به گزارش اکوایران؛ بررسی‌ها نشان می‌دهد که انتخابات آمریکا علاوه بر تأثیرات اقتصادی مستقیم، می‌تواند از طریق تغییرات در سیاست‌های تحریمی، جذب سرمایه‌گذاری خارجی و روابط دیپلماتیک، بر ایران تأثیرگذار باشد. همچنین، تغییرات سیاست خارجی آمریکا می‌تواند بر بازارهای جهانی، به ویژه انرژی، تاثیر گذاشته و به طور غیرمستقیم بر اقتصاد ایران اثر گذار باشد.

گزارش مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی ایران نشان می‌دهد، پیروزی هریس می‌تواند نشان‌دهنده رویکرد دیپلماتیک‌تر با تمرکز بر کاهش برخی تحریم‌ها باشد که احتمالا فرصت‌های اقتصادی را برای ایران افزایش می‌دهد. در مقابل، پیروزی ترامپ احتمالا به ادامه یا افزایش فشار اقتصادی و تحریم‌ها منجر خواهد شد و بر نیاز ایران به تقویت اتحادها و مسیرهای تجاری جایگزین تاکید می‌کند.

چند توصیه راهبردی

با توجه به اهمیت انتخابات آمریکا در اقتصاد ایران در این گزارش به این نکته اشاره شده که برای استفاده از این احتمالات،‌ کسب و کارها و سیاستگذاران ایرانی باید 3 گام پیشگیرانه را در دستور کار قرار دهند. این اقدامات شامل «نظارت بر تحوالت انتخابات»، «آمادگی برای تغییر سیاست» و «دنبال کردن کانال‌های تجارت و سرمایه‌گذاری جایگزین» می‌شود.

آنچه پیشنهاد می‌شود در گام اول نظارت دقیق بر به‌ روزرسانی‌های انتخاباتی و گزارش‌های بالقوه سیاستی، در راستای هدایت تصمیمات استراتژیک در فردای انتخابات صورت گیرد. از سوی دیگر متولیان کشور باید آماده تغییر سیاست، در حال حاضر ایجاد راهبردهای خوشبینانه و محافظه‌کارانه برای رسیدگی به سطوح مختلف تحریم‌ها و اطمینان از انعطاف‌پذیری برای انطباق با گشایش دیپلماتیک یا محدودیت‌های اقتصادی تشدید شده است و با توجه به نامشخص نبودن نتیجه انتخابات برای تغییر سیاست‌ها باید آماده بود.

در گام سوم هم باید به دنبال کانا‌ل‌های تجاری و سرمایه‌گذاری خارجی بود. در این گام تقویت مشارکت‌های اقتصادی با کشورهای بریکس و سایر مناطق غیرمتعهد برای ایجاد حائل در برابر فشارهای احتمالی ایالات متحده، فراهم‌سازی مشارکت در ابتکارات تجاری منطقه‌ای و راه‌های جایگزین برای تجارت و تراکنش‌های مالی، مستقل از نفوذ ایالات متحده صورت گیرد.

در این گزارش به این نکته نیز اشاره شده است که با نگاهی به آینده، روابط ایران و آمریکا بدون توجه به نتیجه انتخابات احتمالا پیچیده باقی خواهد ماند. چالش‌های پایدار در روابط دیپلماتیک نشان می‌دهد که ایران باید به دنبال یک استراتژی اقتصادی چندوجهی باشد. اولویت دادن به مشارکت با اقتصادهای غیر غربی، سرمایه‌گذاری در صنایع محلی و بهبود روابط تجاری منطقه‌ای برای تقویت انعطاف‌پذیری اقتصادی ضروری است. درحالیکه تغییر در رهبری ایالات متحده ممکن است رویکرد فوری نسبت به ایران را تغییر دهد، استراتژی متمرکز بر تقویت قابلیت‌های داخلی و تنوع بخشیدن به اتحادهای بین‌المللی، مسیری پایدار و رو به جلو در میان عدم قطعیت‌های ژئوپلیتیکی و اقتصادی را به ایران ارائه می‌دهد.