به گزارش اکوایران به نقل از اندیشکده شورای آتلانتیک، از زمان درگیری میان اسرائیل و حزب‌الله در سال 2006، خط آبی (مرز اسرائیل و لبنان) نسبتاً آرام بوده است. در این آرامش فریبنده‌، دو طرف به طور وسواس‌گونه‌ای در حال آماده شدن برای درگیری‌‌ای هستند که هر دو طرف معتقدند اجتناب‌ناپذیر است. حزب الله چندین خط مقدم را در جنوب لبنان، نوار غزه و سوریه ایجاد کرده است که از آنجا مستقیماً و از طریق متحدان با اسرائیل می‌جنگد. اما با توجه به اینکه توجه اسرائیل ظاهراً منحصراً بر فعالیت‌های این گروه در مرزهای خود متمرکز شده است، به نظر می‌رسد حزب‌الله در حال ایجاد جبهه دیگری در پشت خطوط اسرائیل است -هم در داخل مرزهای رسمی و هم در کرانه باختری.

با تحرک اخیر حزب‌الله، به نظر می‌رسد که نهاد امنیتی اسرائیل بر کشف سیگنال‌هایی متمرکز است که مشخص کند آیا این گروه در حال آماده شدن برای یک جنگ مستقیم دیگر یا تشدید درگیری با اسرائیل است یا خیر. در ماه مارس، حزب الله هزار پرسنل به ظاهر غیرمسلح را در امتداد مرز مستقر کرد (چهارصد نفر از آن‌ها فلسطینی‌های عضو حماس بودند). اندکی پس از آن، این گروه به دو حمله علیه اسرائیل کمک کرد، اما فاصله کافی را از اجرای آنها حفظ کرد تا از انتقام یا تشدید تنش توسط اسرائیل جلوگیری کند. در اواخر ماه مارس، یک فلسطینی از لبنان وارد اسرائیل شد و مواد منفجره‌ای را که نشان تولید حزب الله را داشت، در مجدو کار گذاشت. سپس در اوایل آوریل، حماس سی و چهار موشک را از لبنان به سوی اسرائیل شلیک کرد.

به دنبال آن، حزب‌الله یک «مانور جنگی» گسترده اما نسبتاً معمول را به مناسبت بزرگداشت خروج اسرائیل از جنوب لبنان به راه انداخت. این گروه از خبرنگاران دعوت کرد تا شاهد تمرین رزمندگان نقابدار برای نابودی اسرائیل، با پریدن از حلقه‌های آتش، شلیک از پشت موتورسیکلت و آتش زدن پرچم‌های اسرائیل نصب شده بر روی تپه‌ها باشند. این نمایش-که به عنوان یک تمرین جنگی نمایشی بود- یک تئاتر نظامی مطلق بود که هدف آن رفتن در تیتر اخبار، تولید تصاویر برای نماهنگ‌های رزمی حزب الله و تقویت روحیه حامیانش بود. این همچنین ممکن است پوششی برای نفوذ نیروهای حزب‌الله به اسرائیل و ایجاد دو پایگاه در مزارع هار دوو بوده باشد.

 

ایجاد جای پا داخل اسرائیل

برخی از تحولات ممکن است به نوبه خود مهم باشند، اما به گفته تحلیل‌گر شورای آتلانتیک، هدف آن‌ها پنهان کردن یک ابتکار مهم‌تر حزب الله برای ایجاد یک جای پای نیابتی در پشت خطوط اسرائیل است. حزب‌الله برای دهه‌ها آرزوی چنین گزینه‌ای را داشت، حداقل پس از آن که اسرائیل چهارصد مبارز حماس و جهاد اسلامی فلسطین  را در سال 1992 به جنوب لبنان اخراج کرد و یک سال بعد دوباره آنها را پذیرفت. این عودت‌شدگان به‌عنوان هسته‌ای برای حزب‌الله و ایران برای مبارزه با اسرائیل از درون عمل کردند –تلاشی که با کمک‌های مسلحانه مستقیم به جنبش فتح یاسر عرفات (از سال 1998) و سپس به چندین گروه مسلح در طول انتفاضه دوم و پس از آن ادامه یافت.

