در روزی تاریخی که قیمت طلای داخلی برای نخستین بار از مرز ۱۲ میلیون تومان عبور کرد، الگوی جریان نقدینگی نیز تغییر جهت داد. خروج همزمان ۵۹۷ میلیارد تومان از صندوق‌های طلا و ۵۰۰ میلیارد تومان از بورس، نشان از یک سودگیری گسترده و احتیاط شدید سرمایه‌گذاران در سطوح قیمتی بی‌سابقه دارد. این فرار سرمایه از هر دو بازار، در حالی رخ داد که صعود دلار به کانال ۱۲۳ هزار تومانی، موتور تورم و رشد قیمت دارایی‌ها را بیش از پیش روشن نگه داشته بود.

به گزارش اکوایران، بازارهای مالی ایران در روز یکشنبه ۱۶ آذر ماه، با یک تحول قابل توجه در الگوی جریان نقدینگی مواجه شدند. برای اولین بار در روزهای اخیر، شاهد خروج همزمان سرمایه از هر دو بازار اصلی سهام و طلا بودیم. این اتفاق در حالی رخ داد که قیمت‌های دارایی‌های فیزیکی تحت تأثیر افزایش شدید نرخ ارز، به رشد خود ادامه دادند.

در بازار سهام، خروج ۵۰۰ میلیارد تومان نقدینگی حقیقی ثبت شد. این روند منفی که در روزهای گذشته نیز مشاهده می‌شد، نشان می‌دهد اعتماد سرمایه‌گذاران به بورس به طور کامل از بین رفته و حتی افزایش قیمت‌های کلان نیز نتوانسته است انگیزه‌ای برای بازگشت سرمایه به این بازار ایجاد کند. به نظر می‌رسد بورس در یک دام نقدینگی گرفتار شده است.

در بخش صندوق‌های طلا، رویداد قابل توجه‌تر، خروج ۵۹۷ میلیارد تومان نقدینگی بود. این نخستین خروج قابل ملاحظه پس از یک دوره طولانی از ورودهای بی‌وقفه و تاریخی به طلا است. این تغییر جهت می‌تواند دو معنا داشته باشد: اول، سودگیری و تثبیت سود توسط سرمایه‌گذارانی که در هفته‌های گذشته در سطوح پایین‌تر خرید کرده بودند. دوم، می‌تواند نشانه‌ای از آغاز یک تعدیل در انتظارات باشد، چرا که قیمت طلا به سطح‌های بسیار بالا و حساسی رسیده است.

در محور قیمت‌ها، افزایش نرخ ارز همچنان نقش تعیین‌کننده‌ای داشت. قیمت طلای ۱۸ عیار با افزایش ۱.۳۹ درصدی از مرز تاریخی ۱۲ میلیون تومان عبور کرد و به ۱۲,۶۲۲,۰۰۰ تومان رسید. قیمت سکه امامی نیز با رشد ۰.۹۴ درصدی به ۱۳۱,۵۰۵,۰۰۰ تومان صعود کرد. این رشدها مستقیماً تحت تأثیر صعود نرخ دلار آزاد به ۱۲۳,۲۴۵ تومان بود. عبور دلار از مرز ۱۲۳ هزار تومان، یک سیگنال تورمی بسیار قوی به تمام بازارها ارسال می‌کند.

در بازار جهانی، اونس طلا در سطح ۴۱۹۷ دلار قرار دارد که کاهش مختصری نسبت به سطوح قبلی نشان می‌دهد. این کاهش نتوانسته است از رشد قیمت داخلی جلوگیری کند و بار دیگر قدرت غالب عامل "نرخ ارز داخلی" بر "قیمت جهانی" را به نمایش گذاشته است.