بحران بزرگ در یک قدمی پکن!

به گزارش اکوایران، شی جین پینگ در تلاش است تا چین را به عنوان یک شریک تجاری قدرتمند - یا دشمن خطرناک  به بسیاری از کشورهای جهان بشناساند.در همین راستا، ظهور شرق و زوال غرب شعار اوست. از آنجایی که رشد اقتصادی چین روند افزایشی داشته و سیاستمداران غربی در باب شکل واکنش ها نگران بودند، این شعار به یک عبارت ملی نیز تبدیل شد. اما میان مردم چین و اتاق‌های روسای اروپا، داستان به شکل متفاوتی روایت می‌شود: خیز پکن به سوی سلطه اقتصادی جهانی ممکن است شکست ناپذیر نباشد.

بحران اقتصادی در یک قدمی پکن!

به نوشته اقتصادنیوز، چین پس از اینکه با تاخیر به محدودیت های مرتبط به همه گیری کرونا پایان داد، با رشدی اندک تولید ناخالص داخلی را مدیریت کرد. بازار املاک در بحران است و بیکاری جوانان به نقطه هشدار رسیده براساس ارزیابی ها به میزان 50 درصد رسیده است. همزمان کارآفرینان فعال در بخش خصوصی از مداخله های دولت در هراس هستند و مصرف‌کنندگان دیگر به سان عصر پیشاکرونا هزینه نمی کنند.

جاکوب کرک گارد، کارشناس ارشد موسسه اقتصاد بین‌الملل پترسون در این باره به پولتیکو گفت: خطر وقوع بحران اقتصادی در مقیاس بزرگ در چین، یا احتمالا رکود قریب‌الوقوع در رشد پایدار، افزایش یافته است.به باورش آنچه برای اقتصاد چین اتفاق می‌افتد برای جهان بسیار مهم است.بر اساس آخرین آمار، اقتصاد چین در سه ماهه دوم سال جاری با سرعت ضعیفی رشد کرد و تولید ناخالص داخلی در آوریل تا ژوئن تنها 0.8 درصد نسبت به سه ماهه قبل افزایش داشت. تولید ناخالص داخلی در سه ماهه دوم سال به سال 6.3 درصد افزایش یافت که کمتر از 7.3 درصد پیش بینی شده بود.این ارقام کم تر از آن میزانی هستند که اقتصادهای غربی بدان می بالند.

هراس حزب از افسار که در حال پاره شدن است!

اما چشم انداز مبهم، تردیدها در باب رویکرد پکن به غرب را افزایش داده است. در حال حاضر، سوال ها در مورد این که شی در عرصه اقتصادی چهره ای دوستانه‌تری از خود ترسیم خواهد کرد یا به رویکرد تندتری متوسل می شود موجب شده تا چهره های رادیکال حزب کمونیست جسورتر شوند و با هدف قرار دادن ایالات متحده یا اروپا، افکار عمومی را منحرف کرده و احساس های ملی‌گرایانه را تقویت کنند. با این همه نمی توان این حقیقت را انکار کرد که رهبران حزب کمونیست نیز چالش ها را پنهان نمی کنند. در نشست سالانه دفتر سیاسی، که دستور العمل اقتصادی برای باقیمانده سال تعیین می شود، مقام های حزب تاکید داشتند که اقتصاد پکن با مشکلات و چالش های جدیدی مواجه خواهد شد؛ چالش هایی که دلایلش تقاضای ناکافی داخلی، مشکلات در عملکرد برخی از شرکت‌ها، بسیاری از ریسک‌ها و خطرات پنهان در حوزه‌های کلیدی، و یک محیط بیرونی تلخ و پیچیده است.

اروپا دل از پکن کند!

