تورم خوراکی فقط یک شاخص اقتصادی نیست، بلکه مستقیماً به سفره مردم و معیشت خانوارها گره خورده است.
وقتی بیش از نیمی از سبد هزینه خانوارهای کمدرآمد صرف اقلام خوراکی میشود، افزایش شدید قیمت مواد غذایی، فشار مضاعفی بر اقشار ضعیف وارد میکند.
از سوی دیگر، همین تورم برای صنایع غذایی هم همیشه به معنای رشد نیست؛ افزایش قیمت مواد اولیه و انرژی، حاشیه سود را تحت فشار قرار میدهد و بسیاری از شرکتها را با چالش حفظ سودآوری روبهرو میکند.
در واقع، در اقتصاد تورمی، نه مصرفکننده برنده است و نه تولیدکننده؛ تنها بنگاههایی دوام میآورند که بتوانند با بهرهوری و مدیریت هزینه، از دل بحران عبور کنند.
