فرصتی طلایی بی‌بی؛ تل‌آویو پای آمریکا را به جنگ باز می‌کند؟

به گزارش اکوایران، دولت بایدن با اجتناب از یک جنگ منطقه‌ای گسترده‌تر بین اسرائیل و ایران فعلاً آسوده‌خاطر شده است. اما این خودستایی باید با درک این نکته تعدیل شود که توقف درگیری‌ها به مویی بند بود و انگیزه‌های بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و کابینه جنگ‌طلب او برای برانگیختن چنین جنگی همچنان پابرجاست.

خطر جنگ سراسری و نمایش یک پیروزی

به نوشته ایوان ایلَند برای وبگاه ریسپانسبل استیت‌کرفت، خشم لفظی دولت بایدن نسبت به عملیات موشکی و پهپادی ایران به اراضی اشغالی، همان‌قدری مضحک بود که واشنگتن با لاف‌زنی مدعی شد که اسرائیل با کمک آمریکا و متحدانش با سرنگون‌کردن شماری از پرتابه‌های تهران «پیروز» شده است. مدت‌هاست که سیاست آمریکا در قبال متحد اسرائیلی خود، بدون توجه به رفتار آن، چنان تضمین‌شده بوده که چنین نمایش‌های مسخره‌آمیزی عادی شده است.

طبق گزارش نیویورک تایمز، با وجود اعلام پیروزی از سوی آمریکا برای منصرف‌ کردن اسرائیل از واکنش تلافی‌جویانه شدید به عملیات ایران، رهبر اسرائیل نزدیک بود به حمله تلافی‌جویانه‌ای بسیار گسترده‌تر از عملیات محدود انجام‌شده توسط اسرائیلی‌ها فرمان دهد.

حمله عمداً بی‌ملاحظه اسرائیل به کنسولگری ایران در سوریه که منجر به کشته‌شدن هفت پرسنل نظامی ایران، از جمله سه ژنرال ارشد ایرانی شد، خطر گسترش و تشدید درگیری به جنگی مستقیم بین اسرائیل و ایران را برانگیخت که به راحتی می‌توانست آمریکا را نیز به آن بکشاند.

در سطح بین‌المللی، سفارتخانه‌های خارج از کشور به عنوان خاک آن کشور تلقی می‌شوند؛ بنابراین حمله اسرائیل به سفارت ایران در سوریه به منزله حمله به خود ایران بود. در نتیجه، ایران با عملیات موشکی و پهپادی به اسرائیل تلافی کرد.

تلاش برای سوق‌دادن آمریکا به جنگ

نتانیاهو و ائتلاف حاکم تندروی او آشکارا راه‌حل به اصطلاح دو کشوری را که تا حد زیادی به کاهش درگیری در منطقه و تقویت امنیت بلندمدت اسرائیل کمک می‌کند، رد کرده‌اند. حتی پیش از روی کار آمدن این کابینه جنگ‌طلب، اسرائیل مدت‌هاست که خواستار سوق‌دادن ایالات متحده به جنگی با ایران جهت تضمین تسلط منطقه‌ای اسرائیل از طریق کاهش شدید توانایی‌های نظامی ایران بوده است.

این دستور کار پنهان به طور واضحی با مخالفت شدید کابینه اسرائیل با توافق برجام نشان داده شد؛ توافقی که می‌توانست مسیر گریز هسته‌ای ایران را مسدود سازد. برخی فکر می‌کردند که اسرائیل از توافقی که برنامه هسته‌ای ایران را به شدت محدود می‌کرد، به شدت هیجان‌زده باشد؛ با این حال، اسرائیل می‌دانست که کاهش تنش بین ایران و ایالات متحده که این توافق به همراه می‌آورد، هرگونه حمله نظامی ویرانگر آمریکا علیه توانایی‌های نظامی متعارف و برنامه هسته‌ای ایران را به طور کامل متوقف می‌کرد.

زمانی که دونالد ترامپ رئیس‌جمهور شد، او به طور یک‌جانبه از توافق هسته‌ای خارج شد و دوباره این احتمال را مطرح کرد که ایالات متحده ممکن است به دشمن اصلی اسرائیل حمله نظامی کند.