در اروپا و همچنین ایالات متحده، دولت‌ها در حال ارزیابی آسیب‌پذیری‌های ساختار اقتصادی شان هستند. حمله روسیه به اوکراین، موجب شد تا اتحادیه اروپا فرایند وابستگی اش به زنجیره‌های تامینی که توسط رژیم‌های بالقوه غیردوستانه کنترل می‌شوند، را بازتعریف کند.اروپا عمدتا واردات سوخت‌های فسیلی از روسیه را متوقف کرده، اما همچنان جهت دریافت مواد خام حیاتی که اجزای باتری را تشکیل می‌دهند؛ اهرمی که برای انتقال انرژی سبز حیاتی هستند، متکی است.رهبران غربی از اورسولا فون در لاین از اتحادیه اروپا گرفته تا جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده، دائما در مورد «ریسک زدایی» اقتصادی از چین صحبت می‌کنند. خطر پیوند بیش از حد نزدیک با اقتصاد چین حتی اولاف شولنز را که به طور سنتی از او تحت عنوان کبوتر جلداروپا در چین یاد می شد، ترساند و موجب شد تا او دل از بازارهای پکن دل بکند.

شولتز در نشست اکتبر شورای اروپا، پشت درهای بسته  ترس های خود را در باب چشم انداز چین به اشتراک گذاشت. به گفته دو دیپلمات مطلع از این گفتگو، صدراعظم آلمان به همتایان خود در اتحادیه اروپا گفت که اگر پکن نتواند بحران مالی اش را مدیریت کند، ممکن است جهان درگیر بحران مالی در ابعادی وسیع شود.همزمان جورجیا ملونی، نخست وزیر جدید ایتالیا نیز در حال آماده شدن برای خروج از توافقی است که بر اساس آن رم به عنوان بخشی از طرح زیرساختی جهانی شی، ابتکار کمربند و جاده، تعریف شده بود. دولت امانوئل ماکرونهم  در هفته‌های اخیر موضع انتقادی‌تری را در قبال پکن اتخاذ کرده است.

تعامل با غرب در خفا

در مقابل چنین پس‌زمینه ای، دولت پکن اکنون بر تعامل اندک با غرب متمرکز شده، بالاخص زمانی که صحبت از رقیب اصلی یعنی واشنگتن می‌شود. با این حال در عمل، چندین مقام آمریکایی - از آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه تا جانت یلن، وزیر خزانه داری - در ماه های اخیر از چین دیدن کرده اند و انتظار می رود جینا ریموندو وزیر بازرگانی اواخر تابستان سال جاری به چین برود. به گفته یکی از دیپلمات‌ها که نخواست نامش فاش شود، نشست سران اتحادیه اروپا و چین نیز در راه است، زیرا این برنامه‌ها هنوز نهایی نشده‌اند.پکن همچنین مایل است به نهادهای خصوصی در چین اطمینان خاطر دهد، اما به نظر نمی رسد که چنین سیاستی کارساز باشد.

به گفته ینس اسکلوند، رئیس اتاق بازرگانی اتحادیه اروپا در چین، آنچه که ما شاهد بودیم کاهش سطح اطمینان 570 شرکت اتحادیه اروپا فعال در چین بود که در نظرسنجی اخیر شرکت کردند. اسکلوند که اتاقش 1700 شرکت و نهاد عمدتا اروپایی در چین را نمایندگی می کند درداین باره گفت: بسیاری از نگرانی ها به افزایش سطح عدم اطمینان درباره اقتصاد چین مرتبط می باشد.

خودزنی به سبک چین

«شی» بیش از همه بر بخش دولتی متمرکز است. از همین رو همزمان غول‌های فن آوری فعال در بخش خصوصی  را هدف قرار داده آن هم در شرایطی که چنین نهادهایی امید چین برای رقابت با غرب بودند. از منظر«شی»، بوروکراسی چینی پلتفرم تجارت الکترونیک چندملیتی، بنیانگذار میلیاردر علی بابا، جک ما را سرکوب کرده است، توسعه بازی‌های آنلاین و کلاس‌های آموزشی خصوصی را محدود کرده و داده‌ها را حتی برای شرکت‌های خارجی به شدت تحت نظارت قرار داده است.برخی از شرکت های غربی در حال حاضر در جستجوی کشوری جایگزین هستند. به گفته اسکلوند، زمانی که در ساختار اقتصادی فعال هستید که 10 درصد در سال رشد می کند، طبیعتا از وضعیت راضی خواهید بود. اما اگر این میزان  به  یا 5.5 درصد کاهش یافت، بخش هایی مانند قبل رشد نخواهند کرد.