به گزارش اکوایران؛ پیش از تحریمها، واردات سوئد از ایران سالانه حدود ۱.۸ میلیارد دلار بود، اما این رقم در سال جاری به ۱۵۰ میلیون دلار کاهش یافته است. ارزیابیهای صورت گرفته نشان میدهد روابط تجاری تهران-استکهلم در دهه 1970 به 2.8 میلیارد دلار و در سال 2010 به 3.5 میلیارد دلار رسیده بود، پس از تحریمها به 1.7 میلیارد دلار در سال 2024 کاهش یافت. کاهشی که تحریمها، رقابت چین، و تنشهای سیاسی از جمله دلایل آن محسوب میشوند. فعالان اقتصادی معتقدند رفع تحریمها، تقویت زیرساختها، و گسترش همکاریها میتواند حجم تجارت را به سطوح بالاتر برساند و مشارکت در بخشهای کلیدی را گسترش دهد.
بر اساس این گزارش، سوئد با برخورداری از توانمندیها و تخصص قابلتوجه در حوزههای مخابرات، صنایع خودروسازی و ماشینآلات صنعتی، یکی از شرکای بالقوه ارزشمند برای اقتصاد ایران محسوب میشود. این کشور به دلیل فناوری پیشرفته، استانداردهای کیفی بالا و تجربه گسترده در صادرات صنعتی، میتواند نقشی کلیدی در توسعه بخشهای مختلف اقتصاد ایران ایفا کند.
با این حال، موانع متعددی بر سر راه گسترش روابط تجاری دو کشور وجود دارد. تحریمهای بینالمللی علیه ایران، رقابت فزاینده چین در بازارهای مشابه، و تنشهای سیاسی میان ایران و برخی کشورهای اروپایی، از جمله عوامل اصلی محدودکننده توسعه همکاریهای اقتصادی به شمار میآیند.
کارشناسان معتقدند که رفع یا کاهش تحریمها، سرمایهگذاری در تقویت زیرساختهای صنعتی و لجستیکی، و توسعه همکاریهای مشترک در پروژههای کلیدی میتواند حجم تجارت دوجانبه را به سطوح بالاتری برساند. این اقدامات همچنین میتواند مسیر مشارکت گستردهتر در بخشهایی چون فناوری اطلاعات، انرژیهای تجدیدپذیر و تجهیزات پیشرفته را هموار سازد.
با این وجود، در افق کوتاهمدت و تا پایان سال ۲۰۲۵، پیشبینیها حاکی از رشد محدود و تداوم وضعیت فعلی در روابط تجاری ایران و سوئد است. تغییر محسوس در این روند، مستلزم بهبود شرایط سیاسی، کاهش موانع تجاری و ایجاد بسترهای جدید برای سرمایهگذاری مشترک خواهد بود.
