بهتازگی گزارشی از سوی مؤسسه مالی مورگان استنلی منتشر شده که دیدگاه جالبی درباره رابطه میان عمر شرکتها و بازده وجوه سرمایهگذاریشده (ROIC) ارائه میدهد.
طبق این مطالعه، این رابطه به شکل U معکوس است؛ یعنی در سالهای ابتدایی تأسیس و سالهای پایانی فعالیت شرکتها، ROIC معمولاً پایینتر است، در حالیکه در میانه عمر شرکتها به بالاترین سطح خود میرسد.
در ابتدای مسیر، شرکتها سرمایهبر هستند و بخش عمده منابع صرف توسعه و زیرساخت میشود؛ اما در مراحل بلوغ، تمرکز بر توزیع سود و بازده نقدی برای سهامداران است.
کارشناسان تأکید دارند که خلق ارزش واقعی نه از رشد داراییها، بلکه از بازده سرمایهگذاریها ناشی میشود.
به بیان دیگر، شرکتی که زودتر از موعد وارد فاز تقسیم سود شود، فرصت رشد را از دست داده و در نهایت در مسیر افول قرار میگیرد.
