زمانیان توضیح می‌دهد که این شیوه، که بیشتر هم مورد پسند مهندسی‌خوانده‌ها هست، به دو دلیل برای بنزین جواب نمی‌دهد؛ دلیل اصلی این است که روی منابع طبیعی اصلا به این شیوه نمی‌توان قیمت گذاشت چرا که کل ارزش در خود آن کالا نهفته است و نه هزینه به‌دست‌آوردنش. نمونه گویا این منطق را در طلا و الماس می‌توان دید. ارزش طلا به خودش است و نه هزینه و زحمت استخراجش.

دلیل دومی که باعث می‌شود این شیوه قیمت‌گذاری برای بنزین مناسب نباشد، فنی‌تر است؛ زمانیان توضیح می‌دهد که به‌دست‌آوردن هزینه تمام‌شده بنزین خیلی پیچیده‌تر از آنی هست که به نظر می‌رسد.

 

بُرش‌های دیگر این سخنرانی:

۱. فرق داستان‌سرایی و تبیین‌‌ در علوم انسانی چیست؟

۲. ارزانی کارگر در ایران به‌معنی یارانه‌ای بودن آن است؟

۳. آیا می‌توان بدون یک تئوری واحد سیاست‌گذای اقتصادی کرد؟

۴. چرا در ایران هیچ‌کس مسئولیت قیمت بنزین را برعهده نمی‌گیرد؟

۵. آیا مدل کاست‌پلاس برای قیمت‌گذاری بنزین مناسب است؟

۶. داستان‌سرایی‌های بی‌پایان در اقتصاد ایران؛ نمونه ایده تناسبی قیمت‌گذاری بنزین

۷. چرا در ایران افزایش قیمت بنزین اعتراض‌آفرین است اما افزایش قیمت مسکن نه؟

 

 

کامل این سخنرانی را اینجا ببینید: