ادعای حمایت از فقرا و تخفیف نجومی به بساز و بفروش ها

به گزارش اکوایران، بیستم خرداد ماه علیرضا زاکانی؛شهردار تهران در نشست خبری خود با خبرنگاران با اشاره به اینکه تفکری در دهه‌۷۰ وجود داشت که تهران باید گران شود و با این سیاست مردم نباید به تهران بیایند. گفت: ما دست به انتخاب زدیم؛ چرا‌که ایجاد رفاه و خدمت به مردم برای ما اهمیت دارد و سعی داریم تا سالانه ۱۸۰‌هزار واحد مسکونی بسازیم و جبران مافات کنیم،قبلا مدیران، سیاست راندن ضعفا و فقرا از شهر را دنبال می‌کردند. زاکانی گفت: سیاست هایی که ایجاد شده باعث شده از دهه ۹۰ شاهد شروع کاهش رشد پروانه ها باشیم که تا سال ۱۴۰۰ کاهش پیدا کرده و در سال ۱۴۰۱ موفق شدیم یک شرایط جدیدی برای تهران رقم بزنیم و این از جهت ایجاد رفاه برای ساکنین تهران مهم است تهرانی که یک میلیون مسکن کم دارد، در حالی که ۱۶ درصد جمعیت کشور در تهران قرار دارند و باید تاکید جدی در خصوص موضوع ساخت و ساز در تهران داشته باشیم.زاکانی هنگامی که از موفقیتش برای رقم زدن شرایط جدید برای تهران در سال 1401 سخن می گفت، هیچ اشاره ای به ارائه لایحه تخفیف تا 40 درصد برای پرداخت های نقدی مودیان شهرسازی شهرداری تهران نکرد. لایحه ای که زاکانی دوم آبان ماه به شورا ارائه کرد و پانزدهم آبان ماه با هجده رای موافق به تصویب اعضاء شورای ششم رسید و بر اساس آن شهرداری مجاز شد تا برای تشویق مودیان به پرداخت های نقدی از 20 آبان ماه متناسب با رقم پرداختی  تخفیف 40 درصد را اعمال نماید، تخفیفی که در طول تاریخ بلدیه بی سابقه بود و باعث رقم زدن شرایط جدید مورد ادعای زاکانی در ارزان کردن و رونق بخشیدن به ساخت و ساز شد.

شانزدهم خرداد ماه مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارش چالشهای سیاستگذاری مسکن شهری در ایران مسائلی را مطرح کرد که نه تنها با ادعاهای زاکانی هیچ تناسبی نداشت، بلکه ادعاهای زاکانی در رقم زدن شرایط جدید برای فقرا و افراد طبقه متوسط شهری در تهران را نیز زیر سوال می برد.

در صفحه 20 این گزارش درباره اثرات تخفیف بی سابقه اعطاء شده در سال 1401 شهرداری تهران با مدیریت زاکانی این چنین آمده است: طبق گزارش عملکرد ارائه شده شهرداری تهران درباره این موضوع به شورای شهر تهران، در بازه زمانی اول یعنی از تاریخ 20 آبان ماه تا20 آذرماه سال 1401 ، در حدود 2.725 میلیارد تومان «پاداش و جایزه خوش حسابی »(درواقع، یارانه مسکن به لحاظ اجتماعی بی هدف) به مؤدیان (درواقع مالکان و ساخت وسازگران) اعطا شده است.

 برای درک اهمیت این رقم میتوان آن را با اعتبارات موضوع «قانون استفاده متوازن از امکانات کشور برای ارتقای سطح مناطق کمتر توسعه یافته» در قانون بودجه سال 1401 کل کشور مقایسه کرد که 2.800 میلیارد تومان بوده است یا با بودجه 3.015 میلیارد تومانی سه برنامه کمک به تأمین سرانه دانش آموزی با 1.129 میلیارد تومان، حمایت و ارتقای پوشش تحصیلی مناطق محروم با 1.656 میلیارد تومان و کیفیت بخشی به فعالیت های آموزشی و پرورشی و توسعه عدالت آموزشی با 230 میلیارد تومان اعتبار درسند بودجه 1400 کل کشور،این مصوبه آینه تمام عیار فرایند «مسکن زدایی از سیاستگذاری مسکن » است.