از آن زمان، حزب‌الله با همکاری سپاه پاسداران ایران یا به طور مستقل، تلاش‌های قابل‌توجهی را برای استخدام فلسطینی‌های ساکن در سرزمین‌های اشغالی، لبنانی‌ها، اتباع کشورهای عربی دارای پاسپورت خارجی، و فلسطینی‌ها برای جمع‌آوری اطلاعات، جذب افراد بیشتر یا ایجاد هسته‌های فعال در داخل اسرائیل انجام داده است.

اظهارات مقامات حزب‌الله و ایران به یک هدف بلندپروازانه عمده اشاره دارد که بسیار فراتر از شعله‌ور کردن دوره‌ای هرج و مرج پراکنده در سرزمین‌های فلسطینی است. بخشی از استراتژی منطقه‌ای ایران، توسعه قابلیت‌های تولید داخلی تسلیحات نیروهای متحدش است. ایران این نتیجه را با حزب الله در جنوب لبنان و با حوثی‌های یمن و همچنین در نوار غزه به دست آورده است. مدتی پس از عقب‌نشینی اسرائیل در سال 2005 و قبل از ترور عماد مغنیه، فرمانده نظامی فقید حزب‌الله،در سال 2008، ماه‌ها در محاصره ساحلی به آموزش شبه‌نظامیان فلسطینی در زمینه تولید موشک و سکوی پرتاب و جنگ تونل‌ها و راکت‌ها پرداخت.

تسلیح کرانه باختری

در همین راستا، به نظر می رسد که حزب الله و ایران در صدد تکرار این پروژه در کرانه باختری هستند. حسین سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در سال 2022 به همین موضوع اذعان کرد و گفت که هدف ایران تسلیح کرانه باختری است، «همان‌طور که غزه مسلح است». او به فارس نیوز گفت، وقتی چیزی تولید خانگی است، نمی‌توان جلوی آن را گرفت. تلاش‌های اخیر برای شلیک راکت از جنین در 26 ژوئن - که توسط یک گروه وابسته به حماس انجام شد- و کشف یک سکوی پرتاب در ماه ژوئن در شرق بیت المقدس و همچنین آزمایشگاه‌های تسلیحات در 3 ژوئیه در جنین، نشان می‌دهند که این تلاش‌ها ممکن است شروع به نتیجه دادن کرده باشند.

هدف دوم به گفته سلامی در سال 2014، «تبدیل کرانه باختری به یک جهنم غیرقابل تحمل» برای اسرائیل است. ایران این وظیفه را به حزب‌الله برون سپاری کرد. یگان 133 حزب‌الله از طریق پسر حسن نصرالله، دبیرکل این گروه جذب و تامین مالی هسته‌ها را در کرانه باختری به عهده گرفته است. به گفته پلیس اسرائیل و شین بت، انتقال مداوم تسلیحات حزب الله به اسرائیل و کرانه باختری از سال 2021 به طور قابل توجهی تشدید شده است. این افزایش کمی قبل از افزایش دنباله‌دار خشونت‌های کرانه باختری بود که در ژوئن 2021 آغاز شد و طی آن، ناآرامی‌ها به شهرهایی گسترش یافت که مدت‌ها آرام در نظر گرفته می‌شد. در نتیجه این تلاش‌ها، گروه‌هایی در کرانه باختری  و سرتاسر منطقه که زمانی تصور می‌شد منحل شده‌اند، دوباره ظهور کرده‌اند. 

در نهایت، و شاید مهم‌تر از همه، ایران و حزب‌الله تلاش کرده‌اند از تنش‌های بین فلسطینی‌ها و اسرائیلی‌های یهودی برای ایجاد  محور مقاومت استفاده کنند. به همین منظور، نعیم قاسم، معاون دبیرکل حزب‌الله، شورش‌های ماه مه ۲۰۲۱ در اسرائیل را که با درگیری با مبارزان فلسطینی مستقر در غزه همراه شد، به‌عنوان یک «تغییر استراتژیک و نقطه عطف تاریخی» توصیف کرد. او گفت که فلسطینی‌های کرانه باختری، غزه و بیت‌المقدس با یک هدف با اعرابی که در داخل مرز‌های 1948 زندگی می‌کنند متحد شده‌اند که به موجب آن همه فلسطینی‌ها اکنون به طور جمعی به هرگونه حمله یا تجاوز اسرائیل پاسخ خواهند داد، نه فقط بخشی که مستقیماً تحت تأثیر قرار می‌گیرند.