فرصتی طلایی بی‌بی

با توجه به اینکه نتانیاهو به طور احمقانه‌ای نشان داده که ترامپ و جمهوری‌خواهان را به رقبای دموکرات آن‌ها ترجیح می‌دهد، کشاندن جو بایدن به جنگ با ایران دشوار است.

با این حال، اکنون ممکن است فرصتی طلایی برای نتانیاهو باشد. جنگی گسترده که شامل درگیری مستقیم نظامی ایالات متحده با ایران باشد، می‌تواند به نخست‌وزیری نامحبوب و تحت پیگرد قضایی کمک کند که محاکمه خود را عقب انداخته و افکار عمومی را از باتلاق غزه منحرف سازد.

ارزش اتحادها و مشارکت‌های آمریکا با کشورهای دیگر تنها در صورتی است که هدف نهایی تقویت امنیت ایالات متحده را پیش ببرد. یکی از مسائل، به علاوه مشکل سواری مجانی که در آن، قدرت غالب (همیشه ایالات متحده) بار هزینه بیشتری را متحمل می‌شود، این است که شرکای کوچک‌تر مانند اسرائیل در صورت قرار گرفتن تحت چتر حمایتی قدرت بزرگ‌تر، برای تهاجمی‌تر رفتارکردن با همسایگان خود انگیزه بیشتری خواهند داشت.

اگرچه فشار شدید ایالات متحده و متحدانش بر اسرائیل برای محدودساختن حمله «تلافی‌جویانه» خود به ایران، در حال حاضر از یک جنگ منطقه‌ای گسترده‌تر جلوگیری کرده، اما ممکن است بقای سیاسی نتانیاهو به چنین تشدید تنش‌هایی بستگی داشته باشد؛ به ویژه اگر او برای بخواهد توجه افکار عمومی اسرائیل را از باتلاق غزه منحرف سازد که درست شبیه به رکود کمپین نظامی آمریکا پس از کسب «پیروزی» اولیه در عراق است.

نتانیاهو پیش از این شاهد بوده که پس از حمله بی‌موردش به سفارت ایران، محبوبیتش آسیب دیده است. پس چرا اسرائیل حمله‌ای گسترده علیه حزب‌الله در مرزهای شمالی انجام نمی‌دهد تا دومینوی تشدید تنش‌ها را آغاز کند؟ نیکلاس کریستوف، ستون‌نویس نیویورک‌تایمز گزارش داد: «اخیراً یکی از مقامات اسرائیلی از اولین حمله به حزب‌الله حمایت کرد و یک نظرسنجی نشان داد که ۵۳ درصد یهودیان اسرائیلی طرفدار چنین حمله‌ای هستند».

یکی از درس‌هایی که نسل بنیان‌گذار آمریکا از تاریخ آموخته بود و توسط سیاست‌گذاران آمریکایی در عجله‌شان برای به دست آوردن «صلح آمریکایی» پس از جنگ جهانی دوم فراموش شد، این بود که اتحادهای دائمی و درهم‌تنیده می‌توانند کشور را به جنگ‌های بی‌مورد و پرهزینه در دوردست‌ها بکشاند؛ به ویژه کشوری مانند ایالات متحده که از مزیت امنیت ذاتی دوری از کانون‌های درگیری جهانی برخوردار است. قدرت‌های بزرگ اروپا نیز زمانی که پیمان‌هایشان آن‌ها را به جنگی فاجعه‌آمیز کشاند که هیچ‌کدامشان نمی‌خواستند، جنبه منفی اتحادها را فراموش کردند؛ مانند جنگ جهانی اول.

برای اینکه آمریکا گرفتار جنگی گسترده‌تر در خاورمیانه نشود، بایدن باید اسرائیل را تهدید کند که در صورت متوقف‌نشدن اقدامات تندش در غزه و تلاش‌های آشکارش برای کشاندن ایران به جنگ، میلیاردها دلار کمک نظامی واشنگتن را قطع خواهد کرد. در عوض، ایالات متحده در حال افزایش قابل‌توجه این کمک‌هاست و بدین ترتیب، رفتار غیرمسئولانه اسرائیل را بیش از پیش پاداش می‌دهد.