چرا لفاظی‌های جنگ‌طلبانه نتانیاهو علیه ایران مصرف داخلی دارد؟

به گزارش اکو‌ایران، کنفرانس هفته گذشته، صحنه ادامه لفاظی‌های همیشگی و تکرار تهدیدهای نظامی علیه اهداف منطقه‌ای چون لبنان و ایران.

خط و نشان برای هیچ

به ادعای هرتزل هالوی، رئیس ستاد ارتش اسرائیل، گزینه حمله نظامی‌ هوایی، دریایی و زمینی روی میز است. هالوی در ادامه و درباره احتمال حمله پیشگیرانه اسرائیل مدعی شد که تحولات منفی ممکن است زمینه را برای توسل به گزینه نظامی هموار کند. به ادعای او زمان حمله پیشگیرانه نظامی (ادعایی) علیه حزب الله باید بررسی شود. به ادعای او، حسن نصرالله جرات و جسارت مقابله با اسرائیل را دارد اما بهبودی پس از جنگ برای لبنان بسیار چالش برانگیز خواهد بود.

 به نوشته میدل‌ایست ای، این کنفرانس که 22 تا 23 ماه می برگزار شد، با بازدید از پایگاه نظامی استراتژیک توسط نتانیاهو و ایتامار بن گویر، وزیر امنیت کابینه‌اش همزمانی داشت.موضوع کنفرانس سالانه امنیتی سال جاری «دیدگاه‌ها و استراتژی در عصر عدم قطعیت بود» که بر محور این فرضیه که اسرائیل در آستانه جنگ منطقه ای فاجعه بار قرار دارد، برگزار شد.نکته قابل تامل این است که بخش عمده ای از تحولات و تهدیدهای امنیتی ادعای علیه اسرائیل به جای این که مصرف داخلی داشته باشد در رسانه‌های منطقه‌ای و جهانی بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

هراس اسرائیل از تغییر معادلات منطقه

 یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل در این کنفرانس مدعی شد که این بازیگر در حال آماده شدن برای جنگی دشوار، پیچیده و چند جبهه‌ای است. او در ادامه با اشاره به فعالیت دریایی ایران در خلیج فارس و دریای عرب، تلاش ایران را برای گسترش دامنه نفوذ خود در اقیانوس هند، دریای سرخ و به شکلی بالقوه در دریای مدیترانه را نوعی جاه طلبی و تهدیدی بالقوه قلمداد کرد.راه حل ادعایی گالانت، همکاری بین المللی و ایجاد و تعریف ائتلاف علیه ایران در خلیج فارس بود.

ژنرال آهارون حلیوا، رئیس اداره اطلاعات نظامی نیز مدعی شد که حسن نصر الله( دبیر کل حزب الله لبنان) در آستانه ارتکاب اشتباه بزرگی قرار دارد، اشتباهی که ممکن است منطقه را درگیر جنگی بزرگ کند. حلیوا در ادامه ادعای خود گفت که ایران در راستای جاه طلبی‌های هسته ای و پیرشفت فرایند غنی سازی اورانیوم گام برمی دارد. او در ادامه با اشاره به بازگشت سوریه به اتحادیه عرب و سفر بشار اسد به عربستان و گرم شدن روابط سوریه و اعراب  گفت که چنین گزاره‌هایی زمنه ساز افزایش روحیه و اعتماد به نفس سوریه خواهد شد و می تواند موجب شود که دمشق برای اسرائیل چالس ساز شود.

نتانیاهو خود عامل محرک تنش‌ها است

اظهارات و ادعاهای مقام‌های اسرائیلی تناقض آشکاری را عریان کرد. زمانی که ژنرال اسرائیلی گفت که حسن نصر الله جسورتر شده، یک نکته کلیدی را نادیده گرفت، نکته این است که خود اسرائیل می تواند مانع از تنش و جنگ شود. به باور ناظران در حالی که اسرائیل دائما از خطر حاصل از نبردهای بازدارنده می گوید، به خوبی می داند که بازدارندگی در واقع خیابانی دو طرفه است. این تصور با حل و فصل بحران گاز در شرق مدیترانه و حمله موشکی به اسرائیل از جنوب لبنان، قابل تبیین است.

 بسیاری از تحلیلگران نظامی براین باورند که نخست وزیری نتانیاهو در دهه های گذشته و بالاخص تلاش هایش برای تضعیف توافق هسته‌ای ایران تا زمان کنار گذاشتن این توافق توسط ترامپ در می 2018 به شکلی ناخواسته خطری استراتژیک را برای اسرائیل رقم زده است. این ادعا زمانی بیش از هر زمان دیگر قابل تامل است که سرعت غنی سازی اورانیوم و توسعه موشک های دوربرد در ایران به به دنبال خروج یکجانبه آمریکا از توافق هسته‌ای با ایران افزایش یافته است.به باور آنها هرگونه حمله(ادعایی) علیه ایران می تواند پیامدهای هولناکی را به دنبال داشته باشد و عامل محرکی باشد برای تسریع تکمیل برنامه هسته ای ایران، رخدادی که در تضاد با منافع استراتژیک اسرائیل قرار دارد.

