به گزارش اکوایران، به عقیده کامران ندری، اگر هدف این کمیته احیای بورس به قیمت تضعیف ساختار اقتصاد ایران و ضرر به جیب جامعه و به ویژه دهک های پایین است بهتر است که ادامه نیابد، اما اگر قرار است به سیاست گذار پولی کمک کنند تا تورم یعنی مشکل اول اقتصاد ایران را حل کند، این مثلث اقتصادی راه را درست رفته اند.

سیاست های پولی راهکار کنترل تورم

به‌طورکلی می‌توان گفت سیاست پولی به‌منظور کنترل تورم و به دنبال آن ثبات اقتصاد کلان ،مورداستفاده دولت‌ها قرار می‌گیرد.بانک‌های مرکزی دو ابزار برای انجام سیاست‌های پولی دارند.اولی و شاید مهم‌ترین ابزار سیاست پولی، نرخ بهره است ،ابزار دوم نیز ثبات تورم از کانال کنترل نقدینگی و حجم پول است.راه دوم بیشتر در دهه‌های ۷۰ یا ۸۰ میلادی مورداستفاده‌ی بانک‌های مرکزی قرار می‌گرفت و امروزه تقریباً منسوخ‌شده است،البته این راه هنوز هم در اقتصاد ایران طرفدارانی دارد. امروزه از طرق تغییر نرخ بهره، سیاست های انبساطی و انقباضی در مسائل پولی اجرا میشود.

نرخ بهره درواقع از کاهش ارزش پول یا اعتباری که در زمان حال قرض داده می‌شود و در آینده از قرض گیرنده دریافت می‌شود جلوگیری می‌کند ،به بیان ساده‌تر نرخ بهره پاداش یا اضافه پولی بر مقدار اصلی قرض داده‌شده است  که فرد وام‌دهنده برای عدم مصرف در زمان حال دریافت می‌کند تا بتواند در آینده بیشتر مصرف کند.

 

 

نحوه تعیین نرخ بهره چگونه است؟

این نرخ هم مانند سایر نرخ‌ها در اقتصاد از طریق عرضه و تقاضا تعیین می‌شود که از تقاطع منحنی عرضه با منحنی تقاطع است البته این نرخ در ایران از طریق اعلام بانک مرکزی تعیین می‌شود.به‌بیان‌دیگر نرخ بهره قیمت و ارزش پول است.نرخ بهره از دو جزء اصلی تشکیل می‌شود که عبارت است از؛نرخ بهره اسمی و نرخ بهره‌ی حقیقی.

 

به عقیده کامران ندری، اقتصاددان، اگر این کمیته بخواهد در راستای کمک به ثبات سیاست های پولی گام بردارد درست عمل کرده و اگر عکس این باشد باعث تعمیق مشکلات و در نهایت افزایش تورم میشود.

اولویت اول دولت سیزدهم باید چه چیزی باشد؟ بورس تا پایان سال ۱۴۰۰ به کدام سمت خواهد رفت؟