چهار روز قبل از آنکه زاکانی در نشست خبری اش مدیران پیش از خود را متهم به راندن فقرا از تهران کند، پژوهشگران مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارش چالشهای سیاستگذاری مسکن شهری در ایران از پرداخت 2 هزار و 725 میلیارد تومان یارانه بی هدف زاکانی و  شورای ششم تحت عنوان جایزه خوش حسابی به مالکان و ساخت وسازگران تنها در یک ماه نخست اعمال تخفیف های بی سابقه به پرداخت های نقدی مطالبات شهرسازی شهرداری تهران خبر داده اند،خبری که زیر سر و صداهای بلند زاکانی در نشست خبری اش با خبرنگاران کمتر به آن پرداخته شد.

بهروز شیخ رودی؛ معاون محاسبات و پایش عملکرد شورای پنجم که از هنگام بررسی و تصویب این تخفیف ها در زمره منتقدان این تخفیف ها به شمار می رفت به اکوایران گفت: آقایان مدعی هستند که شرایط با مدیریت و تدبیرشان در سال 1401 تغییر کرده ولی خجالت می کشند از تخفیف تا 40 درصدی که در آن سال به بساز و بفروش ها از جیب مردم تهران داده اند حرف بزنند. می گویند دیگران فقرا را از تهران بیرون راندند ولی نمی گویند خودشان بیشترین تخفیف تاریخ بلدیه را به بساز و بفروش ها داده اند. اصلا حرف های من و دیگر کارشناسان و منتقدین به کنار، با اعتراف خزانه دار شورای ششم هنگام ارائه گزارش درآمد و هزینه آذر ماه شهرداری تهران که اذعان داشته بود استفاده کنندگان از پاداش جایزه خوش حسابی مربوط به پرونده‌هایی با مبالغ بالا و چهار درصدی‌ها بوده‌اند چه می کنند؟! شهرداری تحت مدیریت زاکانی بیشترین تخفیف را با سیاستگذاری شورای ششم به ریاست چمران به چهار درصدی ها و بساز بفروش ها می دهد و بعد می آیند و ادعای حمایت از فقرا و بی بضاعت ها را می کنند!

این کارشناس مالیه و اقتصاد شهری با اشاره به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ضمن تایید نظر کارشناسان آن مرکز به خبرنگاراکوایران گفت: کارشناسان مرکز پژوهش ها تخفیف پرداخت شده به بساز بفروش ها از محل منابعی که به خزانه شهرداری پرداخت نکرده اند را رقمی بالغ بر 2 هزار و 725 میلیارد تومان در ماه نخست اعمال تخفیف های تا 40 درصدی شهرداری تهران به پرداخت های نقدی مودیان شهرسازی برآورد کرده اند، البته مبنای محاسبه و اطلاعات و ارقام منبع این محاسبه  گزارش عملکرد ارائه شده شهرداری تهران درباره این موضوع به شورای شهر تهران ذکر شده ، بر اساس اطلاعات و ارقامی که از مقایسه گزارش درآمد و هزینه شهرداری تهران در مهر ماه 1401 و آذر ماه 1401 این رقم نه تنها درست و معتبر است بلکه حتی می توان گفت که کارشناسان مرکز پژوهش های مجلس این رقم را محتاطانه و با احتیاط بسیار محاسبه و استخراج کرده اند، زیرا در خلال مدت یاد شده یعنی ماه نخست اعمال تخفیف ها شهرداری تهران از محل کد های درآمدی مشمول تخفیف در پرداخت یعنی آیتم های درآمدی که در زمره عوارض صدور پروانه ساختمانی و نظارت فنی می باشند توانسته است منابعی بالغ بر 9 هزار و 34 میلیارد تومان را با اعمال تخفیف بین 40 تا 34 درصد کسب کند، یعنی به طور متوسط حداقل 36 درصد تخفیف داده تا 9 هزار و 34 میلیارد تومان وصول شود، وقتی 36 درصد تخفیف متوسط بخشیده شده از سوی شهرداری تهران به مودیان را نسبت به رقم وصول شده اعمال می کنیم می بینیم که شهرداری بیش از 2 هزار و 725 میلیارد تومان محاسبه شده توسط مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی به بساز بفروش ها تخفیف داده است، تخفیفی که در ماه نخست اعمال پاداش و جایزه خوش حسابی  به پرداخت های نقدی داده شده است تا 5 هزار میلیارد تومان هم قابل برآورد و تخمین است.

