس با اشاره به مقاصد صادراتی ایران اعلام می کنند، بنگلادش، کویت، سریلانکا، هند، ازبکستان،عمان، افغانستان، روسیه، سوریه، قطر و به صورت منطقه‌ای کشورهای حاشیه اقیانوس هند، کشورهای آفریقایی، کشورهای حوزه CIS، آسیای غربی و حاشیه خلیج فارس ازجمله مقاصد صادراتی جذابی هستند که باید توجه ویژه‌ای در حوزه صادرات محصولات سیمانی به آنها داشت. درضمن ایجاد شرکت‌های بازرگانی در بعضی از کشورها که دارای کشش بازار مناسب هستند، می‌تواند نیازهای عموم شرکت‌های سیمانی را برآورده کند.