به گزارش اکوایران، در طول جنگ در اوکراین، هند نسبت به حمایت از تحریم های ایالات متحده و غرب علیه روسیه خودداری کرده است. این در حالی است که هند یک شریک امنیتی فزاینده مهم برای ایالات متحده در اقیانوس هند و اقیانوس آرام است، زیرا واشنگتن و دهلی‌نو به زعم خود برای مهار تجاوز و توسعه‌طلبی چین همکاری می‌کنند. حال چه چیزی اختلافات آن‌ها را در مورد اوکراین توضیح می دهد؟

یک مشارکت استراتژیک

به نوشته نشنال اینترست، وزارت امور خارجه هند قبلا روابط بین روسیه و هند را به عنوان یک «مشارکت استراتژیک ویژه و ممتاز» توصیف کرده بود. این رابطه اخیراً با دیدار رئیس‌جمهور ولادیمیر پوتین با نخست وزیر نارندرا مودی در دهلی نو در 6 دسامبر تقویت شد. رهبران دو کشور برنامه همکاری نظامی و فناوری را تا سال 2031 تمدید و تعدادی توافقنامه دفاعی دوجانبه از جمله یکی برای ساخت سلاح‌های تهاجمی را امضا کردند. پوتین و مودی جلسات مکرر و کنفرانس های سالانه برگزار می کنند.

یک انتخاب عاقلانه

تصمیم هند برای انتخاب بی‌طرفی در جنگ روسیه و اوکراین تحت تأثیر اتکای شدید آن به روسیه است. روسیه و هند هم‌چنین روابط نظامی نزدیکی دارند، زیرا دهلی‌نو تجهیزات نظامی از جمله سامانه‌های دفاع موشکی و سایر سخت‌افزارهای نظامی را از مسکو وارد می‌کند. علاوه بر این، می‌توان به طور منطقی استنباط کرد که چنین خریدهایی در آینده نیز ادامه خواهند داشت و بنابراین، چنین روابطی را نمی‌توان به راحتی قطع کرد. بنابراین، خودداری هند در حمایت از اردوگاه غربی در اوکراین، با توجه به مشارکت تاریخی طولانی مدت هند و روسیه، انتخاب عاقلانه‌ای بود.

علاوه بر این، اگر دهلی‌نو روابط خود را با روسیه قطع می‌کرد، مسکو به طور طبیعی جذب دشمنان هند در منطقه، پاکستان و چین می شد. این امر باعث تقویت ارتباطات بین چین، روسیه و پاکستان خواهد شد که شاید به ضرر هند باشد.

همه گزینه‌های دهلی‌نو

با توجه به بحران روسیه و اوکراین، هند سه گزینه دارد. اول، هند می‌تواند آشکارا از روسیه در جنگ حمایت کند. دوم، می‌تواند هم‌چنان بی‌طرف بماند. و سوم، می‌تواند خود را با اوکراین و شرکای غربی‌اش هماهنگ شود.

در حال حاضر، هند به طور مداوم جنگ را محکوم و نسبت به تهدید جنگ هسته‌ای ابراز نگرانی کرده است. با این حال، علی‌رغم این‌که مودی به پوتین گفت که «دوران امروز دوران جنگ نیست»، این کشور روسیه را مسئول تهاجمش به اوکراین ندانسته است. چنین موضع بی‌طرفی برای هند مطلوب بوده است زیرا دهلی‌نو همچنان به نفت روسیه دسترسی دارد. از زمان شروع جنگ، روسیه به سومین تامین کننده نفت هند تبدیل شده است.

مخاطرات پیش رو

در حالی که موقعیت فعلی هند برای دهلی نو سودمند بوده، خطراتی نیز وجود دارد. نخست، دهلی‌نو نگران است که روسیه با ادامه جنگ به چین نزدیک‌تر شود. دوم، روسیه به زودی به چیزی بیش از پرده‌نشینی هند نیاز خواهد داشت. با ادامه جنگ، این احتمال افزایش خواهد یافت. عاقلانه است که فکر کنیم روسیه تنها در صورتی نیازهای هند را برآورده خواهد کرد که مسکو از موضع هند راضی باشد.

واضح است که مناسب‌ترین گزینه برای هند بی طرفی است. هند نمی‌تواند طرف روسی یا اوکراینی را در این درگیری انتخاب کند. انتخاب روسیه به جای اوکراین منجر به نارضایتی ایالات متحده می‌شود و از نظر اقتصادی بر هند تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، هند برای مقابله با تجاوز چین در اقیانوس هند و اقیانوس آرام به حمایت ایالات متحده نیاز دارد. از سوی دیگر، حمایت دهلی‌نو از اوکراین و محکومیت روسیه، به آشفتگی در روابط روسیه و هند منجر خواهد شد. این همچنین برای نیازهای نظامی هند و نیازهای انرژی بسیار مضر خواهد بود.