تهدید به جنگ برای« بی بی» مصرف داخلی دارد

رونل آلفر، تحلیلگر مسائل سیاسی و امیر اورن، تحلیلگر نظامی فعال در نشریه هارآتص بر این باورند که موضع اتخاذ شده توسط رهبران نظامی و سیاسی و امنیتی اسرائیلی در درجه نخست افکا رعمومی اسرائیل را تحت تاثیر قرار خواهد داد. به باور این دو تهدید به جنگ تا حدودی کلیشه ای شده هرچند که به شکلی موثر از نافرمانی نظامی احتمالی خلبان‌ها جلوگیری می کند.به باور آنها ایجاد چنین جوی به نتانیاهو کمک می کند تا رقبای سیاسی‌اش، چهره‌هایی چون بن گویر و حزب قدرت یهود را کنار گذاشته و بنی گانتز، رهبر مخالفان را برای تعریف کابینه ائتلافی با خود هم صدا کند. به باور آنها طبیعتا هم صدایی گانتز با «بی بی» موجب خشنودی بایدن هم خواهد شد.

آلفر همچنین بر این باور است که به خطر انداختن امنیت اسرائیل، تلاشی است برای منحرف کردن تلاش ها جهت اصلاحات قضایی و هدایت بحران حاکم. به باورش چنین موضع گیری‌هایی می‌تواند در راستای اهداف سیاسی داخلی تبیین شود.

اسرائیل آمادگی جنگ دارد؟

نتانیاهو بعد از حمله به غزه توانست بخشی از محبوبیت و جایگاه و اعتبار از دست رفته‌اش را پس بگیرد. اما این بازگشت به شکل قابل توجهی محدود است و جهت گیری غالب سیاست داخلی اسرائیل را تغییر نداده است. مردمان سرزمین های اشغالی بیش از هر زمان دیگر درگیر اقتصاد و هزینه‌های بالا هستند تا مسائل مرتبط با ایران. در این میان سوال کلیدی آن است که آیا اسرائیل برای جنگ برنامه‌ریزی شده (ادعایی) علیه حزب الله و ایران آماده است یا نه.

چندین تحلیلگر به این نتیجه رسیده‌اند که اسرائیل علیرغم برخورداری از قابلیت‌های نظامی فوق العاده و مهارت پیشرفته در استفاده از هوش مصنوعی برای اهداف نظامی ممکن است توانایی دیکته کردن نتیجه، مسیر و دامنه چنین جنگی را نداشته باشد.فعلا از منظر ایران و لبنان، کابینه نتانیاهو عملا اسرائیل را از منظر استراتژیک در موضع ضعف قرار داده است و زمینه ساز کاهش نفوذ منطقه ای این بازیگر شده است. هرچند از منظر آنها چنین رهبری ظرفیت بیشتری برای تحمیل ریسک فراهم خواهد کرد. با این همه هستند چهره هایی که به خوبی می دانند چنین لفاظی هایی می‌تواند تا چه اندازه برای اسرائیل پر هزینه باشد.

 از همین رو سخنگوی ارتش اسرائیل ظاهرا از تهدیدها عقب نشینی کرد و 24 می به رسانه های خارجی گفت که هشدارهایی که رهبری سیاسی و نظامی این کشور می‌دهد، بدین معنا نیست که جنگ در افق قابل رویت است و اسرائیل به این زودی به ایران حمله می‌کند.

تل آویو قادر نیست واشنگتن را با خود هم صدا کند

چشم انداز منطقه ای در حال تغییر است، امروز نشانه‌های آشتی اعراب و اسرائیل به وضوح دیده می‌شود. در عین حال، اسرائیل و آمریکا بر ادعای همکاری پهپادی ایران و روسیه در جنگ اورکراین تاکید دارند؛ ادعایی که بارها توسط تهران تکذیب شده است. علاوه بر این همسویی ایران با روسیه و چین در کنار تنش زدایی پیش رونده عربستان و ایران و کشورهای خلیج فارس و سوریه و تلاش اعراب برای تعریف نظم جهانی جدید که ریشه در نظمی چند قطبی دارد، می تواند تمایل آمریکا برای حمله به ایران را کاهش دهد.

گروهی از ناظران بر این باورند که نتانیاهو ممکن است با توسل به تهدید در باب جنگ منطقه‌ای، آمریکا را جهت عادی سازی رابطه با اسرائیل و تسریع این فرایند تحت فشار قرار دهد. با این همه حقیقت غیر قابل انکار آن است که نفوذ اسرائیل در منطقه رو به کاهش است. علاوه بر این بعید است که اسرائیل بتواند اولویت های جهانی آمریکا را به نفع برنامه‌های سیاسی خود تغییر دهد. از همین رو اهداف این لفاظی ها بیش از همه بر دستاوردهای کوتاه مدت متمرکز است.