برنامههای توسعهای بعد انقلاب ثابت کرد که دولتها هیچگاه نتوانستند حاکم مقتدر حداقل در بخش مسکن باشند.
به گزارش اکوایران، بازار مسکن از برنامه اول توسعه، پای ثابت هدفگذاری بود. در سه برنامه نخست تقریبا تمرکز بر کاهش انحصارگرایی دولتی و بازار آزاد مسکن بود.
در سه برنامه اخیر توسعه هم، غالبا این دولتها بودند که تلاش کردند با سازوکارهای مختص خود (دولتی) در بازار مسکن ورود کنند.
مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی به مرور اهداف مسکنی برنامههای توسعهای و نتیجه این اهداف پرداخته است.
حالا حکم مقتدر مسکن، بازار است یا دولت؟
