به گزارش اکوایران؛ این روزها فعالان صنایع وابسته به پتروشیمی همچون سایر فعالان صنعتی با چالش متعددی دست و پنجه نرم می‌کنند. از نگاه هرویک یارجانیان، رئیس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی تهران، چالش‌های کلان اقتصادی نظیر شرایط تورمی، ناترازی انرژی، قطع برق و گاز صنایع، سیاست‌های ارزی، عدم پشتیبانی نظام بانکی و تحریم‌ها، مشکلاتی آشکار هستند که همه فعالان اقتصادی با آن درگیر هستند. اما در این میان فعالان صنایع وابسته به پتروشیمی چالش‌های خاص خودشان را هم دارند.

یارجانیان معتقد است: با این چالش ها نمی‌توان به رشد متوسط 8.5 درصدی برنامه توسعه هفتم در بخش صنعت دست یافت. 

او یکی از مشکلات خاص فعالان وابسته به صنعت پتروشیمی را  سازوکار عرضه محصولات پتروشیمی در بورس کالا مطرح کرد . یارجانیان گفت: عرضه مواد اولیه به رغم ادعای شفافیت، کارا نیست و تولیدکنندگان برای تامین نیازهای خود با موانع متعددی مواجه هستند. این در حالی است که واسطه‌ها به سادگی این موانع را دور زده و به رانت دست پیدا می‌کنند.

او تاکید کرد: سهمیه‌بندی‌ها و مجوزهای تولید برای حضور در بورس کالا، نتوانسته‌اند مشکل را حل کنند. واسطه‌گران به راحتی سهمیه‌ها را خرید و فروش کرده و مواد اولیه را به بازار آزاد عرضه می‌کنند. تولیدکنندگان واقعی در این شرایط ناچارند برای تأمین مواد اولیه مورد نیاز خود با قیمت‌های بالاتر و شرایط سخت‌تر به واسطه‌ها مراجعه کنند. این وضعیت نه تنها هزینه‌های تولید را افزایش می‌دهد، بلکه رقابت‌پذیری صنایع داخلی را نیز کاهش می‌دهد. راه‌حل اساسی، حذف رانت و ایجاد شفافیت واقعی است.

یارجانیان در ادامه به محدودیت‌های سیاستی اشاره کرد و اظهار داشت: سیاست‌گذاری‌های نادرست مانند قیمت‌گذاری دستوری، محدودیت صادرات و ممنوعیت واردات، صنایع را از رقابت در بازارهای داخلی و بین‌المللی باز می‌دارد.  او تاکید کرد: اگر انتظار رشد 8.5 درصدی در صنعت داریم، باید مقررات دست‌وپاگیر را حذف کنیم و به تولیدکنندگان آزادی عمل بدهیم.

او افزود: ما باید بتوانیم رقابت کنیم و برای رقابت چه در بازار داخلی و چه در بازارهای منطقه‌ای و بین‌المللی باید دستمان باز باشد. دست ما را با مقررات و سیاست‌ها و تصمیم‌های نادرست نبندید. اگر معتقدید که ما در جنگ اقتصادی هستیم، که هستیم، ما سربازان صنعت و اقتصاد کشور را با دست بسته به میدان نفرستید که جز تلفات زیاد و هزینه بالا دستاوری نخواهیم داشت. با قیمتگذاری دستوری، محدودیت صادرات و ممنوعیت واردات بخش صنعت هرگز نمی‌تواند رشد 8.5 درصدی یا حتی نصف این رشد را هم داشته باشد. اگر تامین مواد اولیه در بازار داخل سخت و غیررقابتی و انحصاری است، به ما اجازه دهید مواد اولیه موردنیازمان را وارد کنیم، پتروشیمی‌ها هم آزاد باشند محصولاتشان صادر کنند.

یارجانیان گفت: صنعت نیاز به آزادی در تأمین مواد اولیه، صادرات و واردات دارد. ما رانت یا امتیاز ویژه نمی‌خواهیم، فقط نیازمند حذف محدودیت‌ها و ایجاد شرایط رقابتی هستیم تا بتوانیم رشد کنیم و به اهداف توسعه‌ای دست یابیم.

او تاکید کرد: رشد و توسعه صنعت نیازمند برنامه‌ریزی بلندمدت، شفافیت در سیاست‌گذاری و حمایت واقعی از تولیدکنندگان است. اگر قرار است صنعت کشور به جایگاه شایسته خود برسد، باید ساختارهای معیوب اصلاح شوند و فضای رقابتی سالم فراهم شود.

نمایشگاه‌های بی جان پتروشیمی

رئیس کمیسیون صنعت اتاق تهران با اشاره به برگزاری دو نمایشگاه ایران‌پلاست و صنعت پلاستیک در ماه‌های گذشته گفت: این نمایشگاه‌ها به جای تبدیل شدن به محلی برای جذب سرمایه‌گذاری و تعاملات بین‌المللی، به ویترینی برای عرضه محصولات داخلی بدل شده‌اند. در حالی که نمایشگاه‌ها باید فرصتی برای ارتباط با بازارهای جهانی باشند، هزینه‌های بالای حضور در این رویدادها موجب کاهش مشارکت شرکت‌های خارجی شده است.

او افزود: نمایشگاه‌های تخصصی می‌توانند بستری برای جذب فناوری‌های جدید، ماشین‌آلات مدرن و سرمایه‌گذاری‌های مشترک فراهم کنند. اما متأسفانه به دلیل ضعف در برنامه‌ریزی و نبود مشوق‌های مناسب برای حضور شرکت‌های خارجی، این فرصت‌ها از دست می‌رود. سال به سال شاهد کاهش استقبال از این نمایشگاه‌ها هستیم که در نهایت به ضرر صنایع داخلی تمام می‌شود. درخواست ما این است که برای برگزاری نمایشگاه و حضور شرکت‌ها، به‌ویژه شرکت‌های خارجی که می‌توانند خریداران بالقوه محصولات ایرانی باشند و فناوری و ماشین‌آلات برای ما بیاورند، مشوق در نظر گرفته شود؛ نه اینکه آنان را به شکل منبع درآمد ارزی ببینیم.