شیخ رودی در ادامه با اشاره به اظهارات زاکانی در تلاشش برای ایجاد رفاه برای ساکنین تهران بر خلاف مدیرانی که سیاست راندن فقرا را دنبال می کردند گفت: اگر بخواهیم عدم النفع فقرا و نیازمندان شهر تهران بر مبنای گزارش مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی را در نتیجه یک ماه سیاست تخفیف تا 40 درصدی که چمران در شورای ششم تصویب کرد و زاکانی در شهرداری آن را اجرا کرد با این واقعیت مواجه می شویم که آقایان مدعی عدالت و حمایت از ضعفاء و فقرا با اعطای تخفیف 2 هزار و 725 میلیارد تومانی که مرکز پژوهش های مجلس آن را محاسبه کرده   به هر خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام (ره) ساکن در تهران عدم النفعی بالغ بر 36 میلیون تومان تحمیل کرده اند.این مدعیان حمایت از فقرا و عدالت در شهر به بساز بفروش ها نه به ادعای من بلکه به گزارش مرکز پژوهش های مجلس پاداش و یارانه 2 هزار و 725 میلیارد تومانی دادند ولی وقتی به تصویب بودجه برای تهیه بسته های معیشتی برای اقشار آسیب پذیر در بودجه 1402 شهرداری رسیدند تنها 20 میلیارد تومان تصویب کردند! با این رویکرد چگونه می توانند  از عدالت و حمایت از فقرا سخن بگویند و مدعی باشند که برخلاف بقیه سیاست راندن فقرا از تهران را ندارند! یکی نیست بگوید شما از جیب فقرا و نیازمندان شهر به بساز بفروش ها پاداش خوش حسابی و یارانه نده، وعده خانه دار کردنشان پیشکش!

این کارشناس بودجه و مالیه شهری در ادامه افزود: اعضای شورا در تذکرها و نطق های پیش از دستورشان خود را آنچنان دلواپس رعایت عدالت در شهر نشان می دهند و از کاهش فاصله جنوب و شمال شهر می گویند، اما ظاهراً موقع تصویب تخفیف ها خیلی به عدالت و عدم النفع شهروندانی نبودند وگرنه کجای دنیا شما می توانید نمونه این مصوبه رانتی و بخشش از منابع عمومی شهر به جیب عده ای خاص اعم از بساز بفروش یا چهار درصدی باشید؟ مدعیان عدالت در شورای ششم خوب است از خودشان بپرسند چطور توانستند سخاوتمندانه بساز بفروش ها را میهمان جیب مردم تهران کنند و  از منابع عمومی شهر ببخشند؟! برابر سیاستگذاری  مدیریت شهری دوره ششم در چارچوب این مصوبه اگر فردی در حدود 900 میلیون تومان به شهرداری بدهی داشته و از تاریخ 20 آبان ماه تا 20 آذرماه سال 1401 ، اقدام به پرداخت نقدی این بدهی کند، از تخفیفی درحدود 360 میلیون تومان برخوردار شده است و اگر در حدود 60 میلیارد به شهرداری بدهی داشته و اقدام به پرداخت نقدی این بدهی کند تخفیفی بیش از 20 میلیارد تومان گرفته است! پای این سیاستگذاری امضاء چمران و زاکانی هست نه کسی دیگر! بهتر است به جای خاطره گفتن از دهه هفتاد درباره این سیاستگذاری و اعمال تخفیف که هرچقدر بدهی فرد بدهکار به شهرداری بیشتر بود یعنی بساز بفروش بود یا پولدار تر از تخفیف و پاداش و یارانه پنهان بیشتری برخوردار می شد توضیح بدهند و مسئولیت سیاستگذاری سخاوتمندانه شان در مواجهه با بساز بفروش ها را بپذیرند.