به گزارش اکوایران، امانوئل مکرون در آخرین سخنرانی خود در مورد آینده اروپا، از اتحادیه اروپا خواست تا خود را به یک قدرت نظامی تبدیل کند یا با «مرگ» روبه‌رو شود. با این حال، ریاست‌جمهوری خود او بر فرانسه ممکن است در آستانه ورود به یک وضعیت طولانی مبهم باشد، مگر اینکه بتواند عدم محبوبیت عمیق حزبش را در انتخابات پارلمان اروپا در ژوئن جبران کند.

علت اصلی این که حزب میانه‌روی او رنسانس، در نظرسنجی‌ها پس از حزب ملی راست‌گرای مارین لوپن قرار دارد، عدم محبوبیت خود مکرون است. لیست لوپن توسط جردن باردلا 29 ساله، ستاره نوظهور در این حزب پوپولیستی ضد مهاجرت، رهبری می‌شود. محبوبیت رنسانس، که ریاست لیست آن را والری هایر، نماینده کمتر شناخته شده پارلمان اروپا بر عهده دارد، در آخرین نظرسنجی به 17.5 درصد کاهش یافته است در حالی که حزب لوپن 31 درصد آرا را دارد.

به گزارش گاردین، انتخابات اتحادیه اروپا به عنوان یک آزمون تلقی می‌شود چون آخرین‌ رأی‌گیری عمومی برنامه‌ریزی شده در فرانسه قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2027 است که انتظار می‌رود در آن لوپن چهارمین و امیدوارکننده‌ترین نامزدی خود برای رسیدن به قدرت را داشته باشد.

کمی بیش از دوسال به پایان دور دوم مکرون در کاخ الیزه باقی مانده است، با این وجود با نداشتن اکثریت پارلمان در داخل کشور و تهدید دائمی طرح عدم اعتماد، او در خطر تبدیل شدن به یک رئیس دولت ضعیف است.

نفوذ اروپایی او نیز در خطر است، زیرا گروه لیبرال تجدید اروپا که حزب او با آن در پارلمان اروپا حضور دارد، در حال از دست دادن کرسی‌های خود است و تعداد رهبران لیبرال نیز با چرخش رأی‌دهندگان اروپایی به سمت طیف راست در حال کاهش است.

علاوه‌بر این، جایگاه فرانسه از نظر بسیاری به دلیل کسری بودجه بالا و بدهی فزاینده آن که قرار است پس از انتخابات با روند انضباطی اتحادیه اروپا مواجه شود، تنزل پیدا کرده است.

رئیس‌جمهور 46 ساله فرانسه باید بیشتر از همه خودش را مقصرمشکلات سیاسی خود ‌بداند. او چنان سبک حکومت‌داری خود را شخصی کرده است که رأی‌دهندگان او را به خاطر همه چیز از هزینه‌های زندگی گرفته تا افزایش خشونت جوانان و خطر تروریسم در طول بازی‌های المپیک تابستانی پاریس سرزنش می‌کنند.

حزب هنوز به توافق نرسیده است که چه کسی را در لیست نامزدهای خود که قرار است در روز هفتم ماه می اعلام شود، قرار دهد. رقابت شدید در پشت صحنه بین نمایندگان پارلمان اروپا که به کرسی‌های خود چسبیده‌اند و چهار حزب میانه‌روی متحد که به دنبال معرفی نامزدهای خود هستند، ادامه دارد؛ در حالی که نیاز به برقراری تعادل جنسیتی بین نامزدها و فشار برای معرفی چهره‌های جدید همه کارها را پیچیده می‌کند.

حزب رنسانس با رقابت فزاینده‌ای برای رأی‌دهندگان چپ میانه از سوی رافائل گلوکسمن، دیگر ستاره غافلگیرکننده مبارزات انتخاباتی، رهبر حزب کوچک پلیس پابلیک، که در رأس فهرست سوسیالیست‌ها قرار دارد و در آخرین نظرسنجی‌ها 13 درصد آرا را به خود اختصاص داده، مواجه است.

پسر روشنفکر فیلسوف «آندره گلوکسمن» که برنامه انتخاباتی خود را با حمایت گسترده از اوکراین و عدالت اجتماعی بیشتر پیش می‌برد، حامیان ناراضی مکرون و همچنین چپ‌گراهایی را که از لفاظی‌های تندروانه ژان لوک ملنشون، رهبر چپ تندرو حامی فلسطین دل‌زده هستند، جذب می‌کند.

در واقع، حرفه سیاسی ملانشون می‌تواند یکی دیگر از قربانیان این انتخابات باشد.

در سوی دیگر طیف، حزب محافظه‌کار جمهوری‌خواهان فرانسه، می‌تواند یکی دیگر از قربانیان رأی‌گیری ژوئن باشد. به نظر می‌رسد که شانس قدرت جنبش زمانی قدرتمند گولیستی، که توسط درگیری‌های درونی و شکاف‌های سیاسی متلاشی شده بود، دوباره توسط حزب لوپن که در حال تثبیت موقعیت خود به‌عنوان نیروی پیشرو در طیف راست فرانسه است و تنها حزبی است که هنوز شانسی در قدرت نداشته است، از بین خواهد رفت.

کلوئه مورن، دانشمند سیاسی در کتابی با عنوان «ما همه چیزهای دیگر را امتحان کرده‌ایم» استدلال کرد که لوپن می‌تواند در انتخابات ریاست‌جمهوری آینده پیروز شود، زیرا رأی‌دهندگان فرانسوی احساس می‌کنند که رؤسای جمهور متوالی راست، چپ و مرکز نتوانسته‌اند مشکلات آن‌ها را حل کنند یا آنچه را که بسیاری به عنوان زوال کشورشان تصور می‌کنند، تغییر دهند.

البته راه درازی تا سال 2027 باقی مانده است و مکرون هنوز گزینه‌هایی دارد؛ حتی اگر هیچ کدام آن‌ها آسان نباشد. او می‌تواند دوباره تغییر کابینه دهد، اما اخیراً این کار را انجام داد و تأثیر ماندگاری نداشت. او می‌تواند پارلمان را منحل کند و در صورت تصویب یک طرح عدم اعتماد، یک انتخابات جدید قانونگذاری را برگزار کند، اما این کار ممکن است باعث پیروزی حزب لوپن شود. او همچنین می‌تواند در مورد برخی از موضوعات عمومی همه‌پرسی برگزار کند، اما رأی‌دهندگان ممکن است از آن برای تنبیه یک رئیس‌جمهور نامحبوب استفاده کنند.

شاید بهترین امید او برای فرار از مخمصه داخلی‌اش این باشد که رهبری اروپا را به دست بگیرد و برنامه‌ای را که در سخنرانی خود در سوربن مطرح کرد، پیش ببرد. با این حال، مکرون با کار دشواری روبه‌رو خواهد بود.