حسین مرعشی گفت: «با این ساختار اداری، دخالتهای گسترده مجلس در همه امور اقتصادی، استقلال قوه قضاییه از دولت و حضور نهادهای نظارتی مثل سازمان بازرسی در همه عرصهها، عملاً کشور چندمدیریتی شده است. مگر میتوان کشوری را با چند مدیر اداره کرد؟»
مرعشی با تأکید بر ضرورت تعیین سیاستهای روشن کلان گفت: «سیاست کلی کشور چند محور بیشتر ندارد؛ اینکه ایران در جهان چه جایگاهی داشته باشد؟ موضع ما در منطقه چیست؟ اولویت ایران چیست؟ تحول کلانی که ۴۸ سال پیش در چین رخ داد، الگویی برای ماست. جهان حداقل چهار دهه است از رقابتهای نظامی وارد رقابتهای اقتصادی شده. در این مدت اقتصاد جهانی از ۳۰ هزار میلیارد دلار به ۱۱۰ هزار میلیارد دلار رسیده، اما سهم ایران از یک و دو دهم درصد به چهار دهم درصد کاهش یافته است.»
او ادامه داد: «اولویت ایران باید اقتصاد باشد. حتی کسانی که تقویت محور مقاومت را دنبال میکنند باید بدانند بدون پول نمیتوان کاری کرد. ایران فقیر نمیتواند مقاومت را رشد دهد. کشور بدون اتکا به سرمایه انسانیاش هم قابل اداره نیست.»
مرعشی با انتقاد از نبود نظام حزبی کارآمد گفت: «اگر بگویند ایران تکحزبی است و حزبی به نام جمهوری اسلامی یا حزبالله داشته باشیم و بالاترین مقامات در رأس آن باشند و همه فعالان سیاسی برای فعالیت مجبور به عضویت در آن شوند، باز هم وضع بهتر از امروز خواهد بود.»
او در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به محدودیت رشد اقتصادی ایران تحت تحریم تأکید کرد: «در بهترین شرایط، اگر اقتصاد به خوبی مدیریت شود و فساد ریشه اقتصاد را نشکند، رشد اقتصادی بیش از ۳ درصد امکانپذیر نیست.»
مرعشی گفت: «روسایجمهور ایران، از جمله آقای پزشکیان، معمولاً پس از استقرار تصور میکنند عقل کل هستند و نظام جمع به نظام فرد تبدیل میشود.»
او درباره ضرورت تقویت بازدارندگی دفاعی و نقش دیپلماسی تأکید کرد: «برای جلوگیری از هر جنگ جدیدی، باید نقاط ضعف حوزه پدافند و تجهیزات نظامی را تقویت کنیم. در سیاست خارجی نیز باید منافع ملی را بر ترجیحات فردی مقدم بدانیم و دیپلماسی فعال را دنبال کنیم.»
مرعشی در پایان گفت: «یادمان باشد که نهایتاً باید به یک مصالحه بزرگ با غرب برسیم. قدرت، هم برای جنگ لازم است و هم برای صلح.»
