گاهی اوقات، آن‌چه اتفاق نمی‌افتد بیشترین اهمیت را دارد.

در غروب 25 فوریه 2022، یک روز پس از عبور تانک‌های روسی به اوکراین –طی بزرگ‌ترین حمله نظامی در اروپا از زمان جنگ جهانی دوم- ارتش کرملین به حومه کی‌یف رسیده بودند. با اوج گیری آتش توپخانه از راه دور در سرتاسر پایتخت، وزارت دفاع اوکراین از ساکنان خواست تا برای دفع مهاجمان، بمب‌های بنزینی بسازند. رئیس‌جمهور ولودیمیر زلنسکی فیلمی از خود و دستیارانش در خیابان‌های شهر منتشر کرد و قول داد از استقلال کشورش دفاع کند.

زلنسکی گفت: «امشب، آن‌ها حمله خواهند کرد. همه ما باید بفهمیم چه چیزی در انتظار ماست. باید در این شب مقاومت کنیم». اما این حمله هرگز انجام نشد - و 10 ماه بعد، «عملیات نظامی ویژه« مسکو به بن‌بست کشیده شد و در بعضی جاها در حال عقب‌نشینی است. بسیاری در مسکو انتظار پیروزی ارتش روسیه و سرنگونی دولت زلنسکی و برآمدن یک رژیم روسوفیل را داشتند.

مطمئناً، در حال حاضر نیروهای روسیه هم‌چنان کنترل مناطق وسیعی از شرق و جنوب اوکراین را در دست دارند و حداقل 40000 غیرنظامی در درگیری‌های شدید کشته و 14 میلیون نفر آواره شده‌اند. اما نیروهای اوکراینی که با میلیاردها دلار تسلیحات غربی تقویت شده‌اند، مرتباً خود را باهوش‌تر و مؤثرتر از روس‌های تضعیف شده از روحیه خود نشان داده‌اند.

هم‌چنین ما شاهد داستان مشابهی در ایالات متحده بودیم، جایی که جمهوری‌خواهان و برخی صاحب‌نظران پیش‌بینی موج قرمز را در انتخابات میان‌دوره‌ای کرده بودند. اگر چه حزب جمهوری‌خواه کنترل مجلس نمایندگان را به دست آورد، اما پیروزی در آن‌جا با اکثریت کمتر از 10 کرسی بسیار کم‌تر از انتظارات بود. این حزب نه تنها نتوانست سنا را پس بگیرد، بلکه چندین رقابت فرمانداری را نیز از دست داد. دموکرات‌ها هر سه رقابت فرمانداری در ایالت‌هایی که رقبای جمهوری‌خواه‌شان مشروعیت انتخابات 2020 را انکار کرده بودند، پیروز شدند. در میان دوره‌ای‌ها معمولا حزب رئیس‌جمهور به سختی شکست می‌خورد. اما این بار ماجرا متفاوت بود.

در اقتصاد، بیشتر بانک‌های مرکزی بزرگ جهان تا ماه مارس منتظر بودند تا نرخ‌های بهره را افزایش دهند. اما بانک مرکزی اروپا تا ماه جولای چنین حرکتی نکرد. رادیکال‌‌های پولی شکایت کردند که این تاخیر باعث افزایش تورم شد. آیا این امر در بلندمدت پرهزینه خواهد بود؟ آیا فدرال رزرو می‌تواند اقتصاد ایالات متحده را از رکود حفظ کند؟ پاسخ به این پرسش‌ها در سال 2023 روشن‌تر خواهند شد. نشانه‌های اولیه وجود دارد که تورم ممکن است در برخی اقتصادها به اوج خود رسیده باشد، اما رشد نیز در حال کاهش است. در چند کشور -با نگاه کرد به بریتانیا- چشم انداز تاسف بار است.

در مذاکرات آب‌و هوایی سازمان ملل متحد در مصر، کشورها موافقت کردند که صندوقی برای کمک به کشورهای فقیر در معرض خطر بلایای اقلیمی ایجاد کنند، اما در مورد طرح‌هایی برای کاهش سریع‌تر انتشار گازهای گلخانه‌ای به توافق نرسیدند. در همین حال، موج گرمای بی سابقه در چین، سیل در پاکستان و اروپا، و ریزش یخچال های طبیعی در هند، ایتالیا و شیلی یادآور سرعت تغییر آب و هوای سیاره ما بود.

در سال 2022 چه اتفاقی افتاد؟ ارزش دلار آمریکا افزایش یافت، کریپتو منفجر شد و ایلان ماسک توییتر را خریداری کرد (که قبل از آن به قدری آن را تکان داد که تهدید به فروپاشی کرد). این سالی بود که آمریکای لاتین به جناح چپ کشیده شد، سرانجام در جنگ داخلی اتیوپی آتش بس حاصل شد و کره شمالی موشک پشت موشک شلیک کرد. و سالی بود که بریتانیا یک ملکه را از دست داد، یک پادشاه به دست آورد و سه نخست وزیر را در خیابان داونینگ دید.

در نهایت، بسیاری از جهان از موقعیت همه‌گیری کووید بیرون آمدند، حداقل از نظر اجتماعی اگر نه از نظر اپیدمیولوژیک. استثنای بزرگ چین بود که سیاست کووید صفر آن در چند هفته گذشته باعث اعتراض و ناآرامی شده است. در ماه اکتبر، کنگره حزب کمونیست این کشور که دو بار در یک دهه برگزار می‌شود، شاهد بود که رئیس‌جمهور شی جین‌پینگ، قدرت خود را مستحکم‌تر کرد و برای سومین دوره بر منصب قدرت نشست، که این عدول از سنت حزبی است که رؤسای جمهورش تنها دو دوره در این کشور خدمت می‌کردند. آیا کوویدصفر  می تواند وضعیت موجود را متحول کند؟

اگر چنین شود ما شاهد آن خواهیم بود. در سال 2022، همه این داستان‌های حیاتی و ده‌ها هزار مورد دیگر رسانه‌ها گزارش کرده‌اند. اکو ایران در چند هفته پیش رو، با نگاهی به معتبرترین رسانه‌های دنیا مهم‌ترین آن‌ها را بررسی، دلیل اهمیت آن‌ها را بازگو و می‌پرسد که ممکن است در نهایت ممکن است به کجا ختم می‌شوند.